Feel Us

Feel Us - 14

Maggie daha farklı birşey bekliyordu. Zayn' den hafifçe uzaklaştıktan sonra 

'' Yani?'' dedi çok yavaşça başını sallayıp gözlerini kırpıştırarak.

Zayn bir anda şaşırış ve öfkelenmişti. Kendisin sakinleştirmeye çalışırken Maggie' ye baktı.

'' Ne, yani?'' 

Maggie sıkıldığını gösteren bir biçimde derin bir nefes alıp verdi.

'' Yani demek istediğimbu konular beni hiç ilgilendirmiyor. Ne haliniz varsa görün!''

Zayn bu sözlerden sonra sinirini şu sözlerle dile getirdi.

'' Sen ne anlarsın ki zaten! Ailen var, tek çocuksunşımarık ve her istediğini elde edebilecek bir pisliksin. Ha! Bir yerde haklısın bu konular seni hiç ilgilendirmiyor.''

Zayn bu çarpıcı sözleri söyledikten sonra kendisini fen sınıfına atıp Maggie' nin yüzüne kapıyı büyük bir hızla kapattı.

Maggie ise değişik bir duygu içinde, ağzı açık bir şekilde Zayn' in dediği sözleri kendisine yedirmeye çalışıyordu.Beyninde birçok kez tekrarladığı bu sözleri kavradıktan sonra şaşkın bir şekilde titreyerek karanlık ve esk koridorda yürümeye başladı.

İlk defa biri tarafından bu kadar azarlanmıştı.Zayn haklıydı. Maggie anlayışsız davranmıştı. Bir süre sonra sınıfa girdiğinde üzdüğü bir kişi daha olduğunu hatırladı. Maggie iki şey arasında kalmıştı. Ya herşeyi Kendall! a anlatacak, ya da boş yere arkadaşını kaybedecekti. İkisinide istemiyordu. O çocukların Kendall' da n alacak birşeyleri olmadığı için sadece özür dileyip onu rahat bırakacaktı.

Maggie kapıda durmuş her sinirlendiğinde yaptığı kağıt karalamayla uğraşan Kendall'ı seyrederken bunları düşünmüştü.İçinde bulunduğu durumu geride bırakıp kaçmak istediği ayaklaırını Kendall' a ulaşmak için kullanabilmişti Maggie. Derin bir nefes çekip Kendal' ın elinden hızlı bir şekilde kalemi çekip almıştı. Kendall ise bıkkın bir şekilde Maggie' ye dönüp, dirseklerini ön ve arkasındaki sıralara dayadıktan sonra dikenleyici sözler söyleme başlamıştı.

'' Dikkat çekmene gerek yok. Seni o kocaman egonla her yerde görebilirim. Ne var biliyor musun, bıktım ben Mag şımarıklığından, tek sen varmış gibi davranmandan, herkesi elimden almandan bıktım!'' 

Kendall' ın karşısındaki sıraya çöken Maggie konuşmaya başladı.

'' Cody' en bu kadar çabuk ayrılacağım hiç aklıma gelmezdi. Kaybetmekten korkuyorum ve bunun adı şımarıklık değil. O çocuklara öyle davranmamın sebebi erkek görmek istememem sanırım. Üzgünüm. Ama hala dertleşecek bır kız arkadaşa ihtiyacım var. Sen... sen brakma beni olur mu?''

Son sözlerini ağlayarak tamamlayan Maggie, Kendall'ın da ağladığını farketti.

'' Tamam... tamam sakin ol. Biraz sert çıktım. İhtiyacın olan kız arkadaş benim bunu unutma.''

Kendall ayağa kalkıp Maggie' ye sıkıca sarılmıştı. Ben hep seninleyim dercesine...

                          ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Gönlünü alması gereken biri daha vardı Maggie' nin. Okul çıkışı en iyi zamandı. Saçmaladığında kaçabilirdi en azından. Eline aldığı iki üç kitabıda okula bırakan Maggie boş ellerle ilerlerken temposunu biraz artırarak dövmeleride kendisi kadar çekici olan Zayn' in kolundan tuttu. Aslında tutmasıyla bırakması bir oldu. Kaşları çatık bir şekilde arkasını dönen Zayn, Maggie' ye bakmaya başlamıştı.Maggie ise hiç durmadan kıpırdayan elleriyle Zayn' e birşeyler anlatmaya başlamıştı.

'' Immm...Zayn biraz konuşabilir miyiz? Arka bahçenin oralarda.''

Zayn diğer ruh emicilere birkaç gitmelerini anlatanhareketler yaptıktan sonra hiçbirşey söylemeden okulun arka bahçesine yürümeye başlamıştı. Maggie ise onun yanında utangaç bir şekilde ilerliyordu.

Arka bahçeye geldikten sonra Maggie alçak çıkış duvarına oturdu. Zayn' de onu taklit ederek aynı şeyi yaptı. Maggie aşağıya uzanan ayaklarının duvara vurarak sallarken konuşmaya girebilmişti.

'' Bu sıralar herkes şımarık olduğumu düşünüyor. Cody olsaydı... Herneyse. Biliyor musun çoğu kişiden özür dilemem. Hata yapmış olsam bile. Neden dersen, okulun havalı kızıyım ya... Boşversene. Sadece demek istediğim özür dilerim.'' 

Zayn ise sırıttıktan sonra Maggie' ye döndü.

'' Biliyor musun, bende kolay kolay affetmem. Genelde de öldürürüm. Ama bunu sana yapamam. Çünkü sevdiklerimi öldüremem. Benim anlamadığım senin için hiçbirşey ifade etmeyen birinden özür diledin. Ne de olsa beni sevmiyorsun. Hatta nefret ediyorsun.''

Maggie de hızlı bir şekilde Zayn' e döndü. 

'' Hayır Zayn seni sevimyor değilim... Yani... Sevmiyorum... Şey gibi...''

Maggie kelimeleri toplamaya çalışırken Zayn gözleriyle onun kıpırdayan kırmızı dudaklarını izliyordu. Bir anda dudaklarını Maggie' nin dudaklarına götürdü. Maggie ise şaşkınlıktan donakalmıştı. Hızlı bir hamleyle Zayn' in dudaklarından kurtulup kendisini duvardan inerken buldu.

Birkaç adım gittikten sonra Zayn' e dönüp garip bir biçimde baktı.

'' Sen normal olsaydın, HERŞEY FARKLI OLABİLİRDİ.''