The Genius Bratinella With Her Prince [On- Going]

13.

"Masakit ba?"
"Saan nya pinasok?"

Yan agad yung tanong ng dalawa kong mga bespreeng! Ewan ko, para akong mawawalan ulit ng hininga sa mga sinasabi nila saken! Grabeh , kaloka na talaga 'to!

"Hindi ako nasaktan, at pano naman ako masasakitan? E hindi nya nga ako nalapitan e. Okay na? Tsaka Anong saan nya pinasok? Ay nako mga besh ah? Na gegreen ako dyan e. Kaloka!" Sagot ko.

Tawa lang ng tawa yung dalawa kong bespreeng! Para na nga silang mawawalan ng hangin sa kakatawa at parang mapuputol na yung ugat nila sa tawa!

"HAHAHAHAHA, Sorry na agaad Frances! HAHAHAHA." Hagulgol nila.

"Baket anong meron? Ano bang nakakatuwa?" Tanong ko.

Agaad namang natigilan sila sa seryoso kong tanong!

"Ahhm, W--wala wala! Sigee pahinga ka na ulet!" Sagot nilang pareho.

Lumabas na muna sila sa kwarto ko! Pagpapahingahin daw nila muna ako ngayon! Di naman masyadong malala yung nangyare e. Pero dahil sa Maalagain silang lahat saken, Kaya ganto nalang nila akong ituring! Like A princess!

Diko parin hindi maiwasan yung mga nangyare kagabi! Parang di kase totoo e. Alam moyun? Apaka Imposible! As in.

Diko nga aakalain na may magliligtas saken ng ganun kabilis e. Parang sa fairytale lang talaga yun nangyayare e. Pero ngayon, nangyari na saken!

Parang panaginip lang talagaa e. Pero kung sino man yon? Maraming maraming salamat sakanya. Kung di dahil sa kanya, malamang sa malamang wala na ko dito sa Universe! Sya yung maituturing kong Prince Charming ko! Sya yon.

Hindi ko nalang namalayan na bigla na palang tumulo yung luha ko dahil sa sobrang galak at tuwa dahil buhay pako ngayon!

"Maraming Maraming salamat talaga, sa'yo Prince Charming ko." Sabi ko sa isip ko!

Unti unti kong pinikit ang mga mata ko dahil nanghina ulit ako.

--

Tanghali na nang magising ako! Feeling konga maaga pa e. Feeling ko ngayon, Magiging maganda yung araw ko. At pasalamat na din ako kase bumalik narin yung lakas ko. Yung normal ko lang na lakaas!

"Goodmorning everyone!" Bati ko sa kanila. At tamang tama lang pala yung gising ko kase kakain na sila.

Bigla nalang tuloy akong nagutom ng sobra sobra. Kaya umupo na agad ako katabi yung dalawa kong mga bespreeng!

"Wala nabang masakit sa yo anak?" Bati ni Mamskie.

"Walaaa naman po talagang masakit saken mamskie e! Nanghina lang ako non kase sa sobrang kaba! Kaya no need to worry na!" Sagot ko.

Tumango lang naman si Mamskie! Pagkatapos namen mag usap ni Mamskie, parang may dumaan na anghel sa sobrang tahimik! Nakakapag taka naman!

"Monday na pala bukaas!" Pagbabasag ko ng katahimikan.

"Papasok kayo besh!" Tanong ko.

"Aaah- Uuoh!" Sagot nya.

Di ko sya maintindihan. Puno pala kase yung bibig nya. Kaya pala tahimik sila kanina pa! Gutom din pala katulad ko!

"Kelan uuwi sila Papa, mamskie?"

Ewan ko kung bakit ko natanong yon kay Mamskie! Siguro, oras na din para tanungin ko.

Literal namang nabulunan si Mamskie kaya kumuha ako agad ng tubig para ipainom sa kanya! Unti unti naman na syang nahimasmasan!

"Ano ulit yon, anak?"