Chapter 1

253 30 16
                                    

"Σκασε διαολε!" Φώναξα στο ξυπνητήρι μου ενω το πέταξα με δυναμη στο πάτωμα.
Δεν είχα διάθεση να σηκωθω απο το κρεβάτι, ήθελα να κολλησω εδώ και να μην χρειαστεί να ξανασηκώθω. Τεντωσα το κορμί μου, βουλιαξα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και πένθουσα την μιζέρη κατάντια μου.
Δεν ήθελα να σηκωθω απ το γαμω κρεβάτι, μα επίσης βαριομουν τον εαυτό μου. Πεταξα τα βαριά σκεπασματα απο πανω μου και άφησα το κρύο απ το ψυχρό δωμάτιο να με χτυπήσει. Ημουν μονη μου με το στομάχι μου να έχει κλείσει και το αδυναμο απ το κλαμα πρόσωπο μου να τσουζει στο κρύο δωμάτιο. Δεν ξέρω γιατί δεν το χωράει ο νους μου.
Εχει περάσει ενα ως χρόνος απο τοτε και ουτε που θέλω να το θύμα με μα οι αναμνήσεις απο την ημερα που πέθανα με κυνηγούν.
Κουνισα γρήγορα το κεφάλι μου για να απαλαγω απ τις σκέψεις που με στοιχειονουν κάθε πρωινό και ή πόρτα χτύπησε.
Φωναξα ενα αδύναμο "Μπες!" και αμέσως στο δωμάτιο μπήκε η Jane με ενα αδύναμο χαμόγελο στο προσωπο της.
"Καλημέρα, έφτιαξα πρωινό θα κατεβεις να φα-"
"Οχι." Την διέκοψα.
"Μα-".
"Δεν πεινάω!"
"Οπως θες." Είπε λυπημένα.
Γαμωτο το μισω να της μιλάω έτσι μας δεν μπορω να το ελεγξω.
"Σου έφερα καθαρά ρούχα." Είπε ενω άφηνε μια στηβα απο φρεσκοπλυμενα ρούχα στην άκρη του κρεβατιού μου και έφυγε προς την πόρτα.
"Jane..." την σταμάτησα.
"Σε ευχαριστώ." Της χαμογελασα αδύναμα και αμέσως στο προσωπο της σχηματιστεικε ενα τεράστιο χαμόγελο ενω εκλεινε την πόρτα.
Ντυθηκα και καθησα στην άκρη του κρεβατιού ενω χαιδευα τις γραμμές απ τα χαρακώματα στο δεξι μου χερι.
Κατέβηκαν κάτω οπου ηταν ή Jane με τον Niall αγκαλιά στον παγκο της κουζίνας.
"Καλημέρα Stef." Μου είπε εκείνος χαμόγελαστα.
Του πέταξα ενα ξερό "Καλημέρα." ,πήρα ενα χυμό απ το ψυγείο και έφυγα απ το σπίτι με προορισμό το πιο κοντινό πάρκο.
Μπορείτε να με χαρακτηριστετε αντικοινωνικό ανθρωπο αλλά δεν ήμουν παντα έτσι.
Καθησα στην πλατι απο ένα παγκάκι και έβγαλα το πακέτο απ την τσέπη ενω στερεοσα ενα τσιγάρο αναμεσα στα χειλι μου. Αρχισα να ψάχνω για τα σπυρτα στις τσέπες μου όταν ενας αναμενος αναπτυρας βρέθηκε μπροστά στο προσωπο μου αναβωντας το τσιγάρο μου.
"Ευχαριστώ." είπα και αντίκρισμα το άτομο που είχε μόλις καθήσει δίπλα μου.
Ψηλός, μαύρα μαλλια, κάστανα ματια και ενα μικρο χαμόγελο στο προσωπο του ενω έπερνε τσουρα απ το δικο του τσιγάρο. Φυσιξε τον καπνό και γύρισε σε εμένα.
"Zayn." Μου χαμογέλασε.
"Stef."
"Χαρηκα."
Τελειωσα στο τσιγάρο, πεταξα την γόπα το έδαφος και σηκωθηκα με προορισμό το σπίτι μου όταν τον άκουσα να φωνάζει
"Τα λέμε!"
Εγώ απλα σηκωσα τα χερι μου και συνέχεισα τον δρόμο μου.

____________________________

Λοιπον αυτό ηταν το πρωτο κεφάλαιο. Το ξερω πως θα σας φάνηκε λίγο περίεργο, μα κάπως έπρεπε να ξεκινήσει ή ιστορία μας και θα καταλεβετε τι παιζετε στα επομενα κεφάλαια.

Ελπίζω να σας άρεσε.

All the love. E

hey angel Where stories live. Discover now