Chapter 16

62 11 4
                                    

"If one heart fits another like a puzzle piece."

~~~

Αν οι λέξεις άφηναν πληγές στο δέρμα μας τώρα θα ημασταν όλοι σημαδεμένοι απο λογια που ποτε δεν έπρεπε να υπωθουν.
Ισως κι όλας να πνιγομασταν μέσα σ'αυτα.

Αλλα δεν θα ηταν όλα λογια μισούς. Ακόμα και ενα "σ'αγαπω" και έπρεπε να χαράζεται βαθιά στο δέρμα μας. Για να θυμόμαστε τις λέξεις που δεν πρεπει να ξανά πούμε και που μας κατέστρεψαν.

Ολες, λέξεις που είπαμε σε λάθος άτομα. Λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σαν όπλα εναντίον μας.
Και εμείς τι κάναμε; Απλα σηκωσαμε τα χέρια ψηλά υστερα πραδωσαμε τα όπλα -είπαμε όλα όσα δεν έπρεπε ποτε να ειχαμε πει- και γυρισαμε την πλάτη σε εκείνους που πατούσαν την σκανδάλη.

Ημασταν απλα ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του δωματίου του και κοιτουσαμε το λευκό ταβάνι.
Ηθελα να τον ακουμπησω αλλά κάτι μέσα μου απλα φώναζε "τρεχα".

Μπορουσα να δω τα σμαράγδια του να αλλάζουν χρωμα κάτω απο το ελάχιστο φως του φεγγαριού που έμπαινε απο το μεγαλο παράθυρο δίπλα του.

Κανεις δεν μιλούσε και αυτή ή σιωπή με ηρεμουσε. Η απλα η τρέλα του εξαφανίστηκε για λίγο και τα ματια του ηταν καθαρά.

"Δεν σου έχει πει κανεις πως είναι αγενες να κοιτάς επίμονα;" η φωνη του ήρεμη και σιγανή σαν ψιθυρος.

"Δεν μπορείς εσύ να κανεις υποδείξεις στο τι είναι αγενες και τι όχι." του είπα με στον ίδιο τόνο πέρνοντας τα ματια μου απο πανω του.

"Ισως θα... γαμωτο." Διέκοψε αυτό που ήθελε να πει και γλυρισε δυνατά.
Είχε κλείσει σφιχτά τα ματια του και κρατούσε με δυναμη το χερι του.

"Σήκω." Τον διέταξα ενω σηκώθηκα στα πόδια μου. "Πρεπει να το καθαρισουμε αυτό." Εδειξα το χερι του.

"Είπα όχι." Ανοιξε τα ματια του αλλά δεν με κοίταζε.

"Η θα το καθαρίσεις ή θα πέθανεις απο αιμοραγία ή σηψαιμία." Μπορεί να μην ξέρω να κάνω ράμματα αλλά τουλαχιστον ξέρω πως να καθαρίσω την πληγή.

Πήγε να μου ξανά απαντήσει αλλά μονο ενα επιφώνημα πόνου βγήκε απο το στόμα του και ύστερα ενα δυνατό γρυλισμα.
"Καλά... γαμωτο ενταξει." Φώναξε και σηκώθηκε όρθιος.

Ηθελα να πανηγύρισω για την νίκη μου αλλά ήξερα πως μάλλον θα με σκότωνε. Οπότε απλα μπηκα στο δωμάτιο του μπάνιου προσπαθώντας να βρω το κουτί Πρώτων Βοηθειών ενω έδειξα στον Harry να καθήσει στην λεκανι.

hey angel Where stories live. Discover now