L.O.V.E U

BRETT II

          Tapos na ang prelim namin and still my hang over pa din ako sa nangyaring gimmick namin nila zander, ok din naman pala sila kasama noong nag sight-seeing kaming lima somewhere in Antipolo, mga kalog at prangkang tao, eto ang mga gusto kong kasama at kabarkada sa campus and speaking of them naalala ko na ngako ako kay Hiromi na sasamahan ko siya mag-apply kay daddy sabi niya kasi after prelim exam na lang daw para prepared daw siya and syempre as a good friend na din kaya willing ako na samahan siyang pumunta at ihatid na din pag-uwi, I have lot's of acquaintances na din sa university grounds but I want to stick with them as my partners in crime, mahirap na din sa panahon ngayon makabuild ng ganoong level ng friendship madami na kasing naglipanang social climbers and mommy advice me na I have to be carefully on choosing whom I spend some of my time at school and treasure them the way I value everything I own.

Hiromi rent a little apartment up and down to be exact, malinis naman ang bahay pagpasok ko kahit na siya lang ang nakatira, pagbaba niya nakaready na siya and I'm sure daddy and his member of staff will like hiromi bukod sa matalino na madali pang pakisamahan and fast learner. First time ko nakitang kinakabahan si Hiromi after those months na nakakasama at nakikita ko siya sa campus pagala-gala with some friends or should I properly describe those feelings as worried hindi kasi siya mapakali sa loob ng kotse panay check ng phone niya hindi ko naman alam if she's expecting a call from someone to comfort her or give her some good luck kaya pinabayaan ko na lang siya at pag napapansin nitong nakatingin ako sa kanya ngi-ningitian at sasabihing she's fine kahit naman halata mong hindi kaya tinanung ko siya if gusto ba niyang magbreakfast muna kami tutal tinawagan ko na si dad wala naman siya appointment today nasa office lang siya tsaka baka nagugutom na siya maaga ko kasi sinundo but she will answer me with her sweet smile and I hate the way she do it, hindi ko ba alam after those first time she talk to me para magtanong ng oras hindi na siya nawala sa isip ko.

I bid her a goodluck hug then pinagbuksan ko ng pintuan ni daddy at tama namang si daddy nga ang sumalubong sa kanya para ipakita na be comfortable and everything will be fine, noong nasa loob na sila ng office hindi na ako mapakali pero approve naman daw si hiromi kay dad kasi tinext ako ni daddy saying na hindi daw ako nagkamali sa pagpili sa kanya at lalo pa niyang napabilib si dad sa kakayahan niya habang nasa loob pa siya gumala muna ako sa buong office to check if my bago bang empleyado sila daddy o anong masarap na food sa canteen ganun naman lagi ginagawa ko pag nandito ako para after ni hiromi ma-briefing ni daddy on what she'll going to do dito na kami magbreakfast then gagala or puntahan si macy para pag-usapan yung group report namin wala kasi pasok that day ewan ko lang kay hiromi if may iba pa siyang lakad and if meron man willing naman akong ihatid siya, irregular student kasi siya bilib nga ako sa kanya biruin mong full loaded student na, nag part-time pa kaya nga saludo kaming lahat sa kakayahan niyang imanage ang time niya. Nakangiti naman siyang lumabas sa office ni daddy after 1 hour kaya relief na ako 100% and siya na din mismo ang nag-aya para kumain kami dahil we to celebrate daw kaya I just follow her na lang kung saan niya gusto pumunta tutal hindi naman boring kasama si hiromi kaya nag-aya siyang kumain daw kami sa bahay nila ipagluluto na lang daw niya ako ng Korean food na tinuro sa kanya ng Nana nya pero syempre nagpaalam din ako sa kanya ng maaga dahil may practice kami ng basketball kaya after kumain at kwentuhan ay hinatid niya na ako sabi ko sa kanya huwag na siyang lumabas mahirap na mamaya mapaano pa siya nag-iisa pa man din siya ayun ang makulit na bata panay lang ang ngiti hindi ko alam kung naiintindihan ba niya sinasabi ko or do I have to translate it in english and if possible sa Korean pa para maintindihan niya lang pero dahil sa sumagot naman siya ok lang daw siya alam ko ng naiintindihan niya ang sinasabi ko na paalala sa kanya at nangako naman ito na manonood ng practice game namin some other time pag wala siyang klase or pasok sa office by those words relief na ako na magiging happy ako the whole semester as long as hindi nito maisipang bumalik ng Seoul.