Girdap-2.bölüm

769 85 14
                                    

Selam arkadaşlar! Medyada Arya, Reyhan Teyze ve Rüzgar var. Yorumlarınızı bekliyoruz, iyi okumalar :*

"Kızımın hayatını takip eden bir anneyim.En son öğrendiğim şey ise beni buna zorladı.'' Ben hala saate bakıp, ne söylüyosa söylesinde bi an önce eve gideyim diye düşünüyordum, teyzede amma dolandırdı lafı ha. ''Kızımın eşcinsel olduğunu öğrendim ve senden onu kendine aşık etmeni ve bu yoldan döndürmeni istiyorum.'' Ne, ne teyze ? kızın EŞCİNSEL ve bana mı geldin yani teyze! Asla böyle şeyleri yadırgayan biri olmadım ama kusura bakmayında yani ben daha normal kızlarla iletişim sağlayamayan biriyim kaldı ki eşcinsel bir kızla (!) Hep böyle antin kuntin şeyler beni bulur şansımı sikeyim! kadında bodozlama dalıp söyledi şak diye. Sinirlerimin bozulması ve şok olmanın verdiği etkiyle gülmekten alamıyorum kendimi bi yandanda ingilizce bilmediğim ama kullanmayı en çok sevdiğim cümleyi geçirdim içimden "What the Fuck!"
Güldükten sonra ''afedersiniz ama benimle dalgamı geçiyorsunuz? Bu bir şakamı? İnanın saygısızlık yapmak istemem ama aklımda bin türlü sorun varken sizin şakalarınızla uğraşamam!'' deyip kalkıp giderken bir kez daha arkamdan bağrışını işittim. ''Eğer sana bunun karşılığında para teklif ediceğimide söylesem..?'' olduğum yerde kaldım işte beni can evimden vurmuştu yaklaşık 5 dakika kendimle cebeşleştim.Bu doğru olabilir mi? Kadın da zengin görünüyor. Ulan şansa bak sen git okadar kişinin arasından benle çarpış ve para teklif et. Acaba o kadar parayı verebilir mi ki ? Sonunda dayanamayıp detay almak için yanına tekrar oturdum. Kadın yine konuşmaya başlayıp "bak oğlum bu bizim içinde hiç kolay değil, kızımıza sevgili bulma konusu gerçekten kulağa hoş gelmiyor ama inan buna mecbur kaldık, bizim bi saygınlığımız var senelerdir koruyoruz, haberlere çıkıp adımıza leke gelsin istemiyoruz. Bu iş karşılığında sana imzalanmış bi çek veririm istediğin miktarı yazabilirsin, lütfen yardım et oğlum" ne kaybedebilirdimki, kaybedebileceğim bir tek canım var belki 20 gün sonra o bile kalmayacak, denemeye değer! ''normal bir zamanda asla bu dediklerinizi yapmazdım ama malesef yüklü bi paraya ihtiyacım var. Bu yüzden dediklerinizi yapıcam ama aşık etme konusunda iyi olmadığımı belirtmek istiyorum''Kadın sırıttıktan sonra bana son model telefonundan kızının resmini göstermek için uğraşıyordu. Kadının telefonu bile altın kaplıydı. Kim bilir ne kadar zenginlerdi eğer beni kurtaracak parayı alabilirsem dünyanın en şanslı insanı olarak rekorlar kitabına müracaat ederdim.Kadın çıkarıp bana kızın resmini açtı. Ben bakmaya bile istekli değildim çünkü tek derdim parayı alıp canımı kurtarmaktı zaten az çok aklımda bi kız tip vardı.. ama kadın fotoğrafı gözüme doğru tuttu. hassiktir oda neydi ? Bu kız neydi ? Kadın heralde yanlış bi resim gösteriyordu. "Teyzecim yanlış fotoğraf açtınız galiba bi kontrol edin" dedim. "Haha yok yavrum bu kızım Arya, 18 yaşında" vay be teyze ne doğururmuşsun be dedim içimden ve ilk kez bi kız için böyle bi cümle kurmanın verdiği şaşkınlığı hissettim. Nasıl aşık edebilirdim ki bu kızı kendime, gidip aşık etme kitapları falan mı alsam nerde tanışıcaz, ne olcak,nasıl olcak, gibi şeyler düşünürken adının Reyhan olduğunu yeni öğrendiğim Reyhan Teyze bana ; "oğlum hemen işe başlamalıyız öncelikle işimiz seni Arya'nin okuduğu Gürmen Koleji'mize aldırmak olacak" acaba bunların daha başka neleri vardı? "Tamam Reyhan Teyze nasıl isterseniz öyle olacak yalnız benim 20 gün içinde o parayı bulmam lazım"dedim "Şuan sana bi para veremem kızımla bi yakınlık kurmaya başladığını gördüğümde paranın yarısını alabilirsin, sana ne kadar lazımdı?" nasıl olcak o iş be teyzem.. "500 bin lazım bana ve gerçekten 20 gün içinde bulamazsam kızınızla tanışmış olcağım için o zamana cenazeme mutlaka bekliyorum ikinizide" bi an gerçekten umutlanmıştım ama bu iş yaş 20 gün içinde bi kızı kendime aşık etmek bana imkansız geliyor pardon *escinsel bir kızı* aşık etmek. inşallah buda bi zaman kaybı olmaz benim için.. Tek çarem Arya. Reyhan Teyze son söylediğimden sonra kafasını şuan için yapcak bir şey yok dercesine salladı ve numaramı alıp yarın 2'de Gürmen Koleji'nde olmamı söyledi. Bu okula geçtiğimde Cenk'e ne diyecektim ailemin haberi olmazdı ama ona bi açıklama yapmalıydım. yarın sabah uyanıp ilk işim kendi okuluma normal bi şekilde gitmek olacaktı. Reyhan Teyzeyle ayrıldıktan sonra evin yolunu tuttum, binbir düşüncelere yolun bile nasıl geçtiğini anlayamadan eve girdim. Tabiki herkes uyumuştu bende yavaşça merdivenlerden çıkıp odama doğru giderken annemle karşılaştık. ''oğlum nerde kaldın merak ettim aradım açmadın, nasılsın iyimisin'' dedi. Annem çok iyi bi kadındır fakat babamdan çekindiği için babamın benim hakkımda verdiği kararlara söylediği şeylere karışamıyordu. Aslında biz fakir bi aile değiliz durumumuz iyi bile sayılır fakat babamdan bu zamana kadar hiç para istemedim, onun parasına hiç bi zaman muhtaç kalmak istemediğim için her zaman kendim çalışıp kendim kazandım, arada sırada annem kendi parasından da verdi.Babam istese bu başımdaki beladan beni kurtarabilecek parayı bulup ödeyebilir ama dediğim gibi böyle bi parayı asla benim için ödemez ona söylediğim an kendi öldürür beni. Hayatım boyunca ne kadar mutlu olsamda hep bi tarafım buruk kaldı, baba sevgisi nedir görmedim, bana insanmışım gibi bile davranmadı, hiç bi zaman sevmedi, evet öz babam değildi. Bunun için beni hep dışladı. Beni kabullenemedi, istemedi. Ben bebekken babam kanserden ölünce annem benimle beraber ortada kalmış ve şimdiki babamla evlenmişler. Ben onun gerçek babam olmadığını çok sonradan öğrendim. Zaten bana hiç evladıymışım gibi davranmaması yüzünden çoğu kez hep kendimi suçluyordum.. Gerçek babamı tanımayı herşeyden çok isterdim, baba sevgisini bir kez olsun tatmak.. Annemin karşısında bu kadar düşüncelere dalınca onu orda resmen unutmuştum, konuşmakta istemediğim için hemen iyi geceler dedikten sonra odama geçtim ve yattım. Yarın uzun bi gün olacağa benziyordu..

Yine her zamanki gibi Lanet bir gün! hayatımın şu zor günlerinde (belkide son günlerinde) olmasam bile erken kalkmak nefretlik bi şey olmuştur her zaman benim için bazı insanların utanmasa yüzünde güller açacak.. Ya sabır. Yine kahvaltı yapmadan evden hemen çıkıp okula gittim. Cenk yine İrem'e yakın bi yerde oturuyordu yanına gidip selam verdim ve birseyler konuşmamız gerektiğini söyledim. Bu okul geçişi için babamı sebep göstermek iyi bir fikir olacaktı. Cenkle konuşmaya başladık ve ben babamın bu okulda aylak aylak dolanıp serserilik ettiğimi ve Gürmen Koleji'nin daha disiplinli olduğundan dolayı beni oraya yazdırdığını söyledim. Hemen inandı, arkadaşıma yalan söylemek beni derinlerde bi yerde vicdanımın sızlamasına neden olsada hiç bir zafere çiçekli yollardan gidilmeyeceğini biliyordum. Saat 1'de okuldan çıkıp Gürmen Koleji'ne gitmek için yola çıktım yarım saat erken gidip gözlem yapmayı planlıyordum. Oraya vardığımda okul bahçesine girdim ve hemen uygun bir banka oturdum, tenefüstü ve herkes dışarıdaydı. Gözüm tabiki Arya'yı arıyordu.
Ayağa kalkıp okulun etrafında tur atmaya karar verdim. Okulun arka tarafına doğru gittiğimde sonunda Arya'yı bulmuştum, bi kızla tek başlarına orda duruyorlardı. Ben oraya geldiğimde ikisininde kafası bana doğru dönmüştü ve bana çok ters bi bakış attılar bi anda ne yapacağımı şaşırdığım için hemen ordan ayrıldım fakat Arya kesinlikle fotoğraftakinden bin kat daha güzeldi ve git gide bu işin zaman kaybı olduğunu düşünmeye başlamıştım. Bu kız neden benden hoşlansın, kızın resmen bi kız arkadaşı var! Söylene söylene yürürken Reyhan Teyze'yi gördüm ve kısa bi selamlaşmanın ardından beraber okula girdik ilk olarak müdürün odasına gidip sınıfımın hangisi olduğunu öğrendim, tabiki Reyhan Teyze beni Arya'nın sınıfına aldırmıştı. Zil çaldıktan sonra sınıfa doğru gittim ama oda ne, arka sıralarda boş yer bulamıyorum! İnek gibi en önde oturacak halim yoktu arka sırada gözümü kestirdiğim çocuğun yanına gidip "burdan hemen kalkıp en öne oturuyosun" diyip 100 numaralı agresif bakışımdan attım. Kalkcağını düşünüyordum ama tabi çocuk bana 1200 numaralı yumruğunu yüzüme çakana kadar.. İlk günden kavga etmek favori aktivitemdir (!) kafa göz birbirimize girmiş haldeyken arkadan bi kız sesi,"Koray, bırak çocuğu uğraşmaya değmez kardeşim" diye bi ses geldi hemen durup arkama baktım, bu Arya'ydi! Sanırım 1-0 malup başlamak diye buna deniliyordu.. Arya yanıma gelip "buraya yeni gelmişsin belli, göze batma. Senin için iyi olmaz burayı bilmezsin" dedi. Bende "Amacım kavga çıkarmak deği, ön sırada oturmak bana ters , Arkalarda hiç boş sıra yok mu?" iletişim kurmak için boş boş konuşuyorum resmen, suan aşık olması lazımdı karşısında öne oturmak istemeyen yakışıklı bi çocuk var sonuçta (!) Arya'da bana "Hey Allahım çocuğa bak ilk günden! İyi geç benim yanıma otur ama hiç heveslenme sadece bugünlük, kız arkadaşım bugün gelmedi" ben içimde sevinçten taklalar atma isteğini bastırarak o önde ben arkada sıraya doğru gidip oturduk. Hemen elimi uzattım "Bu arada ben Rüzgar" oda çok istekli olmamakla beraber hatta gözlerini devirerek elini uzattı "Bende Arya"..
Hoca sınıfa girdi, kimse ayağa kalkmayınca bende kalkmadım. Hocanın 'Yeni çocuk' konulu gereksiz tanışmasından sonra hemen derse geçtik ve tabiki gerisini hatırlamıyorum. Ders boyunca ne konuşsam, nasıl iletişime geçsem diye düşünüp durdum. Tabi bu sırada tenefüs zili çalmış ve Arya sıradan çıkmak için epey süredir beni itekliyomuş! Arya 2 ben 0. Müsade verdiğimde resmen bana söve söve sınıftan çıktı gitti.. Hemen Reyhan Teyzeyi taktik istemek için aradım. "Alo, Reyhan Teyze henüz hiç bi gelişme yok sanırım beceremiyorum! Napıcam?" Telefonun diğer ucunda kopan bir kahkaha sesi duydum. "Yavrum, çok güzel planlarım var bugünü çok berbat etmemeye çalış, yeter. Bugün saat 5te ilk karşılaştığımız bankta buluşalım. Bi planım var" dedikten sonra anlaşıp telefonu kapadık. Okulun geri kalanında Arya benim yanımda oturmaktansa en önde oturmaya tercih etti ve yanlışlıkla dahi olsa bir kez yüzüme bakmadı! Okulun zili çalıp tüm dersler bitince okuldan çıktım ve o banka gidip Reyhan Teyzeyi beklemeye başladım. Telefonum hiç bi zaman susmuyordu, hayatımın tüm alanını işgal etmiş durmadan rahatsızlık veriyorlardı. Amaçları bir an bile onları unutmamamdı bunlar nasıl bir psikopat böyle! Ve Reyhan Teyze geldiğinde bi süre bu düşüncelerime ara verdim. Acaba aklında ne vardı ? "Merhaba Reyhan Teyze, aklınızda ne var anlatın artık" ve Reyhan Teyze konuşmaya başladı ".....

GİRDAPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin