GİRDAP

Girdap-Bölüm 14

Birbirimizin gözlerinin içine bakmaya devam ediyorduk, sanki denizin ortasında çıkan bir girdap gibiydi. Öylesine beni içine çekiyordu ki , bu girdapta kaybolmak içten bile değildi. Arya'nın iki dudağından çıkacak tek bir söze muhtaçtım. Tam arkasını dönüp gidecekti ki, aniden duraksadı. Hiç kafasını bana çevirmeden, öylece duruyordu. Bu sessizliğin ağır gürültüsü, kulaklarımda bir yankı gibi çınlıyordu. Sanki mümkünmüş gibi, kalp atışlarım kulaklarımda yankılanıyordu. Ve o güneşten daha parlak olan yüzünü, yavaşca bana döndürdü ve içimi ısıtan o yumuşak sesiyle konuşmaya başladı. Sesinin tonunda garip bir pişmanlık tınısı vardı.

"Bak Rüzgar, ilk başlarda senden hiç haz etmiyordum. Sonuçta benim için diğer erkeklerden bir farkın yoktu. İlgimi bile çekmemiştin açıkcası. Bu zamana kadar yaptıkların, sana olan nefretimi çoğalttığını zannetsem de aslında zaman geçtikce benimde kabullenemediğim şeyler olduğunu fark ettim. Bu konuşmayı sandığın gibi kolay yapmıyorum, hala kabullenebilmiş değilim. Beni ilk zorla öptüğün zaman iğrenmem gereken yerde, sinirlensem dahi bir an için hoşuma gitmişti. O günden beri düşünmekten kafayı yemek üzereyim. Ben erkeklerden hoşlanan biri olmama rağmen nasıl olur da böyle bi durum olabilir diye düşündüm her zaman. Hayat bu kadar düşünmek için çok kısa ve ben seni kaybedebileceğimi gördüm o zaman her şeyin daha çok farkına vardım. Ben seni kaybetmek istemiyorum, Rüzgar.. Her ne kadar sana olan duygularımı bastırmaya çalışsam dahi.."  o konuşmasını bitirmişti ama ben hala her bir kelimesinin büyüsü içindeydim. Bunları Arya'dan bir gün duyabilmenin mümkün olduğuna inanmıyordum. Adeta beni bir kez daha aşık etmişti kendine. Ben Arya'ya cevap vermek için ağzımı açtığım anda hiç beklemediğim bir şekilde Arya iyice yüzünü bana yaklaştırmıştı, öpmüyordu ama dudaklarımız neredeyse birbirine değecek gibiydi. Sadece nefeslerimizi hissediyorduk. Nefesini yüzümde hissederken "bildiğim her şeyi unutup, rüzgarına bırakıyorum kendimi" dedi. Ben heyecandan yere çivilenmiş bir şekilde dururken, Arya hızla yanımdan ayrıldı. Söyledikleri onun için gerçekten fazlaydı, gitmesini anlayabiliyordum. Fakat benim Arya'sız geçirilecek bir dakikam bile yoktu. Tüm ağrılarımı unutarak, gittiği yöne doğru koşmaya başladım. Sanırım geç kalmıştım, hemen gördüğüm bi taksiyi çevirip Arya'nın evini tarif ettim. İçim içime sığmıyordu, Arya eve gitmiyor olsa bile, illaki gelecekti ve ben onu değil sabaha kadar, bir ömür beklemeye razıydım. 

Arya'dan

Allahım! Az önce tüm onları söyleyen ben miydim!? Hala kendime inanamıyordum, o anın verdiği şokla kendimi sahilde bulmuştum. Ve gerçekten artık Cansu ile konuşma vaktim gelmişti, çünkü her şey yeterince açıktı. Rüzgar'ın yanında Cansu aklıma bile gelmiyordu. Telefonumu elime aldım ve hemen Cansu'yu aradım. Daha ilk çalışında hemen telefonu açmıştı. 

"Arya, neredesin bebeğim" sesi heyecanlı geliyordu. bende hemen "Cansu, sahildeyim ve seni bekliyorum, konuşmamız lazım. Hemen gelebilir misin". Oda sesimin ciddiyetini fark etmiş olacak ki , çok uzatmadan "Tamam" deyip, telefonu kapattı. Aradan yaklaşık 25 dakika geçtikten sonra , Cansu gelmişti. Onu beklerken ne söyleyeceğimi planlamak yerine ben sadece Rüzgar'ı düşünmüştüm. İçimde değişik bir heyecan vardı ama bu heyecan Cansu'yu görünce kas katı kesildi. Bankta oturuyorduk, söze nasıl başlayacağımı kestirmeye çalışıyordum.

"Cansu sen benim için değerli birisin, seninle bu konuşmayı yapmamam senin için büyük haksızlık olur. Beni anlayabileceğini umuyorum" diye bir başlangıç yapmıştım. Cansu'da şaşkın bir şekilde " Arya neyden bahsediyorsun, neler oluyor. Anlat çabuk!" diye yükselmişti.

"Cansu en iyi sen anlarsın beni.. en çok sen bilirsin, benim erkekler hakkında ki düşüncelerimi. Ne kadar nefret edip, iğrendiğimi. Zaman geçtikçe çok farklı şeyler olmaya, çok farklı hissetmeye başladım. Evet, erkeklerin hepsi aynı benim için hala.. Ama tek bir farkla, Rüzgar.. Ona olan duygularım, diğer erkeklere hissettiğim şeylerden çok farklı. .Her şeyden önemli olan bir şey var, oda ona olan duygularımın, sana hissettiğimden daha farklı olması. Gerçek aşkı Rüzgarla hissedebiliyorum, bu hisler çok güçlü Cansu... Ondan başka bir şey düşünemiyorum, lütfen beni anla. Seninle bu zamana kadar çok şey paylaştık, hepsi için çok teşekkür ederim. Arkadaş kalmamıza izin verecek misin?" kendimce güzel bi konuşma yaptığımı zannediyordum. Fakat Cansu'ya baktığımda gözlerinden adeta ateş fışkırıyordu, çok geçmeden o ateşi ağzından püskürmeye başladı. " Ne oldu Arya! Ne değişti. Bi erkek sana değer verdi diye hemen gönlün mü kaydı?!? Diğer basit kızlardan hiç bir farkın yok kızım artık senin, Üç-beş tatlı söze kanmışsın hadi sende şimdi gidip Rüzgar'ın altına yat, diğer erkek düşkünü orospular gibi!" Cansu'dan bu lafları duymak beni adeta şoka uğratmıştı. Bu zamana kadar beni en iyi anlayanın o olduğunu düşünürdüm ama şu an karşımda adeta bana düşman biri olarak bağırmaya devam ediyordu. Kulaklarım uğulduyordu, göz yaşlarım benden bağımsız akıyordu yanaklarımdan. Orada, onun yanında daha fazla duramazdım. Bir an önce eve gidip şu işkenceden kurtulmam lazımdı. Ona arkamı dönüp gitmeye koyulduğum sırada, arkamdan gelip beni hızla kendine çevirmişti. Ve kendini çevirdiği anda, aniden yanağımda bi sızı hissettim, gerçekten bu kadarını yapmış olamazdı değil mi ? Suratında kinle karışık pis bi ifade vardı ve bana "Şimdi gidebilirsin, sen bundan daha kötü şeylere layıksın, sürtük" dedi. Ben kas katı, elim yanağımda kalakalmıştım. Yanağımdan çok içim sızlıyordu. Bana karşı bu kadar gaddar biri olabildiğini görmek içimi yaralıyordu. Hiç bir şey diyememiştim, mecburen önüme dönmüş, evin yolunu tutmuştum. Hava iyice kararmıştı benim yaptığımsa sadece yürümek ve ağlamaktı. Her adım attığımda ağlamalarım hızlanıyordu sanki, ağlamaktan iyice bitkin bi hal almıştım. Zar zor evin oraya varabilmiştim. Eve iyice yaklaşırken kaldırımda oturan birisini gördüm ve karanlıkta kim olduğunu kestiremiyordum. Tedirgin olmaya başlamışken o kişinin Rüzgar olduğunu görünce hem rahatlamış hem de şaşırmıştım. Beni bu halde görmesini istemiyordum. Koşarak endişeli şekilde yanıma geldi.