Eve kendimi nasıl attım bilmiyorum.Babam evde yoktu.Hıçkıra hıçkıra ağlayarak bilgisayar başına geçtim.Ellerim titriyordu.Gözlerim buğuluydu.Ekranı görmekte zorlanıyordum.Zar zor giriş yaptım.Hemen ona mesaj attım."Sen nasıl bir insansın ya.Hani seviyordun beni.Neden yalan söyledin ? Neden yaptın bunu bana ? Çıkığın birisi varmış." yazdım.O da çevrimiçiydi.Hemen cevap attı."Hayır yok öyle bişey yalan ben seni gerçekten seviyorum" yazdı."Halen yalan söylüyorsun bana.Dilara ismi tanıdık geliyor mu sana ? 3-4 ay ?" yazdım.Bana "O kadar olmuş mu ki yaaa özür dilerim vallahi ayrılacaktım.Nolursun affet özür dilerim senden." dedi.Özür falan dileme.Özür dileyince geçiyor mu ? Hayır geçmiyor.Halen canım çok ama çok yanıyor.Nefes alırken bile canı yanar mı bi insanın ? Tüm suç benimdi güvenmemeliydim ona, bağlanmamalıydım.Bu acı hiç geçmez mi ? Hep mi böyle acıyacak içim ? Hep mi kanayacak bu yaram ? Hiç kabuk bağlamaz mı ? Hiç azalmaz mı sızısı ? Bana bir fotoğraf attı.Kolunu kesmişti.Çok kötü kanıyordu.Aynı zamanda kolunda benim verdim bileklikte takılıydı. "Bak ben yaptım sensiz ölürüm, yaşayamam, bilekliğin halen kolumda.Nolur gitme." yazmıştı.Canım daha da fazla yanmaya başladı.Kolunun hali ortadaydı.Üstüne üstelik sebebi bendim, benim yüzümden kesmişti.Babam.geldi aniden çıkış yaptım."Çok hastayım, başım çok kötü " diyip yattım.Sözde yatmıştım ama tüm gece ayaktaydım.Ben ona bunu hakedicek ne yapmıştım ki ? Görmeden sevmiştim.Kokusunu bilmeden sevmiştim.Bi kez dahi olsun sarılmamıştım.Doğru düzgün bi anımız bile yoktu.Neden böyle olmuştu ? Çok mu zordu beni sevmek ? Kolu çok acımış mıdır ? Hepbnim yüzümden.Ama ben naptım ki ona ? Kandıran, yalan söyleyen oydu.Yok yok suç benim.Güvendim, çok kısa sürede çok güvendim.
Allah' ım nolur yardım et bana nolur.Sesim duyulmasım diue kafamı yastığa gömüp canımdan can çıkarcasına ağladım tüm gecee.Canım çok yanıyordu.Allah' ım sen bana bu acıya dayanma gücü ver....
