Yola çıktık.İstanbul' a geliyoruz.Bir an önce evime gelip yatıp uyumak istiyorum...
Evime geldim.Hemen yatıp uyumak istedim ama uyuyamadım bir türlü .Gece boyunca yine onu düśündüm.Sabaha doğru uyuyakalmışım.Annem uyandırdı.Dayımlara gidecekmişiz.Kahvaltımızı yaptık.Daha sonra dayımlara gittik.Orada dayımın kızına uğuru anlattım.Dertleştik biraz.Bana "eda abla babamın interneti var.Eğer istersen verir telefonunu." dedi.Aldım dayımdan.Hemen wifisini açıp bağlandım.Faceye girdim."Ben bugun evde değilim.İnternetimde yok.Gelince konuşuruz olur mu ?" yazmış."Olur " yazdım.Sonra kuzenim(dayımın kızı) merak etti.Profiline girdim.Resminin altına birisi "süpersin aşkım" diye yorum atmış.O an başımdan aşağıya kaynar sular dökülse bu kadar canım acımazdı.Direk yazdım."Yine yalan söyledin.Sana mutluluklar.Hoşçakal.O kızla sana mutluluklar." yazdım ve capsleyip yorumu attım.Çıktım.Dayıma telefonunu geri verdim.Gözlerim dolmuştu.Müzik dinliyoduk kuzenimle.O da tuzu biberi oldu.Ağladım ağlıycam.Kuzenim bana baktı."Çok mu seviyosun" dedi."Yoo" dedim.Sesim bile değişmişti.Kötüydüm."Çok seviyosun sen bu çocuğu, gözlerin seni ele veriyor." dedi.Bende "Evet çok seviyorum.Ama baksana yine yalan söyledi bana.Sevsem de boşa.Ancak kendime acı çektiriyorum.Sen sen ol sevme kimseyi.Aşık olma kimseye.İnanma kimseye.Aşk koskoca bir yalandan ibaret." dedim."Canın çok mu yanıyo." dedi.Tam cevap verecekken annem içeri girdi."Hadi kızım gidiyoruz." dedi.Kalktım hemen...
Eve geldiğimde "kız kim yemin ederim bilmiyorum.Fake olduğu da kesin inan bana yalan söylemiyorum bu sefer nolursun inan " yazmış ve ayrıca face e postasını ve şifresini atmıştı.Şaşırmıştım.Ben istemeden facesini vermesi hoşuma gitmişti.
"Gerek yok buna beni ilgilendirmiyo senin facen " diyip saniyesinde facesine girmiştim.Çok ilgilendiriyodu beni aslında.İyi ki de vermişti şifresini.Bu sayede kafamdaki soru işaretlerine cevap bulmuştum.Uzun zaman sonra ilk defa güzel bi şekilde tavana bakarak hayaller kurup gülerek uyumuştum.Evet uyumuştum, hemde çok güzel uyumuştum....
