15. Bölüm

29 3 0
                                    

Eve vardığımızda yağmur kesilmişti.Onu bizim eve gitmemiz için ikna ettim.Babası iş için yurtdışına çıktığı için onlarda da kimse yoktu fakat; bizim evde kalmamız daha doğru olur diye düşündüm.

Babasının henüz bu olaylardan haberi yok olsa ne yapar,nasıl davranır bilmiyorum.1 hafta-10 gün sonra geleceğini söylemişti Mert.

Arabadan önce Mert indi ve ben de çantamı aldıktan sonra onun arkasından indim.Çantamın fermuarını açıp anahtarı aldım ve tekrar fermuarı kapatıp omzuma attım.Bahçenin kapısından geçtiğimizde korumalarımızın olmadığını farkettim.Hastanedeyken ara sıra eve gelip yokluyordum onları ve evi fakat;son iki gündür gelmiyordum sanırım işi bırakıp gittiler.Her neyse onlarsız da olabilir tabii.

Kapıyı açıp içeri girdiğimizde Mert bana anlamsız bir şeyler söyledi.

"Toprak,sana da yük olacağım.Bırak eve gideyim bakarlar bana evde sana zorluk çıkarmayayım." Dediğinde anahtarı kapıdan çıkarıp kapıyı kapattım ve yüzüne bir kaç saniye bakıp anında boynuna atladım.E çocuk şaşırdı tabii bir an elleri havada kaldı ama sonra o da karşılık verdi.

"Mert,ben duymamış olarak sayıyorum sen de söylememiş ol.Hem sana çok iyi bakacağım emin ol.Sana benden daha iyi kimse bakamaz." Dedim ve ellerimi yavaşça boynundan çektim ve ona ulaşabilmek için parmak uçlarımda durduğum ayaklarımı yere indirdim.Birbirimize gülümsedikten sonra ona içeri geçmesini söyledim ve eşyalarımızı yukarı kata çıkardım.

Ona bir oda hazırladım.Yataktaki çarşaflar temiz olmasına rağmen değiştirdim,camları açıp havalandırdım,pijamalarını çıkardım ve eşyalarını dolaba yerleştirdim.

Aşağı indiğimde elinde telefonu vardı.Beni farkedince hemen elinden bıraktı ve bana dönüp gülümsedi.

"Ee ne yapmak istersin? Saat daha erken,film izleyelim mi?" Dedim tam önünde ayakta duruyorken.

"Bana uyar,sen nasıl istersen." Dedi tepkisiz bakışlarıyla.

ZAMAN ⏳Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin