Nergis Hatırası

"Mevsim'in Annesi"

"O, kendisi olmak için beni unutmaya muhtaç.
Fakat ben, ancak onun sayesinde biraz kendim olabiliyorum."

"Leyla, İstanbul'da Altan." dedi telefonun diğer ucundaki ses. Gözlerini kapattı adam Neva'nın masum yüzü karşısındaydı, mavi bakışlı güzel gözleri, masum gülüşü... Yüreğinin Neva'sına bir ihanetti Leyla. Burada olmamalıydı.

Mevsim'in sıkılgan sesiyle dağıldı düşünceleri.

"Matematiği hiç sevmiyorum baba, şu soruya bakar mısın?"

Neva'nın kopyası gibiydi karşısında duran kız çocuğu. Mavi bakışları, beyaz teni ve simsiyah gece karası saçları... Mimikleriyle, gülüşüyle, annesine benziyordu küçük kız.

"Sonra bakarım kızım ya da annene sor o daha iyi bilir." dedi adam. Şu an en son düşüneceği şey matematik problemleriydi.

10 Yıl Önce

"Bir kadın var. Zeynel Hancıoğlu hangi ihaleye girdiyse en güçlü rakibinin yanında bu kadın. Mesela üç yıl önceki bir site ihalesinde en güçlü rakibi, Demir Öztürk, Öztürkler İnşaat'ın yönetim kurulu başkanının yanındaymış bu kadın. İhaleyi kazanacağı neredeyse kesin olan Öztürkler İnşaat bu ihaleyi Hancıoğlu'na kaptırmış. Bu zincir Demir Öztürk'le başlamış. Belki de kilit nokta o. Onunla görüşmem gerek, kadına ulaşmanın bir yolunu bulabilirim bu sayede. Sen ne diyorsun Neva?"

Tedirgindi kadın elleri titriyor, yüreği sıkışıyordu. Kelimeler tükeniyordu boğazında, sesinin titremesinden korktuğu için ağzını tuttu.

"Midem bulanıyor." diyerek kalktı adamın yanından.

Zekiydi Altan en ufak bir ipucundan koca olayları çözebiliyordu. Öğrenecekti her şeyi öğrenecek. Banyoya girip kapıyı kilitledi. Sonuna kadar açtı suyu. Yüreğindeki korku gözyaşı oldu aktı göz pınarlarından. "Öğrenecek, her şey bitecek." dedi sessiz çığlıklarıyla.

Karnını tuttu kadın, bebeğinden güç almak istercesine onu hissetmeye çalıştı. Felaketlerle dolu yaşamına bir teşekkürdü Altan ve bebeği. Zeynel bunu da mahvedecekti. Bebeği öğrendiği gün bile " Bu kadar kaptırma kendini, o bilgiler bana gelecek." demişti onu tehdit edercesine.

Zeynel'in numarasını çevirdi cep telefonundan.

"Uzun zamandır aramanı bekliyorum Leyla."

"Zeynel."

"Neyin var senin?"

"Benim için endişeleniyor musun?"

"Leyla, ne diyeceksin?"

"Beni öğrendi. Senden nefret ediyorum, Allah'ın cezası. Her şey bitecek, yanında yaşatmaz beni. Her şey senin yüzünden, sen, sen mahvettin beni." dedi kadın hıçkırıklarını bastırmaya çalışarak.

"Ne demek seni öğrendi? Leyla Arhan olduğunu mu biliyor? Kimse bilmiyor seni, sakin ol."

"Hayır, ama senin en güçlü rakiplerinin yanında ihale öncesi hep bir kadının olduğunu bulmuş. İlk Demir'de başladığına kadar biliyor. Hatta yarın Demir'le konuşmaya gidecek."

"Kahretsin. Kim dedi sana bilgi sızdırmak için yanında dolaştığın dedektife âşık ol diye. Kapat şu telefonu bir yolunu düşüneyim."

"Her şeyi ben anlatırım Zeynel, benden duysun umurumda bile değil."

"İkimiz de hapsi boylayalım. Ah kızım ah Gönül Teyze'nin selamı var sana."