Sevdiğim,
Buraya kış geri geldi. Geceden yağan lapa lapa kar hala devam ediyor. Bedenim üşüyor ama içimde toprağa düşen cemrelerin sıcaklığı var. Bu senin sevginin sıcaklığı. Lojmandan dışarı çıkıyorum. Yağan karı seyrediyorum. Saçlarıma, gözlerime, ellerime düşüyor. Avuçlarımı açıyorum. Her birini tek tek yakalamaya çalışıyorum. Ama nafile. Birkaçını yakalayıp tekrar gökyüzüne fırlatıyorum. Her biri beyaz bir güvercin oluyorlar. Uçup sana doğru gidiyorlar. O an seni özlüyorum. İçimde sana gitmek için çocuksu bir sevinç doğuyor. " Keşke bana gel dese."diyorum. "Keşke bana gel dese." Saatlerce yağan karın altında dolaşıyorum. Binlerce kar tanesini beyaz güvercin yapıp sana doğru uçuruyorum. Sonra gökyüzü milyarlarca beyaz güvercinle doluyor. Biliyorum, senden bana muştu getiriyorlar. Biliyorum bana senin sevgini getiriyorlar.
Lojmana giriyorum. Gary Moore dinliyorum. Onu her dinlediğimde hüzünlenirim. Ama bu kez nedense hüzünlenmiyorum. Bir süre sonra da sen arıyorsun. Ve bana " Gel " diyorsun. İpi salıverilmiş uçurtma nasıl ki gökyüzünde çılgınca havalanırsa işte ben de kendimi lojmandan dışarı öyle atıyorum. Senden bana muştu getirdikleri için gökyüzünden yağan milyarlarca beyaz güvercine milyarlarca teşekkür ediyorum.
Ve sana geliyorum. Trenin penceresinden çok uzaklara yağan kar tanelerini saya saya sana geliyorum.
Altı Şubat
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sarı Hüzünler Gölgesinde 1.Kitap(tamamlandı)
RomanceSevgiliye yazılmış mektuplar... "Gökyüzüne bakıyorum, bir yıldız kayıyor sana doğru. Dilekler tutuyorum sana dair. Biliyorum, o yıldız konuyor senin yüreğine. Sonra upuzun bir gök kuşağı oluyor senden bana dek uzanan. Her bir rengini ayrı seviyorum...
