Yine sıkıcı birgüne "merhaba" demiştim. Herzamanki gibi okula gitmek durumundaydım. Ceyda ile aynı lisede olduğumuz için beni çağırmaya gelmişti. Büyük bir endişeyle yanına gittim ve okula doğru gitmeye başladık. Kız daha "nasılsın" diyemeden ben atıldım.
"Dün Ali denen çocukla ne konuştun?"
"Yoksa sana bir şey mi yaptı?"
"Ceyda soruma cevap ver!"
"Aslında pek bir şey konuşmadık. Kendisi yanıma geldi ve "Sen Damla'nın en yakın arkadaşı olmalısın, Damla nerede biliyor musun" dedi. Ben de seni nereden tanıdığını filan sordum, o da "Boşver" dedi. Ben de sonra seni görünce onun yanına götürmek istedim. Bu yani."
"Peki gülerek ne konuştunuz?"
"Gülerek... Bana dediki "Damla şimdi gelirse etrafı tozduman eder. O nasıl bir psikopat kız ya" dedi. Ben de güldüm."
"Bu Ali benimle ilgili bu kadar şeyi nereden biliyor ya?"
"Onu ben de anlamadım ama sana abayı yakmış gibi bir hâli var. Peki bir şey mi oldu da bu çocuk senin kafana bu kadar çok takıldı?"
"Aslında evet. "Senin hakkında her şeyi biliyorum. Yakında tekrar görüşecez" dedi. Ve üstelik benim ilk öpücüğümü çaldı."
"Oha yok artık. İnanmıyorum kızım, neler olmuş ama benim şu an haberim oluyor."
"Üstelik dün gece telefonuma *Yakışıklı erkeğin Ali" diye mesaj gönderdi."
"Bu senin telefonunu nereden buldu?"
"Bilemiyorum" deyip olumsuz anlamda başımı salladım.
"Damla, bence bu çocuk senden bile psikopat. Ben sana dikkatli ol derim."
"Dikkatli olacam olmasına da o daha içimdeki gerçek psikopat Damla ile tanışmadı."
"Herzaman yanındayım canım arkadaşım. Neye ihtiyacın olursa söylemen yeterli."
"Çok sağol gerçekten. Bunları senden duymak çok güzel."
Bunları söyledikten sonra ellerimizi omuzlarımıza attık. Bir de baktık ki okula gelmişiz. Hızlı bir şekilde içeri girdik ve orta kata çıkmaya başladık. Tanrım bu ne kalabalık, sanki okula ünlü biri geldi. Kalabalığa doğru gitmeye başladık. Topluluğu oluşturan grup çoğunlukta kız olduğu için bir erkeğin başında toplandıkları belliydi. Biraz daha yaklaştık bu ilginç beyefendiyi görmek için. Ani bir şekilde ayak ucumda yükselip gördüğüm kişiyle beraber ağzımdan "siktir" kelimesinin çıkması bir oldu. O buraya gelmiş olamazdı değil mi? Ali denen çocuk burada olamazdı, hayır hayır bu rüya, bu gerçek olamaz!
Hızlıca arkamı dönüp koşmaya başladım. Hemencecik bodrum kata inip spor salonuna girdim. Lanet olsun sinir krizi geçiriyordum! Önüme ne gelirse tekme atıyordum. Artık şuurumu yitireceğim gibi oldum ve duvara kafa atacak iken birisi beni durdurdu.
"Kendine zarar vermen benim canımı çok acıtıyor. Lütfen yapma!"
"Ali!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN MUCİZEVİ TONU
RandomEllerini belime sardı ve beni kendine daha çok yaklaştırıp onunla temas hâlinde bulunmamı sağladı. Gözlerimiz gözlerimize kenetlenmiş bir durumdaydık. Ben onun ağzından çıkan her kelimeyi özenle dinliyordum. Bu cümleler belki de bir insandan duyduğu...
