O, o Hakan hocaydı. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı ve birden Hakan hocaya döndüm. Hakan hoca gözlerini açmış bana bakıp gülümsüyordu. Çok büyük bir şok geçirdim.
"Hakan hocaam!" deyip ona sarıldım. Sonra Ali'ye döndüm ve hemen doktoru çağırmasını istedim.
Hakan hocanın elini tuttum ve ona gülümsemeye başladım.
"Damla bana 'baba' der misin?"
"Seve seve derim hocam , yeter ki sen iyileş."
Doktor hızlıca içeri girdi ve cihazların gösterdiği değerlere bakmaya başladı. Daha sonra Hakan hocaya döndü ve:
"Kan değerleriniz çok iyi Hakan Bey. Bir aksilik olmazsa yarın taburcu olabilirsiniz."
"Teşekkür ederim doktor bey."
Daha sonra doktor odadan çıktı. Hakan hoca bana döndü.
"Anlattıklarının hepsini dün gibi hatırlıyorum Damla. Sen benim ilk tanıdığım günden beri en özel öğrencimdin."
"Sen de benim bu dünyada en çok değer verdiğim insansın... Babacığım!"
Bunu der demez Hakan hocanın gözleri faltaşı gibi açıldı. Gözlerinde öyle bir mutluluk vardı ki anlatamam. Ben tekrar gidip ona kocaman sarıldım ve yanağını da kocaman öptüm. Biz böyle birbirimize sarılmış hâlde dururken Ali'ye döndüm. Ali bedenini kapıya yaslamış bir şekilde muhteşem bir gülümsemeyle bizi izliyordu.
Hakan hoca ona baktı.
"Gel buraya orada durma deli oğlan!"
Ali de geldi ve Hakan hocaya sarılmaya başladı. Hakan hoca bir süre sonra bizi bıraktı ve ikimizin elinden tutarak yan yana durmamızı sağladı. Derin bir nefes aldıktan sonra aynen şunu söyledi.
"Damla, manevi baban olarak beni dinle ve bence Ali'ye gerçekten bir şans ver. Seni hakeden erkek Ali'den başkası olamaz. Siz birbirinize hiçbir çiftin yakışmadığı kadar çok yakışıyorsunuz. Canım kızım benim, bu mutluluğu kaçırma!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN MUCİZEVİ TONU
De TodoEllerini belime sardı ve beni kendine daha çok yaklaştırıp onunla temas hâlinde bulunmamı sağladı. Gözlerimiz gözlerimize kenetlenmiş bir durumdaydık. Ben onun ağzından çıkan her kelimeyi özenle dinliyordum. Bu cümleler belki de bir insandan duyduğu...
