AŞKIN MUCİZEVİ TONU

Yaralı Bedenim

Kendime geldiğimde birisi benimle konuşuyordu. Gözlerimi açamadığım için kim olduğunu anlayamadım.Sanki ağlıyor gibiydi ve sesi boğuk çıkıyordu. Yavaş yavaş kendime gelmeye başladığımda doğruldum. Benimle konuşan kişi de hemen geldi ve arkama yastık koydu.

"Damla bebeğim ben burdayım, korkma!"
"Hakan hocam, hakan hocam nerede?"
"Hakan hocan şu an ameliyatta, sen merak etme."
Gözlerimi yavaşça açmaya başladım. Karşımda üzerinde siyah kıyafetleri olan Ali duruyordu. Benim de üzerimde pijama vardı.
Hâlâ ona karşı bi soğukluk hissediyor muydum, bilmiyorum. Şuan tek düşündüğüm Hakan hocaydı.
"Benim Hakan hocamın yanına gitmem lazım."
"Kendini fazla zorlama bebeğim lütfen."

Bir hışımla yerimden kalktım ve odadan çıktım. Burası büyük bir hastaneydi. Karşıdan gelen doktorun yanına koştum.
"Doktor Bey, Hakan isminde 40 küsür yaşlarında bir adam vardı, amelliyattaymış, odası nerede biliyor musunuz?"
"Şu karşıdaki yoğun bakımda yatıyor kendisi."
Hemencecik gösterdiği yere doğru koşmaya başladım. Hakan hocam içeride öylece yatıyordu. Cama iyice yaklaştım ve onu izlemeye başladım.

Çok geçmeden yanıma Ali geldi. Bana bir şey söylemek istermiş gibi bir hâli vardı. Ona doğru döndüm ve gözlerine bakmaya başladım.
"Ali, ben buraya nasıl geldim?"
"Şey... Senin yerini tespit edip o dağ evine gittim. İçeriye girdiğimde...kahretsin!
"Ali o şerefsiz bana bir şey yapmış mıydı?"
"İçeri girdiğimde sen çırılçıplaktın ve o pislik de senin fotoğraflarını çekiyordu. Lanet olsun ,lanet olsun, seni koruyamadım Damla. Sana dokundu o it, senin vücudunu gördü!"
"Allah belasını versin onun"

"Hele bi dur Damla. Hakan hocan iyileşsin, onu kendi ellerimle cezalandıracağım."
"Şu an nerede peki?"
"Bizim depoda kilitli, adamın yüzünü haşat ettim ama hâlâ sinirim yatışmadı."
Ali devam etti.
"Damla sana bir şey soracağım, ama gerçekten doğruları öğrenmek istiyorum. Sen sert ve acımasız bir kızsın, o piçin sana dokunmasına nasıl izin verdin? Benim tanıdığım Damla karşı koyar."
"Ali, şeyy..."
"Damla doğruyu söyle!"
" Hakan hocayla tehdit etti Ali. İstediğimi yapmazsan Hakan hocanı öldürürüm dedi. Ben de, ben de.."
"Hassiktir, orosbu çocuğu!"

Ben o an gözlerimi kaçırdım. Ne yani beni yine mi Ali kurtarmıştı? Tanrım,ben ne yapacaktım? Gözlerimden damlalar akmaya başladı.

"Hayır bebeğim, ağlama, hayır sen güçlü bir kızsın. O pislikten kurtulacağız, Hakan hocan da iyileşecek ve her şey yoluna girecek."
"Hayır Ali, hiçbir şeyin yoluna gireceği filan yok. Hakan hocam iyileştiğinde ben bu şehirden gidicem."
"O zaman ben de gelirim."
"Ali, kafamı dinlemeye ihtiyacım var. Benim için de zor ama bunu yapmak zorundayım."
"Peki beni hiç düşünmüyor musun Damla? Sensizliğe ben nasıl katlanacağım? Sen olmadan ben nasıl nefes alacağım hiç düşündün mü hı!"

Gözlerimden yaşlar süzüldükçe süzülüyordu.
"Ali..."
"Bunu yapmana izin vermem Damla. Bu aralar psikolojin bozuk sadece. Ve hayatın alt üst olmuş sanıyorsun. Fakat senin hayatını ben yoluna koyacağım merak etme."
Bunları duyduğumda öyle bir şaşırmıştım ki. Ağlamam gittikçe şiddetlendi ve birden Ali'ye sarıldım. Uzun bir süre onun kolları arasında kaldım.
"Kalbim de ruhum da bedenim de acıyor Ali!"