AŞKIN MUCİZEVİ TONU

O Geldi

"Her şey derken hocam."
"Damla her şey!"
"Hocam bilmiyorum bu aralar hiç gülesim yok. Oldukça kötü şeyler yaşadım."
"Bunları kimin yaptığını bana söyler misin?"
"Kimin yaptığı önemli değil, onlar geldi geçti. Sanki kendimi bu dünyada boş ve gereksiz biriymiş gibi hissediyorum."
"Peki bu düşünceyi düşünmenin sebebi ne?"
"Hocam şimdi beni çok sevdiğini söyleyen Ali isminde birisi var..."

Deyip her şeyi anlatmaya başladım. Hakan hoca da beni özenle dinliyordu. Bütün yaşadıklarımı anlattıktan sonra bana ilk söylediği şey şu oldu.
"Ali'yi seviyor musun?"
"Bilemiyorum hocam, yani bir anlığına geldi fakat geri gitti. "
"Ali'yle aranızda bir şey oldu mu?"
Bu soruyu duyunca gözlerimi kaçırdım ve hiçbir şey söylemedim. Hakan hoca bu hâlimden anladı ve derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Bak Damla, sen benim bir kızım gibisin. Senin de beni baban olarak gördüğünü biliyorum. Sana göz kulak olmayı kendime bir mecburluk gibi hissediyorum. Bu yüzden senin üzgün olduğunu görünce içim parçalanıyor. Ben seni gerçekten çok seviyorum, her zaman yanında olduğumu sakın unutma, tamam mı?"
Bu sözlerini duyunca sanki içimdeki bütün olumsuz duygular yok oluverdi. Birden ayağa kalktım ve gülümseyerek Hakan hocanın yanına oturdum.

"Hakan hocam iyi ki varsın, iyi ki yanımdasın. Sen olmasan ben ne yapardım? Ben de seni çok seviyorum , sakın benim manevi babam olmaktan vazgeçme olur mu?"
Deyip ona kocaman sarıldım. Daha sonra da yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Bu adam bana huzur veriyordu ya. Biz böyle sarılırken kapı sertçe çalmaya başladı.

Hakan hoca ayağa kalktı ve gidip kapıyı açtı. Kapıyı açan kişi içeriye hızlıca girip Hakan hocayı karnından bıçakladı.
"Seninle işim yok babalık"
Bu sesi duymamla gözlerimin kocaman açılması bir oldu. O gelmiş olamazdı değil mi, hayır hayır o değildi. Benim karşıma geçti ve bıçağı bana doğru tutarak konuştu.
"Merhaba güzelim beni özledin mi?"