Demons~Completed

Chapter five

Πάθος και αγάπη.

Δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Καθώς τα δύο γυμνά σώματα δημιουργούσαν τέχνη με την επαφή μεταξύ τους και οι βαθιές ανάσες λειτουργούσαν ως μια όμορφη μελωδία σε αυτή την προσωπική στιγμή, αυτή σκεφτόταν.

Παρόλη την μαγεία που της πρόσφερε ο παρτενέρ της και το πάθος που υπήρχε ανάμεσα τους, αυτή δεν ένιωθε.

Σκεφτόταν.

Σκεφτόταν πόσο ηλίθια φέρθηκε εκείνο το βράδυ.

Το πώς άφησε έναν άνθρωπο να την καταστρέψει.

Το τι έκανε για την αγάπη.

Τώρα, δεν υπήρχε αγάπη.

Απλά σαρκική επαφή.

Ζωικές ανάγκες, που εκπληρώνονταν.

Όχι συναίσθημα.

Είχε ξεχάσει πως είναι να νιώθεις.

Είχε ξεχάσει ότι δεν υπάρχει μόνο σεξ αλλά και έρωτας.

Είχε ξεχάσει πως η αγάπη μπορούσε να συμβάλλει σε τέτοιες στιγμές.

Αυτός, την έκανε να ξεχάσει.

//•//

Καθώς γυρνούσε στο διαμέρισμά της, είδε έναν γέρο, άστεγο άντρα.

Τον κοίταξε.

Κοίταξε τα κουρασμένα κάστανα του μάτια, να την εκλιπαρούν για λίγα χρήματα.

Το πρόσωπο του, γεμάτο ρυτίδες.

Τα ρούχα του, λερωμένα.

Το πλαστικό ποτήρι άδειο από χρήματα.

Είδε το ποσο κατεστραμένος ήταν και τον λυπήθηκε.

Ένιωσε λύπη.

Είχε καιρό να νιώσει λύπη.

Του έδωσε 10€.

Ο άντρας χαμογέλασε και το χαμόγελο του ήταν όμορφο.

Ήταν πλατύ.

Ήταν αληθινό.

Τα μάτια του φωτίστηκαν.

Η ευγνωμοσύνη στο βλέμμα του έλεγε όσα οι λέξεις δεν μπορούν.

Και τότε θυμήθηκε, το δικό του βλέμμα.

Το βλέμμα που ερωτεύτηκε και το βλέμμα που μίσησε.

Το βλέμμα που την έκανε, όπως είναι τώρα.