Demons~Completed

Chapter seventeen

Ήθελε να αλλάξει.

Ήθελε να είναι χαρούμενη.

Ήθελε να βάλει ένα τέλος στο παρελθόν της και να ξεκινήσει μία νέα ζωή.

Και προσπάθησε.

Μετακόμισε από το διαμέρισμά της στο Los Angeles.

Πήγε σε ένα άλλο, πιο μικρό, στην California.

Βρήκε μία δουλειά.

Οχι ιδιαίτερη, μία απλή σερβιτόρα ήταν σε ένα café της γειτονιάς.

Πήρε μία γάτα.

Την ονόμασε Alaska και την αγάπησε από την πρώτη στιγμή.

Πήγε και σε μία σχολή.

Ήθελε να γίνει ζωγράφος και είχε βάλει στόχο να το καταφέρει.

Ήταν επιτέλους χαρούμενη.

Γιατί μία χαρούμενη ζωή δεν έχει πολλά.

Έχει όμως αυτά που χρειάζεται η ψυχή.

Ένα όμορφο μέρος για να ζεις, συντροφιά και στόχους.

Οι στόχοι σου, σου δίνουν δυναμη.

Προσφέρουν πείσμα και πίστη στον ευατο σου.

Ένιωθε όμορφα.

Μπορούσε επιτέλους να ζήσει όπως αρμόζει σε μία κοπέλα της ηλικίας της.

Επιβράβευε τον εαυτό της που κατάφερε να πάρει την απόφαση να αλλάξει.

Της άρεσε τόσο πολύ αυτή η αλλαγή.

Πλέον υπήρχε μία διαφορετική Amelia.

Μία χαμογελαστή κοπέλα χωρίς το βάρος των δαιμόνων της.

Αλλά δεν φεύγουν έτσι απλά αυτες οι φωνες.

Αυτες οι εκνευριστικες φωνές που ζουν στο κεφάλι σου και τρέφονται με την δυστυχία σου.

Απλά δεν δίνεις σημασία.

Εύρισκε την ευτυχία σε απλά και καθημερινά πράγματα.

Είχε καλές σκέψεις και προθέσεις.

Αυτή η αλλαγή πάλευε τους δαίμονες.

Και τους νικούσε μέρα με τη μέρα.

Όσο όμως και να αλλάξει ο άνθρωπος, το παρελθόν δεν αλλάζει.

Και είναι αρκετό για να σε παρασύρει στο σκοτάδι του.

Είναι ύπουλο.