Demons~Completed

Chapter three

Άλλη μια μουντη μέρα ξημέρωσε και αυτή ήταν όπως κάθε πρωί, καθισμένη στο περβάζι του παραθύρου της, πίνοντας τον πικρό καφέ της.

Έκανε τις συνηθισμένες της σκέψεις και η μελαγχολία την κατέκλυσε για ακόμη μια φορά.

Έβλεπε τα αμάξια που έτρεχαν ασταμάτητα και τους ανθρώπους με τα συνοφριομενα βλέμματα, με τους δαίμονες τους, να τους κατασπαράζουν κάθε λεπτό.

Αναρωτήθηκε-οπως κάθε πρωί άλλωστε- τι σκεφτοντουσαν αυτοί οι άνθρωποι. Γιατί δεν στόλιζε τα πρόσωπα τους ένα χαμόγελο; Γιατί η
χαρά ήταν ένα συναίσθημα άγνωστο για τους περισσότερους;

Γιατί;

Τόσα πολλά γιατι...

Αυτό το γιατί δεν είναι ερώτηση, μα το μεγαλύτερο παράπονο.

Αναμνήσεις καλά κλειδωμένες και κρυμμένες στα βάθη της σκοτεινής ψυχής της εμφανίστηκαν απρόσμενα μπροστά στα μάτια της, χωρίς όμως να το θέλει.

Βλέποντας ένα μικρό κορίτσι να τρέχει με τις μακριές του ξανθές πλεξούδες να ανεμίζουν στον αέρα μαζί με το όμορφο λουλουδάτο φορεματάκι της.

Το χαμόγελο της τόσο γλυκό και αθώο.
Ο τρόπος που έτρεξε στην αγκαλιά της μητέρας της, φανέρωνε μόνο αγάπη.

Της θυμισε τα δικά της παιδικά χρόνια..τότε που όλα ήταν όμορφα.

Τότε που ήξερε τι θα πει αγάπη.

Αν της ρωτήσεις τώρα όμως, τι είναι αγάπη,θα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν την ρώτησες τι είναι αγάπη ή τι είναι μίσος.

Γιατί;

Γιατί δεν ξέρει τι θα πει αγάπη..

Πριν πολύ καιρό ήξερε, μα τώρα οι αγαπημένοι της 'φιλοι' την έκαναν να αλλάξει γνώμη και η κάποτε αθώα ψυχή της, κατασπαράχθηκε δίχως κανένα έλεος από την σκοτεινή δική τους...

Αλήθεια, τι είναι αγάπη;

⭐⭐⭐⭐⭐

Χελλοου! (Ιτς μι) Λοιπόν, αν θέλετε κάντε ένα vote και ένα comment γιατί με βοηθάει πααααρα πολύ και αν μπορείτε,αν μ'αγαπατε,αν δεν βαριέστε κλπ πείτε και σε κανένα φίλο/η σας να διαβάσει την ιστορία! 💬⭐
Χχ Χρύσα❤