Demons~Completed

Chapter eighteen

Και όταν πιστεύεις πως έχεις βάλει μία τάξη στη ζωή σου, κάτι συμβαίνει και στα διαλύει όλα.

Όπως για παράδειγμα, μία συνάντηση.

Μία συνάντηση που σου δείχνει το πως ήσουν.

Που σου δείχνει τις λάθος σου επιλογές.

Ένα πρόσωπο που σε ρίχνει και πάλι στον πάτο.

Μερικά λόγια που σε κάνουν να νιώθεις φτηνή.

Ήταν ένα συνηθισμένο πρωινό και δούλευε στο café, όλα όμως άλλαξαν όταν είδε τα καστανοξανθα μαλλιά του και τα πράσινα μάτια του.

"Isaac;"

Ανάμεικτα συναισθήματα.

"Ω Amelia γλυκειά μου."

Απέχθεια.

"Καιρό έχεις να μας επισκεφτείς, δεν σου έλειψε η παρουσία μου;"

Ειρωνικό βλέμμα.

Πόνος.

"Οχι Isaac, καθόλου."

Μίσος.

"Πολύ αμφιβάλλω. Μόλις τέλειωσεις, ξέρεις που θα με βρεις."

Αναμνήσεις.

Δεν ήθελε.

Ο Issac έφυγε.

Και αυτή ένιωθε πως όλα τελείωσαν.

Έβλεπε τον παλιό της εαυτό ξανά στην επιφάνεια.

Απέχθεια.

Πόνος.

Μίσος.

Οχι προς τον Isaac, αλλα προς αυτήν.

Όσο και αν τον μυαλό της, της έλεγε όχι, το σώμα της τον αναζητούσε.

Ήθελε την συντροφιά του.

Ήθελε να την κάνει να νιώσει λίγο πάθος.

Αλλά δεν ήξερε πόσο θα την κατέστρεφε αυτό.

Μα δεν μπορούσε να αποχωριστεί την παρουσία του.

Ήλπιζε να μην είναι σαν την τελευταία φορά.

Ήλπιζε αυτή τη φορά να νιώσει.

Όπως παλιά.

Τελικά, οι κακές συνήθειες δεν σταματάνε τόσο εύκολα.

Μόνο που ένας άνθρωπος, δεν είναι ποτέ συνήθεια.

⭐⭐⭐

Θυμάται κανείς τον Isaac;😢

Νοπ. Γιατί πρώτη φορά βλέπουμε το όνομα του.

ΌΜΩΣ! Στο κεφάλαιο πέντε μάθαμε τι ρόλο παίζει στη ζωή της Amelia. (Περισσότερες λεπτομέρειες στο επόμενο κεφάλαιο😏)

Ελπιζω να σας άρεσε.

Πλιζ αφήστε μου σχόλια💘

Bye Bye little monkeys🐵