Demons~Completed

Chapter one

ΣΕ ΜΙΣΩ!

Ούρλιαξε βλέποντας κάθε σπιθαμή του είδωλού της και προσπαθούσε μανιωδώς να σχίσει τη σάρκα της με τα μεγάλα της νύχια.

Δάκρυα ξεχείλισαν από τα μάτια της και έπεσε στα γόνατα πιάνοντας το κεφάλι της και αδιαφορώντας τελείως για τη γύμνια της.

Είσαι άσχημη.

Δεν αξίζεις.

Κοίταξε τον εαυτό σου.

Παχυνες.

Είσαι ένα τίποτα.

ΣΚΑΣΤΕ!

Αυτη τη φορά το ουρλιαχτό της δεν έκρυβε μόνο απέχθεια για τον εαυτό της μα και απόγνωση.

Αδιέξοδο.

Ένιωθε πως βρισκόταν σε ένα αδιέξοδο.

Και για αυτό, έφταιγαν οι δαίμονές της.

Σήκωσε με αργές και ατσαλες κινήσεις το σώμα της από το σκληρό ξύλινο πάτωμα και πήγε στο μπάνιο.

Άφησε το κρύο νερό να τρέξει πάνω της και η ψυχρή του θερμοκρασία την έκανε να ανατριχιασει.

Τα δάκρυα δεν ζήτησαν την άδεια της για να κάνουν την εμφάνισή τους μα ούτε και η ίδια κατέβαλε κάποια προσπάθεια να τα εμποδίσει.

Την ίδια στιγμή, ένας ασυνήθιστος και παράξενος ήχος ακούστηκε στο μεγάλο διαμέρισμά της.

Δεν ήταν τα αναφλιτα της.

Ήταν γέλιο.

Άσχημο γέλιο.

Πικρό.

Το γέλιο της τρέλας.

Μήπως ήταν όντως τρελή;