Demons~Completed

Chapter sixteen

15/5/2012

Δεν υπάρχουν στιγμές που απλά μισείς κάποια άτομα; Υπάρχουν. Και πολλές φορές έχω νιώσει μίσος για την μητέρα μου. Ότι και αν κάνω την ενοχλεί. Ε κουράστηκα πια! Δεν μπορώ να είμαι η τέλεια κόρη, συγγνώμη. Έχω αρκετά προβλήματα από μόνη μου δεν χρειάζομαι και εσένα να μου δημιουργείς περισσότερα.Ειμαι σε μία ηλικία που μαθαίνω τον ευατο μου. Ανακαλύπτω ποια πραγματικά ειμαι και βρίσκω τους αληθινούς μου φίλους. Και απλά αισθάνομαι πως πολλές φορές η μαμά μου, δεν με καταλαβαίνει. Έχει πολλές απαιτήσεις από εμένα και αποτελεί τον βασικο λόγο που έχω τόσο άγχος για το οτιδήποτε.Γιατι απλά δεν θέλω να την απογοητευσω. Θέλω επιτέλους να καταλάβει ότι δεν είμαι "ένας αριθμός". Δεν θα έπρεπε να την νοιάζει τόσο πολύ το πώς τα πήγα σε κάποιο διαγώνισμα και τι βαθμό μου έβαλαν στο τρίμηνο. Και απλά θέλω να καταλάβει πως δεν αισθάνομαι εντάξει με αυτό που είμαι. Δεν μου αρέσει η εξωτερική μου εμφάνιση και πραγματικά το έχω ανάγκη να νιώθω όμορφη. Για αυτό όταν βγαινω βαφομαι. Γιατί έτσι νιώθω όμορφη. Σταματα να με συγκρίνεις με τους άλλους. Σε βαρέθηκα και είμαι μόνο 16. Σταματα τα ηλίθια σχόλια για το βάρος μου γιατί όταν εσύ γελάς, εγώ ποναω. Σε αγαπάω αλλά αισθάνομαι ότι δέχομαι πολύ πίεση από εσένα. Και θέλω να ξέρεις πως όταν θα γίνω εγώ γονιός, θα είμαι πολύ καλύτερη από εσένα. Ελπιζω μία μέρα να το διαβάσεις αυτό γιατί εγώ δεν είμαι καλή με τα λόγια. Ελπιζω να το διαβάσεις για να καταλάβεις πως νιώθω. Να καταλάβεις πως ενιωσα στις 14/5/12 που μου φώναζες για το πώς ήμουν βαμμένη και που με συγκρινες με τις άλλες που δεν ήταν. Ήθελα να ήμουν όμορφη. Τοσο κακό είναι πια;

Υπερβολή στο μεγαλείο της.

Το ήξερε και σε εκείνη την ηλικία ότι υπέρβαλε.

Αλλά ο θυμός, δεν σε αφήνει να σκεφτείς καθαρά.

Και κανεις πραγματα που μετανιώνεις αργότερα.