-Ya anne bırakalım gitsinler. Hem sen yanımdasın. Hiç bir şey olmaz bana.
-Ama kızım olmaz. Doğumun yaklaştı. Ya aniden sancın tutsa. Ben heyecandan araba kullanamam.
-Anne gitsinler. Tamam mı? Ben böyle istiyorum. Gitsinler hem. Birlikte dönerler ordan doğum için. Annesiyle. Bak demir annesini özledi. Çocuklarda özledi babaannelerini.
-Off iyi peki
Anlamıyorum. Bu kadına bir laf anlatmak niye bu kadar zor. Evet anlıyorum endiselisin. Ama bu neye fayda ki. Ayrıca demir gidince birtek araç kullanan sen olmayacaksin. Serdar var (evin özel şöförü) gerekirse o beni hastaneye yetiştirir. Her seferinde ama her seferinde bu kadına laf anlatmak için kırk takla atıyorum. Yoruldum ama benimki de bir can değil mi? Yok neymiş doğum sancım tutarsa ne yapacakmış? Yok efendim heyecandan araba kullanamaz mış. Diyorum gitsinler.Ama o bana yok gitmesinler diyor. Tabi ben de Neşe isem inat eder bu kadını inadından vazgeçiririm,ve vazgeçerdim de Aferin bana. Hele şükür bu konuyu da hallettim.Hele şükür Çocuklarımı ve Demiri Sağ Salim uçağa bindirdik. Şimdi geriye ise sadece 16 saati beklemek düşüyor.Çünkü buradan oraya Yaklaşık 16 saat sürüyormuş.Ben de tam olarak bilmiyorum. Belki 16 saatten az bir sürede ya da 16 saatten fazla bir sürede Almanya'ya gidecekler.
- Hadi anne gidelim artık
- Peki tamam kızım gidelim o halde Ama şunu bilmelisin ki içim rahat değil.
- Aman anne ya birkaç gün kalıp dönecekler sen hiç merak etme onlar en azından bırakta birkaç gün tatil yapsınlar Hadi eve gidelim artık yoruldum çünkü.
Bölümler kısa kısa olacak.Neden bende bilmiyorum.Fakat telefonu sadece belirli saatlerde alıyorum elime. Ve aklıma geleni yazıyorum. SİZİ SEVİYORUM...
