Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 16

Loïs

'Ja Nour, ik weet gewoon niet wat ik moet doen..', mompel ik. Ik zucht diep. 'Het komt wel goed Lo, kijk hoe gek Samuel op je is. Ik denk niet dat hij je zomaar laat gaan hoor', zegt ze en ze komt naast me zitten. 'Ja maar stel, hij moet kiezen tussen B-Brave en tussen mij. Dan kiest hij sowieso voor B-Brave', probeer ik nog maar Nour schudt haar hoofd. 'Die keuze gaat hij nooit maken. Heb er een beetje vertrouwen in, everything will be fine.' Ik haal mijn schouders op en eet van de reep chocolade die Nour aan me had gegeven. 'At least food will never leave me', zeg ik lachend en Nour grinnikt. 'Niet te depressief.' Ze wrijft even over mijn been. Ik ben zo blij met een vriendin zoals Nour. Ik kan altijd op haar rekenen. We hebben net samen the vow gekeken, en we hebben allebei heerlijk zitten janken. 'Maar, hoe zit het nu eigenlijk? Zien jullie elkaar nog?' Ik schudt mijn hoofd. 'Voor een tijdje niet. We hebben allebei besloten dat dat het best was.' Ik friemel wat aan het kussen dat op mijn schoot ligt. 'En je ouders? Zeiden die er iets over?' Ik rol met mijn ogen. 'Die waren er ook niet bepaald blij mee. Ze steunden Amber en lieten mij volledig vallen. Maar goed, dat was te verwachten. Zo is het altijd al wel geweest,' antwoord ik. Nour kijkt me begripvol aan. 'Dat komt nog wel.' Ze schenkt me een glimlach en staat op. 'Nog wat drinken?' vraagt ze. Ik knik en pak mijn telefoon. Ik zie dat ik een appje heb van Samuel. Hey, how you doing? Ik mis je... x. Ik glimlach in mezelf. Ik mis jou ook. Voor de rest gaat het wel prima, druk met werken. Hoe gaat de tour? Meteen heb ik antwoord. Focked op. Can't stop thinking bout you. Voor een klein moment zit ik alleen maar roerloos voor me uit te staren. Ik mis hem meer dan ik dacht. Ik wil gewoon bij hem zijn, nu meteen. Nour komt terug met het drinken, wat me uit mijn staarstand haalt. 'Hey, gaat het?' vraagt ze. Ik geef haar mijn mobiel en ze leest Samuels berichten. 'Awh, Lo...' Ik knik. 'Wat moet ik nou doen?' vraag ik zachtjes. 'Ten eerste zou ik even reageren,' lacht ze. 'Oh ja.' I know. Maar ik ben bij Nour, spreek je later 💋. Dan vergrendel ik mijn mobiel en leg hem weer weg. 'En ten tweede, heb jij een avond met de girls nodig,' zegt Nour. Ik lach. 'Zal ik de meiden vragen of ze langs kunnen komen?' Ze pakt haar mobiel al. 'Is goed, maar ik maak het niet te gek. Moet morgen gewoon weer aan het werk,' zeg ik. 'Komt helemaal goed.'

Niet veel later zijn ook Zoë, Sterre en Amber (niet mijn zus) er. We hebben keihard wannabe opstaan van de Spice Girls en we zingen luidkeels mee. Nour had gelijk, dit is inderdaad wat ik even nodig had. Voor heel eventjes dacht ik niet aan Samuel, en dit geval was dat iets goeds. 'I'll tell you what I want, what I really really want!' Zingt Zoë, super vals. We barsten in lachen uit. 'Stuk,' schreeuw ik. Er staat van alles in mijn Snapchat verhaal. Dan zie ik dat ik een snap heb van Sam. Mijn gezicht betrekt gelijk een beetje. Ik open hem. Hij ligt op bed, met de capuchon van zijn trui helemaal over zijn hoofd heen getrokken. Have fun babe, staat erbij. Ik schenk mijn beeldscherm een glimlach. De meiden staan nu allemaal op een rijtje, met een deo bus en haarborstels als microfoons in hun handen. 'Make it last forever, friendship never eeeeeeends.' Ik film ze. Thank you 😘 stuur ik terug. Dan leg ik mijn mobiel weer weg en ga naast de rest staan. Ik dans en ik zing, en ik voel me weer goed.

Samuel

Het doet me goed om te zien dat Loïs het naar haar zin heeft. In tegenstelling tot mij, heeft ze even iets anders aan haar hoofd. Het optreden gisteren ging zo slecht, dat ik het podium af ben gelopen. Ik kon niet meer. Had geen zin meer. Nour en Zoë stonden backstage en wilden me terugsturen, maar het hielp niets. Ik wilde gewoon naar huis. De jongens hadden maar snel een pauze ingelast. Toen ze me allemaal vroegen hoe het ging, werd ik kwaad. Ik weet dat dat niet de goede oplossing is, maar ik houd er niet van om mijn verdriet te uiten. Daardoor verander ik mijn verdriet vaak in woede. Ik zei dat ze maar even moesten laten, en dat deden ze gelukkig ook. Na de pauze ging ik gewoon weer verder, maar ik was er met mijn hoofd niet helemaal bij. Ik zong de tekst van doolhof bij een heel ander liedje. Ik zag het publiek verbaasd kijken, maar ze konden er om lachen. Luckily. Dan gaat mijn telefoon, het is Jai. 'Hoi,' zeg ik. 'Hey bro, hoe gaat het?' vraagt hij. 'Weet niet,' antwoord ik kort. Ik hoor Jai zuchten. 'Wil je langskomen? Heb zin om te jammen.' Ik denk er even over na. Alsof ik iets beters te doen heb op deze zaterdagavond om 11 uur. 'Be there in five.' Ik hang op. Ik loop naar de gang, trek mijn schoenen en jas aan en ga naar Jai.

Het is inmiddels kwart over een als ik nog steeds bij Jai zit. Hij zit wat met zijn gitaar te spelen en ik zing er wat random dingen op. Ik moet eerlijk zeggen dat het even goed voelt om niks aan mijn hoofd te hebben. Gewoon zingen, zonder erbij na te denken. Lukte dat bij optredens nou ook maar. 'We hebben nieuwe nummers nodig,' zegt Jai ineens. 'Hoe bedoel je?' vraag ik. 'Gewoon, B-Brave. B-Brave heeft nieuwe nummers nodig.' Ik kijk hem een beetje verward aan. 'Daar is Brahim toch al mee bezig?' vraag ik. 'Fock Brahim, ik wil er zelf ook eentje schrijven,' zegt hij. 'Tsja, daar ben ik ook aan begonnen, maar dat maak je toch nooit af,' antwoord ik. 'Ben jij begonnen aan nieuwe songs?' vraagt hij. Hij legt zijn gitaar weg. 'Ja even geleden, maar heb alles al weggegooid. Sloeg toch nergens op.' Ik neem een slok van mijn cola. Hij kijkt even bedenkelijk maar moet dan lachen. 'Ik ga een nieuw nummer schrijven Sam, en het wordt awesome,' zegt hij dan. Ik lach. 'Good luck.' Hij zucht zachtjes. Dan gaat er een mobiel. Ik pak mijne meteen, maar ik ben het niet. Jai kijkt op zijn scherm en glimlacht. 'Wie is het?' vraag ik. Hij klikt het gauw weg en legt zijn telefoon weer weg. 'Oh, niemand,' zegt hij. 'Waarom vond je het dan zo grappig?' vraag ik. Nu wil ik weten wie het is ook. 'Please beloof me dat je het niemand vertelt,' zegt Jai. 'Oké. Heb je een chick?' Hij kijkt naar de grond. 'Het is Sterre,' zegt hij dan. Sterre? Wow, dat had ik niet verwacht. 'Serieus?' Jai knikt. 'Hoe lang al?' Hij denkt even na. 'Ik geloof rond het tweede optreden van de Tour, toen is het wel zo'n beetje begonnen.' Ik zucht. 'Ja ik wilde het wel vertellen, maar ik ben gewoon te bang. Helemaal door die shit met jou en Loïs, ik wil niet dat dat ook met ons gebeurt,' zegt hij dan. Ik knik. 'Ik snap het. Weten de andere boys dit?' Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, en dat wil ik graag zo houden. De kans is anders te groot dat anderen er ook achter komen. Je hoeft je maar één keer te verspreken...' Ik knik weer. 'Je kunt op me rekenen.' Hij lacht naar me. 'Thanks.' Dan sta ik op. 'Ik moest maar eens gaan. Zie je later.' 'Joe,' zegt Jai en hij pakt zijn gitaar weer. Dan ga ik weer terug naar huis.