Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 28

Samuel

De volgende ochtend wordt ik wakker met Loïs in mijn armen. Ik wrijf zachtjes over haar rug. Ze doet haar ogen een klein stukje open. 'Goodmorning,' zegt ze. 'Goodmorning my love,' zeg ik. 'Blijf maar liggen, ik ga wel ontbijt maken. Cracker met pindakaas?' Ik sta op en trek een trainingspak aan. 'Ja, lekker,' gaapt ze en ze rekt zich even uit. Ik knik en loop naar beneden. Er is nog niemand, het is ook nog best vroeg. Half tien, geloof ik. Voordat ik naar de keuken ga pak ik eerst het cadeau voor Loïs uit de kast. Dit verwacht ze niet, dat weet ik zeker. Ik hoop dat ze er blij mee is. Dan pak ik een dienblad waar ik het cadeau op leg en als het ontbijt klaar is zet ik dat er ook bij. Dan loop ik naar boven. 'I'm back,' zeg ik en ik ga naast Loïs rechtop in bed zitten. Het dienblad zet ik tussen ons in. 'Dankjewel lieverd,' zegt Lo. Dan trekt ze een wenkbrauw op en wijst naar de envelop. 'Wat is dat?' vraagt ze. 'Voor jou,' antwoord ik. 'Why?' Ze pakt de envelop en bekijkt hem even. 'Ik wilde het eigenlijk voor je verjaardag geven, maar toen dacht ik ik geef het wel voor die weddenschap,' zeg ik. 'En m'n verjaardag dan?' 'Daar verzin ik wel weer wat op,' zeg ik en ik geef haar een knipoog. 'Open het nou maar.' Ze giechelt. Als ze de tickets eruit haalt laat ze ze op bed vallen en slaat haar hand voor haar mond. 'No way,' mompelt ze. 'Are you happy?' vraag ik. 'Eh, ja! Mijn god, ik ga naar Beyoncé.' Ik lach. 'Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?' vraagt ze. 'Ik kan alles,' zeg ik. Ze geeft me speels een duw. 'Jeetje... Wat lief, dankjewel Sam.' Ze neemt mijn hoofd tussen haar handen en kust me. Ik lach breed naar haar. 'Maar het zijn er twee, met wie ga ik?' vraagt ze dan. 'Dat is aan jou,' zeg ik. 'Met jou dan natuurlijk,' zegt ze. 'Weet je het zeker? Je mag ook met Nour of zo hè?' bied ik aan. 'Nour heeft zelf al tickets geloof ik. Ik wil met jou.' 'Is goed, leuk.' Dan eten we rustig ons ontbijt op. 'Hoe laat verwacht Amber je op het werk?' vraag ik dan. 'Uurtje of twaalf,' zegt Loïs schouderophalend. 'Zal ik je daar zo dan maar afzetten?' Ze knikt.

Loïs

'Have fun,' zegt Sam nog voordat ik de showroom binnenstap. Ik zwaai naar hem en draai me dan om. Ik hang mijn jas op maar zie Amber nergens. 'Amber?' roep ik. 'Ik ben hier!' Het komt van het kantoortje. Ik loop ernaartoe en zie Amber zitten. Ze glimlacht even naar me. 'Ik doe even de administratie, als jij verder wilt aan die jeans?' 'Is goed,' zeg ik en ik loop naar achteren. Na een klein uurtje komt Amber ook en samen gaan we aan het werk. Voor het eerst sinds tijden kunnen we gewoon goed samenwerken, zonder stress en ruzie. Het is weer leuk om te werken met Amber.

Rond vieren sluiten Amber en ik af en lopen we naar Ambers auto. 'Staan je spullen nog bij Sam?' vraagt Amber terwijl we instappen. Ik knik. 'Ik wil wel nog even een bloemetje halen voor zijn ouders, dat ik daar zo lang mocht blijven.' Amber knikt begrijpelijk. We rijden langs de bloemist waar ik een mooie bos bloemen haal voor Samuels ouders. Dan rijden we door naar zijn huis. Ik bel aan en Samuels moeder doet open. 'Ha Loïs! Kom binnen meisje,' zegt ze. Amber blijft een beetje twijfelend in de deuropening staan. 'Jij bent vast Amber?' zegt Sam's moeder dan. 'Eh ja, hoi,' zegt Amber. 'Jij mag ook wel even binnen komen hoor.' Amber lacht vriendelijk naar haar en loopt dan achter me aan naar binnen. Eenmaal in de woonkamer staat Sam op van de bank als hij me ziet. Hij kust me en vraagt met een grijns of de bloemen voor hem zijn. 'Nee, die zijn voor je ouders.' Samuels ouders nemen het boeket verrast van me aan. 'Als bedankje dat ik hier zo lang mocht blijven,' zeg ik erbij. 'Wat lief zeg! Dat had toch helemaal niet gehoeven!' zegt Samuels moeder. Ze overhandigt de bloemen aan haar man en trekt me in een omhelzing. 'Ik ga ze even in het water zetten,' zegt ze dan. Ze pakt het boeket weer terug en loopt ermee naar de keuken. 'Dankjewel Loïs, heel attent van je,' zegt Samuels vader dan. Ik wuif het weg met een glimlach. Dan wend ik me tot Samuel. 'Ik ga mijn spullen boven pakken.' Hij knikt. Ik loop naar boven, gris als de wiedeweerga al mijn spullen bij elkaar en loop dan weer terug naar beneden. Samuels moeder is inmiddels ook weer terug, met de vaas met bloemen in haar handen. Ze zet ze op de salontafel. 'Prachtig,' zegt ze. 'Tot snel dan maar,' zeg ik en ik neem afscheid van Sam's ouders. 'Ik laat ze wel uit,' zegt Samuel. Hij loop achter Amber en mij aan. Eenmaal bij de auto zet ik mijn spullen in de achterbak. Amber stapt alvast in, ik ga nog even naar Samuel toe. Hij is in de deuropening blijven staan. 'Ik ga je missen,' fluistert hij. 'Ik jou ook.' Hij drukt me tegen zich aan en ik knuffel hem stevig terug. Als ik hem loslaat zoen ik hem. 'Succes met je optreden vanavond! Ik zal aan je denken,' zeg ik dan. Vanavond is zijn laatste optreden van de tour. 'I'll make it a good one,' antwoordt hij met een glimlach. Ik stap in de auto en zwaai nog naar Samuel voordat we wegrijden.