Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 21

Samuel

Na sushi gegeten te hebben in het restaurant van het hotel, loop ik hand in hand met Loïs door de gang. 'Hoe vond je het?' vraag ik. 'Heerlijk!' zegt ze enthousiast. Ik glimlach. 'Mooi zo.' Eenmaal aangekomen bij onze kamer, steek ik de sleutel in het slot. Als ik de kamer inloop, kan ik niets zien. De kamer is te donker. We hebben nog lang na zitten tafelen, dus het was ook al aardig laat. Ik hoor dat Loïs de deur achter zich sluit. 'Waar zit het licht,' lach ik. 'Waar zit jij?' vraagt Loïs. Ik draai me om, en heb geen idee waar in de kamer ik nu sta. Ik tast wat om me heen, maar ik voel niks. Ik zet een stap achteruit, maar bots dan tegen iets aan. 'Pas op!' lacht Loïs. 'Sorry! Ik zie echt helemaal niks,' zeg ik. Ik sta nu heel dicht tegen Loïs aan. 'Spannend dit,' fluistert ze. Dan voel ik twee handen op mijn wangen, en niet veel later Loïs lippen op de mijne. Ik zoen haar meteen terug. Ze glimlacht zachtjes tegen mijn lippen aan. 'Lo?' zeg ik. 'Hmmm?' 'Kom.' Ik pak haar hand vast en zet voorzichtig wat stappen vooruit. Ik tast met mijn andere hand om me heen, tot ik het bed voel. 'Wat gaan we doen?' vraagt Loïs uitdagend. 'Sssssttt,' fluister ik. Dan leg ik haar zachtjes op haar rug op het bed. Ik klim bovenop haar. 'Sam?' vraagt ze. 'Ja?' Eventjes blijft het stil. 'Weet je 't zeker?' fluistert ze. Ik grijns. 'Weet jij het zeker?' 'Ik wel.' 'Ik ook.' Ze lacht stilletjes, maar dan gaan we verder.

De volgende ochtend word ik pas laat wakker. Als ik denk aan gisteren, krijg ik meteen een glimlach op mijn gezicht. Loïs is zo geweldig. Ik kijk naast me, waar ze nog rustig ligt te slapen. Ik ga rechtop in het bed zitten en pak mijn mobiel erbij. Ik heb superveel gemist. Vooral tweets van fans. 'Ik heb je gemist' 'was je ziek?' 'beterschap' 'ben je er volgende keer wel bij?' 'waar ben je?' 'ben je met Loïs?'. Ik zucht en besluit Jai nog een appje te sturen. Thanks for saving me. Vervolgens tweet ik nog dat het me spijt dat ik er niet bij was, maar dat ik er de volgende keren wel weer bij zal zijn. Ik leg mijn mobiel weer weg. Dan voel ik Loïs bewegen en ik zie dat ze haar ogen opent. 'Goeiemorgen,' zegt ze. 'Goeiemorgen.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ze gaapt en rekt zich uit. 'Hoe laat is het?' vraagt ze. Ik kijk even op mijn mobiel. 'Half twaalf,' antwoord ik. 'Jeetje zo laat al?' Ze gaat rechtop zitten. Ik grinnik. 'Dat krijg je ervan.' Ze bloost. Ik sta op. 'Ik ga nu douchen, en ehh, ja daarna wilde ik eigenlijk wel weer terug?' stel ik voor. 'Ja, is goed.' Loïs gaat wat doen op haar mobiel, terwijl ik de douche aanzet. 'Ik ga wel na jou,' roept ze nog. 'Joe.'

Loïs

Ik voel dat iemand aan me schudt en ik open mijn ogen. 'Zijn we er?' Samuel knikt en ik rek me uit. Na een paar uur in de auto zitten werd ik altijd zo stijf. 'Weet je zeker dat je ouders het goed vinden als ik hier slaap?', vraag ik nog aarzelend en hij knikt. 'Tuurlijk, hebben ze geen problemen mee.' Ik knik maar en stap uit zijn auto. Ik pak mijn weekendtas van hem over en loop richting de voordeur, die al meteen open wordt gedaan. Er staat een meisje in de deuropening. In denk dat ze even oud is als ik, of iets jonger. 'Hé Sam, en Loïs was het toch?' Ik knik. 'Ik ben Gaya, Samuel zijn jongste zusje.' Ik glimlach naar haar. 'Leuk je te ontmoeten.' Sam legt zijn hand op mijn onderrug en duwt me zachtjes naar binnen. 'Zijn papa en mama thuis?', vraagt hij en Gaya knikt. 'Woonkamer.' Ik trek mijn jas en schoenen uit en loop achter Samuel aan. 'Hoi', zegt hij als hij zijn ouders ziet. Ik sta een beetje verlegen achter hem. 'Ik eh, ik ben Loïs.' Ik glimlach naar ze. Awkward. 'Ga zitten, allebei.', zegt z'n vader en samen gaan we op de bank zitten. 'Ik heb je gedekt Samuel, dit is de eerste en laatste keer dat ik zoiets doe. Ik heb gezegd dat je ziek in je bed lag, net zoals Jai ze heeft vertelt', zegt z'n vader. 'Dus vertel me, wat is er precies aan de hand?' Sam begint te vertellen hoe het allemaal is gegaan. De foto, elkaar niet mogen zien en de ruzies. Zijn vader zucht diep en zijn moeder kijkt ons medelevend aan. 'We regelen wel wat', stelt zijn moeder ons gerust, 'en Loïs, jij mag hier blijven tot Amber een beetje is bijgedraaid.' Ze glimlacht naar me en ik glimlach terug. 'Dankuwel' 'Wij gaan naar boven', zegt Sam en we staan op. Ik loop achter hem aan zijn kamer in en plof op zijn tweepersoonsbed. Hij komt bij me zitten en glimlacht naar me. 'Wat ga je morgen doen?', vraag ik en ik kijk hem aan. Ik haal mijn schouders op. 'Misschien is het verstandig om even met de jongens te praten..', breng ik voorzichtig en hij haalt zijn schouders op. 'Die zijn toch boos op me.' 'Daarom juist', ik kijk hem aan en streel over z'n rug. 'Ik blijf er wel bij, als je je daar beter bij voelt.' Hij knikt en geeft me een kus. 'Ja, thanks. Ik zal ze even appen.' Ik vraag in de groepsapp of ze morgen langs kunnen komen. 'Hmm, ik vond het wel gezellig met je in Antwerpen', zeg ik en hij glimlacht naar me. 'Ik ook. Het was fijn om er even tussenuit te zijn.' Ik knik en kijk hem even aan in zijn ogen. 'Jouw ogen zijn echt om in te verdrinken, wist je dat?' Hij grijnst naar me. 'Ja.'