Hoofdstuk 35

373 22 0
                                    

Samuel

De volgende ochtend worden Loïs en ik tegelijk wakker van mijn mobiel die afgaat. Het is Ron. 'Hey Ronnie,' zeg ik. 'Hi Sam. Ik hoorde van je huisje, super man!' zegt hij. 'Ja he?' antwoord ik trots. 'Ja zeker! Zitten jullie er al in?' vraagt hij. Ik ga ondertussen rechtop zitten. 'Het is nog niet helemaal af, maar we hebben er vannacht al wel geslapen. Hoezo?' 'Nou ja, ik dacht, dit is de perfecte gelegenheid om een feest te geven, toch?' Ik hoor het enthousiasme in zijn stem. 'Daar heb je wel gelijk in, ja,' zeg ik. Loïs kijkt me een beetje vragend aan. 'Tooooof, ik mag het vast wel regelen?' Ik lach. 'Tuurlijk Ron. Ik denk dat we het einde van de middag wel af hebben, zal ik je dan een belletje geven?' 'Helemaal goed. Ik hoor van je!' 'Joe!' Ik hang op. 'Wat moest die nou weer zo vroeg?' vraagt Loïs meteen nadat ik mijn mobiel weer weg heb gelegd. 'Of hij het feest mag regelen als ons huis af is. Komt mooi uit, want daar wilden we hem al voor vragen,' zeg ik. Ze knikt. 'Oh ja, nice.' Ik stap uit bed en rek me uit. 'Ik maak wel even ontbijt, kunnen we daarna gelijk weer aan de slag. We hadden nog wat broodjes beneden liggen toch?' Loïs knikt. Mooi, kan ik beneden gelijk die bank even verplaatsen. Ik loop naar beneden en begin zachtjes de bank naar de rechterkant te verschuiven, waar Loïs hem wilde. Het duurt niet lang. Ik zet gelijk de salontafel neer en de tv-kast schuif ik ook tegen de muur, waar eerst de bank zat. De installatie met de tv doen we later wel, als het feest achter de rug is. Ik smeer een broodje voor Loïs en voor mezelf en neem ze mee naar boven. 'Dat duurde lang,' zegt Lo als ik de slaapkamer weer inloop. 'Kon de pindakaas niet vinden,' lieg ik. 'Ja ja,' mompelt ze. Ze neemt haar broodje van me over en begint te eten. Ik ga naast haar zitten op bed en eet ook rustig mijn broodje op. Dan pak ik mijn oude kleding die ik gisteren aan had. 'Zal ik die extra kamer ff doen?' vraag ik. Loïs kijkt me denkend aan. 'We kunnen beter eerst beneden afmaken,' zegt ze. Ik moet mijn lach onderdrukken. 'Doe jij dat dan?' stel ik voor. 'Is goed.' Ik loop naar de kamer naast de slaapkamer, die op het moment nog leegstaat. De muur is bijna afgeverfd, maar voor de rest hebben we nog geen idee wat er in deze kamer moet komen. Misschien een slaapbank erin, zodat er altijd mensen bij ons kunnen crashen als het nodig is. We zien wel. Ik pak de kwast en de verf en begin met verven. 'Sam!' hoor ik ineens van beneden. Ik leg mijn kwast terug en loop snel naar beneden. 'Wat is er?' Ze staat met haar handen in haar zij. 'Je hebt het toch veranderd...,' zegt ze zacht. Ik glimlach en spreid mijn armen. Ze loopt naar me toe en omhelst me. 'Idioot,' zucht ze. Ik wrijf over haar haren. 'Love you.'

Loïs

Het is inmiddels half vier en het huis is zo goed als af. De jongens kwamen rond een uurtje of twee ook weer langs om te helpen, en Amber is ook nog even langs geweest. Ik ben zo dankbaar voor zulke lieve familie en vrienden. Ik sta in de woonkamer en kijk rond. Samuel slaat zijn armen om mijn middel. 'Ben je er blij mee?' fluistert hij in mijn oor. 'Heel erg blij. Kijk nou hoe leuk het is, helemaal van ons.' Ik draai me om en geef hem een kus. Dan komt iedereen naar beneden. 'Done!' zegt Dioni blij. Sam steekt zijn duim op. 'Komen jullie vanavond feesten hier? Om te vieren dat het af is?' vraag ik. 'Een housewarming?' vraagt Jai. Ik knik. 'Gezelligheeeeeid!' roept Kaj. 'Dat gaan we niet missen, am I right boys?' De rest van de jongens knikken. 'Top! Ron regelt van alles, dus ik laat het wel weten als ik met hem gesproken heb,' zegt Samuel. 'Is cool,' zegt Cassius. We laten de jongens uit en Sam neemt contact op met Ron. Om zeven uur moeten we er klaar voor zijn. Ben benieuwd wat hij van plan is.

Om half acht zijn de meeste mensen er al. De jongens van B-Brave en de meiden van TP4Y natuurlijk. Mijn zus, mijn neefje Jesse, Ward en Jurian, Monica, gewoon de standaard mensen. Dan horen we ineens vanuit de verte keiharde muziek. Ik kijk verbaasd op en vang Samuels blik. Die heeft zo te zien ook geen idee wat er gebeurt. Dan komt Ron ineens binnen met vier mannen achter zich die supergrote speakers dragen, waar dus die muziek uit komt. Samuel klapt in zijn handen en lacht hardop. Ik moet ook lachen. Na de vier mannen komen er nog drie, die grote pizzadozen in hun handen hebben. 'Ik heb maar wat uitgekozen, er zit vast wel wat tussen voor iedereen,' roept Ron. Een beetje sprakeloos kijk ik naar wat er allemaal plaatsvind. De speakers worden aangesloten en de pizza's op tafel gezet. Dat Ron dit allemaal voor ons doet. Dan hoor ik Work van Rihanna hard door de speakers bonken. Iedereen begint te juichen en te dansen. Sommigen pakken al een stuk pizza. Ron komt naar me toe gelopen. 'En? Wat vind je?' 'Super!' zeg ik. Hij geeft me een knuffel en een kus op mijn wang. 'Genieten!' roept hij vrolijk.

Een paar uur later zijn er al aardig wat glazen champagne doorheen en zijn bijna alle pizzadozen leeg. Ik ben met Sam aan het dansen als Cassius ineens op zijn glas tikt. 'Hallo? Mag ik even wat zeggen?' Iedereen kijkt op en de muziek wordt wat zachter gezet. 'Ja, eh, misschien hebben sommige van jullie het al wel gemerkt, maar...' Hij pakt Zoë bij haar hand. 'Wij zijn samen,' maakt hij zijn vorige zin af. Zoë giechelt en geeft hem een kus. Ik fluit op mijn vingers en houd mijn glas omhoog. 'Godver, nu moet je het me toch echt leren,' hoor ik Samuel ineens zeggen. 'Waar heb jij het nou weer over?' lach ik. 'Ja dat fluiten. Ik wil het ook kunnen,' zegt hij. Ik zet mijn glas op de tafel. 'Oké, kijk. Je doet dus je vingers een beetje zo.' Ik doe het voor met mijn handen en hij doet me na. 'Dan doe je ze zo in je mond en dan fluit je gewoon,' zeg ik en ik fluit op mijn vingers. Sam probeert het ook, maar het gaat niet zo goed. In plaats van te fluiten spuugt hij me bijna onder. 'Oh kut! Sorry,' lacht hij. Ik moet ook lachen. 'Practise baby,' zeg ik.

Whole Lotta Lovin'Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu