Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 32

Samuel

2 dagen later sta ik om kwart over 2 bij Loïs voor de deur. Om half 3 hebben we de afspraak met de makelaar, om naar dat huisje te kijken. Ik hoop dat het net zo leuk is als het lijkt, het zou Loïs zo blij maken. En als zij dat is, ben ik het ook natuurlijk. Ik druk op de bel en niet veel later wordt die geopend door Loïs. 'Wattimena,' zeg ik. 'Leijten,' giechelt ze. Ze trekt haar jas aan en sluit dan de deur achter zich. Ze stapt bij me in de auto en ik rij naar het huisje toe. Ik parkeer de auto op een parkeerplaatsje verderop. Als we uitgestapt zijn pak ik Loïs haar hand. We lopen samen de straat in, de makelaar staat al voor het huisje te wachten. Eenmaal aangekomen schudden we hem allebei de hand en stellen we onszelf voor. Hij neemt ons mee naar binnen en laat ons als eerst de gang zien. Het is een klein gangetje, maar niet te klein. Rechts van de gang zijn twee deuren, een daarvan is het toilet en de ander de meterkast. Als je rechtdoor loopt kom je in de woonkamer. Het is op zich een best ruime woonkamer, maar nu staat het natuurlijk ook leeg. Links in de hoek is de trap, die in een cirkel omhoog loopt. Als je twee keer rechtsom gaat kom je in de keuken. Het is een mooie keuken met een groot keukeneiland in het midden. 'Blijft die staan?' vraag ik en ik wijs naar het keukeneiland. De makelaar knikt. 'De eigenaren willen hem niet meenemen.' Loïs laat mijn hand los en loopt wat rond door de woonkamer. Ik bestudeer haar. Ze vindt het echt leuk, ik zie het aan haar glimlachje. 'Zullen we naar boven?' stelt de makelaar voor. Loïs en ik stemmen in en we lopen achter hem aan de trap op. Lo pakt mijn hand weer en knijpt er even zachtjes in. Ik lach naar haar en ze lacht terug. We komen op de overloop, die veel groter is dan ik had verwacht. Recht tegenover ons is een deur, die we als eerst openen. Het is een grote kamer, met zo te zien een inloopkast. De slaapkamer dus waarschijnlijk. Er hangen lange gordijnen die tot de grond komen. Ik loop ernaartoe en schuif ze opzij. Ik knijp mijn ogen samen door de grote hoeveelheid licht die mij in een keer tegemoetkomt. Ik sta nu voor twee deuren, die uitkomen op een balkon. Het uitzicht is prachtig. Je kijkt uit op zo'n beetje heel Amsterdam. 'Lo, dit moet je zien,' zeg ik. Loïs komt naast me staan. 'Wauw....,' mompelt ze. 'Wat mooi.' Ik sla mijn arm om haar heen en haal mijn hand door haar haren. 'You like it, huh?' Ze knikt. 'Me too,' zeg ik. We staan nog even het uitzicht te bewonderen als we de makelaar horen kuchen. Die is er natuurlijk ook nog. We draaien ons om. 'Willen jullie nog verder kijken?'

Loïs

'Nou dat was het wel zo'n beetje, denk ik. Wat vonden jullie ervan?' Na een uurtje staan we weer buiten. We hebben heel het huis goed bekeken, en ik vind het alleen maar leuker. Ik geloof dat Samuel het ook wel leuk vind. 'Super, echt,' zeg ik. Samuel stemt in. 'Het is nog leuker dan ik me had voorgesteld.' De makelaar knikt tevreden. 'Betekent dit dat jullie een bod willen doen?' Kort kijk ik Samuel aan. Hij kijkt terug, en schenkt me een lief glimlachje. 'Ja, ik neem aan van wel?' Ik knik. 'Top! Wat ik heb begrepen is dat de huidige eigenaren er graag zo snel mogelijk vanaf willen, dus als jullie een definitief besluit hebben gemaakt, laat het maar weten. Dan kunnen we ook een afspraak maken over wanneer ik jullie de sleutel kan overhandigen, etcetera,' zegt de makelaar dan. We bedanken hem en lopen dan terug naar de auto. Ik pak Sam's hand. 'Het is echt leuk hè?' vraag ik. 'Heel erg leuk.' We stappen in en Sam start de auto. 'Weten jouw ouders het eigenlijk al?' vraag ik dan. Hij schudt zijn hoofd. 'Echt niet? Waarom?' Hij haalt onverschillig zijn schouders op. 'Ze vinden het toch wel goed.' Ik zucht. 'Je moet het wel vertellen, we hebben waarschijnlijk al bijna een huis,' zeg ik. Hij bijt eventjes op zijn onderlip. 'Ehmm..' Ik leg mijn hand op zijn knie. 'Anders gaan we nu toch eventjes langs?' Hij denkt eventjes na. 'Is goed,' zegt hij uiteindelijk.

We komen aan bij Samuels huis en stappen naar binnen. 'Mam? Pap?' roept Samuel. 'In de woonkamer!' hoor ik zijn moeder terugroepen. We hangen beide onze jassen op. We lopen de woonkamer in en begroeten zijn ouders, die op de bank tv zitten te kijken. 'Ga lekker zitten. Willen jullie koffie of thee ofzo?' 'Thee, lekker,' zeg ik. 'Ik ook,' zegt Samuel. Als zijn moeder terug is met de thee begint Samuel met vertellen. 'Maar ehh, ma, pa,' begint hij. 'Hmm?' Zijn moeder trekt een wenkbrauw op. 'Ik had jullie al verteld over dat huisje toch?' Zijn ouders knikken. Hij had het al verteld aan zijn ouders? Cute. 'We hadden dus vandaag een bezichtiging, en ja het was eigenlijk super.' 'Wat leuk! Gaan jullie ervoor?' vraagt zijn moeder. We knikken allebei enthousiast. Samuels moeder zet haar thee op de tafel en vouwt haar handen ineen. 'Gefeliciteerd!' roept ze blij uit. Ze staat op en knuffelt ons allebei. Ik moet lachen om haar enthousiasme. 'Heel erg leuk, gefeliciteerd,' zegt zijn vader. We bedanken hem. 'En hoe zit het met de financiën? Hebben jullie je daar al in verdiept?' vraagt hij. Ik kijk snel naar Samuel. Daar hebben we het nog helemaal niet over gehad eigenlijk. 'De eigenaren van het huis willen er zo snel mogelijk vanaf, dus we mogen een bod doen,' zegt Samuel. Zijn vader knikt begrijpelijk. 'Ik help jullie daar wel mee, moet helemaal goed komen.' Hij geeft mij een knipoog. Ik glimlach dankbaar naar hem. 'Blijven jullie eten?' vraagt Samuels moeder dan. Sam kijkt me vragend aan. 'Ehh, is goed, ik app Amber wel even.' 'Gezellig. Waar hebben jullie trek in?'