Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 18

Samuel

Ik zit in de studio, te wachten op Cees en Brahim. Vanochtend kreeg ik een boos bericht, dat ik zo snel mogelijk naar de studio moest komen omdat ze hoognodig met me moesten praten. Het zal wel over die foto van gisteravond gaan. Ik heb mezelf er al op voorbereid. Ik ga ze uitleggen dat ik het heus wel aankan. Ik kan B-Brave combineren met Loïs, ik weet gewoon dat ik het kan. Ze kunnen zeggen wat ze willen, ik blijf bij haar. Ik ben benieuwd hoe het met haar en Amber gaat. Die zal ook wel weer niet blij zijn. Ik app haar nog snel. Succes vandaag babe, ik denk aan je. Tot vanavond. Ik berg mijn mobiel weer op als de deur opengaat. Brahim zijn blik staat woedend. 'Goedemorgen,' zeg ik vrolijk. 'Hou maar meteen op. Je weet vast wel waar we met je over willen praten, of niet?' Is zijn antwoord. Ik haal mijn schouders op. 'Je weet dondersgoed waar dit over gaat Sam, doe niet zo bijdehand,' bromt Cees. 'We hadden toch gezegd dat je haar niet meer mocht zien?' zegt Brahim. 'Maar ik heb nooit gezegd dat ik ging luisteren,' antwoord ik. 'Het was nog niet eens serieus tussen jullie, waar doe je nou zo moeilijk over? Het is maar een chick, ga je haar je hele carrière laten verpesten?' zegt Brahim terwijl hij met zijn ogen rolt. Dat had hij niet moeten zeggen. 'Loïs is niet zomaar een chick! Ik heb serieuze gevoelens voor haar, en door jullie moet ik die onderdrukken. Het slaat helemaal nergens op man, ik kan heus mijn carrière en mijn privéleven wel combineren!' Ik sla met mijn vuist op de tafel. 'Rustig man, we doen dit alleen maar voor jou,' zegt Cees. 'Hoezo voor mij? Het is jullie schuld dat ik elke keer de optredens zo verkloot, en dat ik me nergens meer op kan concentreren. Ik heb Loïs nodig, waarom zien jullie dat verdomme dan niet?' Cees en Brahim geven elkaar een waardevolle blik. 'We geloven het gewoon niet. Hoe lang ken je haar nou eigenlijk? Een maand? Twee maanden, hooguit? Je kunt je reputatie niet maar beneden laten gaan door iemand die je amper kent, Samuel.' Brahim is inmiddels gaan schreeuwen. 'Het maakt niet uit hoe lang ik haar ken. Als het goed zit, zit het goed, en tussen mij en Loïs zit het goed. Ik kan het echt wel!' schreeuw ik terug. 'Nee, je kan het niet. Vanaf nu zie je haar helemaal niet meer. Ik wil dat je een bericht plaatst op social media waarin je zegt dat het nooit iets geweest is, en dat het ook nooit iets zal worden,' zegt Cees. 'Nee,' zeg ik kortaf. 'Nee, dat ga ik niet doen.' Ik sta op. Brahim lacht. 'Wat wou je dan gaan doen, hè? Weglopen? Waar ga je heen dan? Je hebt niets!' Ik loop naar de deur, en voordat ik wegga draai ik me nog één keer om. 'Bekijk het.' Dan verlaat ik de studio. Van mij horen ze niks meer.

Loïs

Ik zit al vijf minuten in de auto voor me uit te staren. Ik wil niet naar binnen, ik weet nu al dat Amber gaat lopen zeiken. Ik lees het berichtje van Sam en ik kan mijn glimlach niet onderdrukken. Jij ook, love u stuur ik terug en ik stap uit. Ik heb mijn sleutels al vast om de deur te openen als hij open vliegt. 'Loïs Bodil Wattimena, op welke manier was ik niet duidelijk? Waar slaat dit op? Wat is dit allemaal?' begint Amber gelijk. 'Zie je toch? Samuel en ik', antwoord ik bot. 'Op een feestje, was heel gezellig.' Ze kijkt me boos aan. 'Ik heb toch gezegd dat je niet meer met hem om moet gaan?' Ik lach zachtjes. 'Ja, ach. Je kan me niet zo commanderen' ik kijk haar aan. 'Mag ik er langs? Ik wil mijn spullen inpakken.' Ze kijkt me onbegrijpelijk aan. 'Spullen inpakken? Waarom?' Ik zucht. 'Ik slaap de komende paar dagen bij Sam.' Ze schudt gelijk haar hoofd. 'Nee. Je blijft hier, we moeten werken. Bovendien moeten wij eens goed praten over jouw gedrag', zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Ik hoef nergens meer over te praten met jou Amber.' Ik duw mezelf er langs en loop naar mijn kamer. Ik stop mijn weekend tas vol met kleding, toiletspullen en andere dingen die ik nodig heb. Ik zucht diep en bel Sam. 'Hé Lo', zegt hij als hij opneemt. 'Sam, kun je me nu al op komen halen? Alsjeblieft?' Ik zou sowieso de komende nachten bij hem zijn, dat wist hij al. Ik had alleen gezegd dat ik thuis zou eten met Amber. 'Sure babe, ik kom eraan' ik slik. 'Thanks, ik zie je wel verschijnen' ik gooi m'n telefoon naast me op bed en zucht. Waarom is heel deze situatie zo kut? Ik loop naar beneden en zet mijn spullen alvast klaar in de gang. Terwijl ik rond kijk wat op twitter en snapchat, komt Amber naar binnen. 'Lo, je bent gewoon blind door verliefdheid. Die jongen is echt niet goed voor je, hij heeft het veel te druk en zal je hart breken..' Ik zucht diep. 'Wanneer ga je stoppen? Zie je niet hoe ik me voel de laatste tijd? Het gaat er echt niet beter op sinds je me probeert weg te houden bij Sam. Je kan het bekijken, echt. Laat me maar even met rust nu.' Ik hoor de deurbel en doe open. Ik voel Amber haar ogen branden in mijn rug, dus ik geef Sam expres een lange kus. 'Hé liefje, let's go.'

Ik zet mijn spullen in de achterbak en ga daarna in de stoel naast hem zitten. 'Hoe ging het bij jou?' Hij zucht. 'Kut. Ze geloven gewoon niet dat ze fout zitten. Fucking irritant.' Ik knik. 'Amber ook niet. Ze zegt dat je m'n hart gaat breken.' Ik grinnik. 'Ze kunnen het bekijken.' Sam knikt. Ik leg m'n hand in z'n nek en kriebel zachtjes in z'n haar. 'Wanneer ga je het korter doen, het is zo lang..', vraag ik en hij grijnst naar me. 'Nu ik toch tegen ze in ga, kan ik het maar beter goed doen toch? Ze wilden dat ik m'n haar liet groeien zodat we allemaal een beetje verschillend werden..', hij kijkt me aan. 'Fuck hun, ik ga naar de kapper.' Ik schiet in de lach. 'Badass' ik druk een kus op zijn wang en glimlach als hij breed maar me lacht. Dat zou hij vaker moeten doen.