Whole Lotta Lovin'

Hoofdstuk 37

Loïs

Het is eind februari, 2 maanden in het nieuwe jaar. Ik zit op de bank wat puppy's te bekijken. Ik wil er zó graag een. Altijd al gewild, maar nu ik mijn eigen huisje heb is de drang wel extra groot om er gewoon een te nemen. Ik weet alleen niet zo goed wat Sam ervan zou vinden. Ik heb het er laatste tijd vaak over, maar dan lacht hij om hoe geobsedeerd ik ben. Ik hoor de sleutel in het slot. Dat moet Samuel zijn. Vandaag was zijn laatste opname dag voor de nieuwe EP. Hij ging steeds met plezier naar de studio, dus ik neem aan dat het heel wat wordt. 'Ben thuis,' roept hij. 'Ik zit hier!' roep ik terug. De woonkamerdeur vliegt open. 'Hola guapa,' zegt Sam en hij komt naast me op de bank zitten. Ik giechel. 'Hey. Hoe was je dag?' Hij begint meteen te stralen. 'Super! De EP is helemaal af, en hij is zó leuk. Je kan weer trots op me zijn.' 'Ik ben hartstikke trots op je, maar dat was ik al.' Ik geef hem een kus. 'Wat was je aan het doen?' vraagt hij. Ik zucht. 'Puppy's kijken.' Hij rolt met zijn ogen en lacht. 'Alweer? Je moet jezelf niet zo martelen Lo,' zegt hij. 'Hoezo martelen? One day I'm having one.' Ik sta op en loop naar de keuken. Ik trek wat pannen uit de la en begin vast met koken. 'Misschien wil ik wel helemaal geen hond. Puppy's zijn leuk, maar die beesten worden ook ouder hè? Waarschijnlijk vind je ze dan niet zo schattig meer,' begint Samuel. 'En bovendien, ze stinken als de neten.' Ik kijk hem boos aan. 'Ik vind ze heus nog wel leuk als ze groter worden!' Hij grinnikt. 'En wie gaat dat ding dan uitlaten en zo? We zijn allebei hartstikke druk.' 'Ik, voordat ik naar mijn werk ga en als ik thuiskom. Tussendoor kan jij het doen.' Hij knijpt in zijn neusbotje. 'Desnoods gaat hij mee naar de showroom, ik vind er wel wat op.' Hij lacht weer. 'Sure.'

Niet veel later zitten we aan tafel rustig te eten. Dan begint Samuel ineens te murmelen. 'Je hebt wat in je mond,' grinnik ik. Hij eet gauw zijn mond leeg. 'Sorry. Ik vroeg of je al iets weet voor je verjaardag.' Ik denk eventjes na. Over 4 dagen ben ik jarig, maar ik heb niks aan Sam gevraagd. Dat verwacht ik ook helemaal niet, om eerlijk te zijn. 'Niets,' zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. 'Doe normaal. Het is je verjaardag,' zegt Samuel. 'Ja weet ik, maar toch. Ik hoef gewoon niets. Ik heb alles al,' zeg ik met een knipoog. Hij glimlacht en schudt zijn hoofd. 'Je bent veel te lief jij.'

Samuel

De volgende ochtend sta ik heel vroeg op. Loïs slaapt nog, maar dat is ook de bedoeling. Als ik thuiskom is ze als het goed is al aan het werk. Ik heb een afspraak gemaakt bij een hondenfokker. Ik zit eraan te denken om Loïs een puppy te geven voor haar verjaardag, maar dan moet ik me er eerst wel een beetje in verdiepen. Welk ras, hoeveel het gaat kosten, etc. De jongens vinden me vast een softie. Ik vind mezelf ook wel een beetje soft, maar who cares. Ik heb zelf ook jaren een hond gehad. Het is dat ik twijfel omdat het nu dan allemaal op Loïs en mij aankomt, de verzorging, alles. Maar goed, ze wilt het graag. Ik ga nu kijken bij een golden retriever. Hij is nog niet heel oud, maar oud genoeg zodat hij bij zijn moeder weg mag. Ik ben benieuwd.

Ik bel aan bij het adres dat ik heb doorgekregen en kijk alvast even door het raam. Het eerste wat ik hoor zijn veel blaffende honden, en die zie ik ook. Ze springen enthousiast op de bank en tegen het raam aan. De deur gaat open. 'Hoi, Samuel,' zeg ik terwijl ik de man zijn hand schud. 'Ah, jij komt vast voor de puppy. Ik ben Jan, kom binnen,' zegt de man en ik loop achter hem aan het huis in. Mijn jas houd ik wel aan. 'Nou, dit is 'm dan,' zegt Jan en hij pakt een puppy op. Ik moet zeggen, hij is wel erg schattig. Het is er precies zo eentje uit de Page reclame. Jan aait het beestje even over zijn kop en zet hem dan bij mijn voeten neer. Hij begint gelijk enthousiast tegen mijn benen aan te springen. Ik aai hem even. 'Wat een leuke!' zeg ik. 'Ja, hij is erg enthousiast. De anderen zijn nogal mensenschuw, maar deze absoluut niet,' zegt Jan.

Een klein uurtje later sta ik weer buiten. Ik heb nog lang met Jan gepraat over zijn stamboom en zulk soort dingen. Het zag er wel netjes uit, en de puppy zelf was ook leuk. Ik denk dat dit 'm wel wordt.

Als ik thuiskom tref ik Loïs in haar grijze flair two piece van LA Sisters aan op de bank. 'Hey, moest jij niet werken?' vraag ik een beetje zenuwachtig. Waarschijnlijk ruik ik hartstikke naar die honden, dat heeft ze meteen door. 'Nee, Amber nam het vandaag van me over,' antwoordt ze terwijl ze over haar thee blaast. 'Ik had me verslapen, maar toen ik haar belde zei ze dat ze het niet erg vond om vandaag alleen te werken.' 'Aha,' knik ik. 'En jij? Waar ben je geweest?' vraagt ze. 'Cassius had me even nodig,' verzin ik snel. 'Waarvoor zo vroeg?' Ik haal mijn hand door mijn haar. 'Oh gewoon, mannen dingen.' Loïs trekt haar wenkbrauw op. 'Iets met Zoë of zo,' mompel ik erachteraan. 'Is er iets met haar? Ik heb niks gehoord!' Loïs wilt gelijk haar mobiel pakken als ik haar al onderbreek. 'Nee nee, ze hadden gewoon wat issues. Cassius wilde mijn advies.' 'Oh. Ik hoor er later vast wel over,' zegt ze en neemt een slokje van haar thee. 'Ja, denk het ook. Ik ga even douchen, goed?' Voordat ik op antwoord wacht loop ik snel door naar boven. Nu die hondengeur eens van me afwassen.