Sayıner Ailesi #3#
Bu hikâyede bir kadının kendiyle çatışmasını, reddedilemeyecek sonunu ve yürek yakacak bir aşkı okuyacaksınız.
Ve şunu anlayacaksınız, bir insan temas olmadan, başka bir insanı bakışıyla, sözleriyle, hayatıyla kendine bağlayabil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aldığın her nefeste, içine çektiğin ben olacağım." satırlarını yeniden okudu. Günlerdir bu defteri okuyarak Levent'i anlamak için uğraşıyordu. "Senden uzakta ama sana çok yakın."
Ellerini pürüzsüz mürekkep yazısında gezdirdi. İşten ve hayattan ayrılalı sayamadığı kadar gün geçmişti. Berfin her gün onu canlandırmak için çaba harcayarak da başaramıyordu. İnsanların aşk dediği şey aslında yoktu. İstenilen bedene sığdırılan ruhlar aşk değildi. Gerçek sevgi ile karıştırılıyordu.
"Gizemli L denen herifi öldüreceğim," dedi Berfin onu düşüncelerindrn koparır gibi. Öldüremezsin diye düşündü Sima, o zaten ölü.
"Biraz zamana ihtiyacım var Berfin," dedi Sima güçsüz sesiyle. Bir iç çekerken masasında duran dosyalara baktı. Hakan Çetin ve hayatı. Yavaşça mavi kaplı dosyayı aldı. Kendini toparlayarak okumaya başladı.
"Nazan Sayıner ile mutlu bir evlilik yapmıştı. Basın ile paylaşılan fotoğrafları bile bunu kanıtlıyordu. Ancak sevdiği kadın kanserdi. Hakan Çetin ona tedavi olması için ısrarlarda bulunuyordu. Ancak bir gün beklenmedik bir şey oldu," dedi Sima. Kendi yorumunu da kattığı yazılar onu üzdü.
"Levent," dedi Berfin. Sima devam etti. "Bebek haberi beklenildiği gibi sevinç yaratmadı. Hakan Çetin kürtaj için randevu bile almıştı. Ama Nazan Sayıner bunu reddetti,"
"Oğlundan nefret etmek için haklı sebepler kurmuş," dedi Berfin. İnsana en büyük acıyı yine insan veriyordu. Birinin aklında kurduğu senaryolara kurban olan kişi siyah adamdı.
"Nazan'ın kardeşleri ise o kadar baskıda bulunmadı. Onlar bebeğin doğumundan sonra tedavi olabileceğini savundular. Bu düşünce Hakan'ı az da olsa durdurdu," dedi Sima. Kaçırmak için güzel bir sebep. Nefret ettiği oğlunu annesinin katillerinden kaçırıyor gibi dedi iç sesi.
"Ama öyle olmadı değil mi? Kadın öldü," dedi Berfin heyecanla. Sima başıyla onay verdi. "Öldü, bu Hakan'ı çıldırtmaya yetti. Levent'i hiç sevmedi. O zarar görürken farkına bile varmadı. Çünkü ona hiç bakmadı," dedi Sima bir yere dalmış gibi.
"Ölmüş adama bir şey soramayız Sima. Nefretini adama vereceğine, aklını çözüme ver," dedi Berfin. Onun mantık yaratan yönünü hep severdi. Yavaşça bana gülen fotoğrafa baktı genç kız. Eli kadının yüzünde dolandı. Nazan Sayıner. Ölmese Levent bambaşka biri olurdu değil mi?
"Bir şeyler yiyelim," dedi Berfin, siyah saçlarını geriye doğru itti. Sima ona onay verdi ve tam ayağa kalkıyordu ki kapı zili çaldı. İki genç kız birbirine bakarak gizlice konuştular. Berfin yavaşça kapıya ilerlerken Sima onu izledi.
"Sürpriz!" diyen ses Berfin'e değil, Sima'ya tanıdıktı. "Kenan?" dedi Sima merakla. O sırada sarışın adam kendine çeki düzen verdi ve şaşkınlığını sakladı. Tanımadığı bu kız da kimdi böyle?
