Max Payne 1

Cehennemde Soğuk Bir Gün: 5.Kısım

ALEVİMİ BENZİNLE SÖNDÜR

Vladimirden ayrılıp yürümeye başladım tüm ateş gücüyle bile punchinelloya malikanesinde ulaşamayacağımı düşündüm. Sadece tek bir ümidim olabilirdi o da benim ona yalvardığımı duyma ve kendinin kazandığını görme isteğinden vazgeçmeyeceğiydi,

Bir telefon kulubesine girdim

-Max Payne konuşuyor, bir anlaşma yapmak istiyorum

-Max Payne sen ölü bir adamsın

-Bunu herkes bana söylüyor senin gemin ve onun malları bende. Buluşma istiyorum. Payne yok, kazanç yok. Anlaşıldımı?

-Restoranın yerini biliyormusun?

-Evet biliyorum

-Bir saat sonra

Punchinello'nun restoranı daha güzel günler gördü.

Kar, Kıyamet sonrası gökyüzünden dökülen Küller gibiydi, ama o dışarıdaydı yakında, babanın restoranında işler kızışacaktı. Yaptığımın riskli olduğunu biliyordum Angelo Punchinello sonunda kendini gösterecekti yine de ümit etmek suç sayılmazdı.

(Max restorana girer fakat kimse yokturdur. Tuzak kurulmuştur. Hemen arkasından kapılar kiletlenir ve restoran da patlamalar başlar. Max restorandan çıkmaya çalışır fakat restoranın her yeri yanıyordur. Max mutfaktan çıkış bulur restorandan çıkar)

Vlad benim duman işaretlerimi görmüştü. Mercedes gitmek için hazırdı sirenin çığlığı neredeyse ölüm meleğini susturuyordu.

Vlad-Geliyormusun?

(Arabaya binerler )

-Seni Punchinello'nun malikanesine bırakıyoruz.

-Kulağa hoş geliyor

-Bu işi bitirdiginde beni ara senin gibi bir profosyonelle çalışabilirim.

-Bunu aklımda tutacağım