Superheroes Squad

1⚡De Mysterieuze Helper⚡

  Ik zit in mijn zwarte Impala 67 met de politieradio op, ze zeggen dat er een interventie gaat gebeuren voor S.T.A.R. Labs dus zet ik de radio meteen uit en rij zo snel als ik kan naar S.T.A.R. Labs. Als ik voor een roodlicht sta, tik ik zenuwachtig op het stuur van mijn Impala. Ik wil niet te laat zijn, ik wil zien wat er aan de hand is. Ik luister altijd naar de politieradio in mijn auto, ik ben altijd al gefascineerd geweest door de politie, niet vanwege hun job, maar vanwege mijn vader. Mijn vader was vroeger een rekruut van Central City Police Departement tot hij overleed aan longkanker, ik herinner me nog altijd wat hij toen gezegd had, "Liefje, ik had al langer in dit bed moeten liggen. Ik heb geluk gehad...dat ik hulp had van...", mijn vader wou verder praten maar dat konden zijn longen niet meer aan. Ik moet erachter zien te komen van wie hij hulp had, maar nu moet ik eerst naar S.T.A.R. Labs gaan.

  Als het licht op groen springt rij ik snel door naar S.T.A.R. Labs. Als ik aankom stap ik uit mijn Impala en kijk rond om te zien of ik iemand of iets vind. Het is redelijk laat en op dit tijdstip gebeurt er meestal een moord en al snel zag ik dat ik gelijk had. Ik zie voor de deuren van S.T.A.R. Labs een persoon liggen op de grond. Ik ga naar de persoon en kniel neer, ik voelde aan zijn pols dat hij een zwakke hartslag had en de politie zou te laat komen om hem te redden of een ambulance te bellen. Ik probeerde het bloeden te stoppen door mijn sweater te gebruiken om het tegen te houden.

   "Wie heeft dit gedaan?" vroeg ik met een zachte stem aan de persoon. "Kijk uit..." zei hij zwak terwijl ik me omdraaide, maar het was te laat iemand zat me te wurgen met zijn handen en ik snakte naar adem als ik plots de greep van die iemand voel verzwakken als zijn handen weggaan van mijn hals. Ik draai me om en zie dat de persoon die me probeerde te wurgen bewusteloos op de grond lig, opgelucht laat ik een zucht maar dat verandert als snel in een geïrriteerde zucht als de persoon die bloeden levenloos stil ligt.

   "Wat doe jij hier, Madlyn?" vroeg Joe West, de oude partner van mijn vader. "Het is Maddy en ik was gewoon die man aan het helpen, die hier dood bloeden..." zei ik tegen Joe alsof het de normaalste zaak van de wereld was. "Eddie, breng Ronan naar huis wil je.", "Komt in orde Detective West." antwoordde Eddie terwijl Eddie me in de boeien deed, niet omdat ik iets verkeerds had gedaan, maar omdat hij wist dat ik zal proberen te ontsnappen zoals ik de vorige keren had gedaan. Als Eddie me op de achterbank duwt van zijn Jeep roep ik "He en mijn auto!". "Daar zullen wij wel voor zorgen." zei Joe terwijl Eddie instapte en vertrok met zijn auto naar mijn huis.

   "Sorry voor de problemen die mijn dochter veroorzaakt." zei mijn moeder terwijl ze me naar binnennam en me bij mijn oren vastpakte. Ze sloot de deur en liet mijn oren los. "Wanneer ga je nu niet is door de politie thuisgebracht worden?" vroeg mijn moeder bezorgd. "Geen idee mama, slaapwel." zei ik terwijl ik haar een kus op de wang gaf en naar mijn kamer ging.