Superheroes Squad

5 ⚡I Don't Give A Damn⚡

  "Dat kun je niet menen?!" hoorde ik Stacy roepen vanuit de andere kant van mijn gsm. Ik wou iets zeggen, maar ze legde al meteen af. Goed, dat is dan ook al weer geregeld dacht ik bij mezelf terwijl ik gefrustreerd in mijn Impala stap. Als ik wil vertrekken naar huis, wordt ik opgebeld dus pak ik mijn gsm terug in mijn handen 'Iris' stond erop mijn scherm, maar ik drukte af. Iris wou waarschijnlijk vragen waarom ik ontslag had genomen bij 'Jitters', maar als ik zou zeggen dat ik bij S.T.A.R. Labs ging werken zou ze nooit meer met me praten. Ik start mijn auto en vertrek rustig richting huis terwijl ik meezing met de muziek die door mijn speakers galmt.

"To keep on holdin on, holdin on

To keep on holdin on, holdin on"

"No! No! No!

Holdin on"

"Can't turn you loose, no, no!

Cause I need all the joy you bring, oh!

Hey, I can't let you go with nobody

Cause I love you baby, yes I do!"

  Ik parkeer mijn Impala voor de voordeur en stap uit. Ik pak de sleutels van de voordeur in mijn handen en stap naar de voordeur. Ik wil mijn sleutels in het slot steken als ik zie dat de voordeur is geforceerd. Ik steek meteen mijn sleutels in mijn broekzak in ruil voor mijn wapen. Ja, normaal zou ik geen wapen op zak mogen hebben, maar I don't give a damn. Ik geef de voordeur en duw en stap binnen. "Mama!" riep ik door de woonkamer terwijl ik mijn wapen voor me gericht had. "Mama!" riep ik terug als ik me begaf naar de slaapkamer van mijn moeder. Als ik de deur een duwtje geef, zie ik mijn moeder op het bed liggen. Ik wil opgelucht zuchten, maar als ik naar haar toe ga en haar beter bekijk, zie ik dat de lakens onder het bloed zitten. Het linkeroog van mijn moeder was aan het bloeden. Ik krijg tranen in mijn ogen en ik pak meteen mijn gsm om een ambulance te bellen.

  "Liefje..." hoorde ik mijn moeder zacht zeggen, "Moeder!" riep ik terwijl de tranen rollen van mijn wangen, ik ga dichter naar haar toe en neem haar in mijn armen. "Waarom zie ik zo wazig?" vroeg mijn moeder terwijl ik een traan van haar rechteroog zie rollen. "Shhtt." zei ik tegen mijn moeder terwijl ik de traan wegveegde. "Madlyn, ik hou van je." zei mijn moeder met een breekbare stem. "Nee, mam blijf bij me." zei ik terwijl ik harder begon te huilen. Ze sluit haar ene oog en ik voel haar lichaam stilletjes aan afkoelen.

  Op dat moment komen de ziekenbroeders binnen gestormd en riep ik "Jullie zijn te laat, ze is weg!". "U moet weg." zei één van de ziekenbroeders. "Ik dacht het ni-" "Ronan." hoorde ik een bekende norse stem zeggen, als ik kijk naar de opening van mijn moeders kamer kijk, zie ik Detective Joe staan. "Op bevel van CCPD verzoek ik u om deze kamer te verlaten." beval hij me. Zonder tegenreactie leg ik het lichaam van mijn moeder terug op het bed, stap ik van het bed en verlaat mijn moeders kamer.

  Eddie begeleid me naar buiten en ondervraagt me. "Wanneer kwam je thuis?" vroeg hij. "Rond 14 uur was ik hier en toen ik zag dat de deur geforceerd was, ging ik naar binnen en zag mijn moeder zo liggen op het bed, ik belde meteen een ambulance." zei ik terwijl ik mijn tranen probeerde tegen te houden. Eddie kijkt me met medelijden aan en vroeg "We gaan de dader vinden, dat beloof ik je." zei hij terwijl hij me een omhelzing gaf en meteen naar Joe ging en mij achterliet. Als Joe en Eddie de dader niet vinden zal ik de dader vinden...