Canı acıyordu...
Aşkı bu kadar erken tatması yetmezmiş gibi bir de acısını tadıyordu. Aşık olduğu adam tarafından bir hiçmiş gibi görülmesi gururuna dokunuyordu... Belki de canının yanması bundandı...
Sevdiği adam tarafından sevilmemekti acı...
...
Giriş bölümü ile geldim. Öncelikle şunu söyleyeyim, Yüreğimin Kıyılarında hikayesinden ayrı okunabilir. Bağımsız bir hikayedir. Diğer bir konu, devamına Mart ayının her hangi bir tarihinde başlayacağım. Bu keyfi bir durum değildir. Devam eden hikayelerimden kaynaklanıyor. Ayrıca başladığım yer size tanıdık gelebilir. Çünkü Yüreğimin Kıyılarında olan kısımlarda Cenk ve İrem kısımları anlatılmadı. Bakalım Cenk nasıl hatalar yapmış o zamanlar. Ama merak etmeyin o kısımlar sadece Cenk ve İrem kısmını anlatacak. Kısa oldu ama umarım beğenirsiniz. Çok seviliyorsunuz.❤
Bu bölümü MELEKNAZ130 a ithaf ediyorum. Seviliyorsun.❤
Keyifli okumalar...
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cenk gözünü yine aynı saatte açmış ve odasına gelmek üzere olan güzel kadını yine uyanık karşılamak için yataktan kalkmış, kalkmasıyla birlikte annesi Derya Hanım'ın içeri girmesi aynı ana denk gelmişti..
"Günaydın oğlum. Bir günde beklesen ben kaldırsam," dediğinde halinden çok memnundu aslında Derya Hanım. Çünkü oğlu çok disiplinli ve çalışkandı. Bu durumdan çok memnundu. Kızı Ceyda uzun süredir beraber olduğu adamla iki yıl önce evlenip yurt dışına gidince Cenk'in tek yaşadığı evi her gün ziyaret ederek eve gelmesi için imalarda bulunmuştu. Cenk annesinin niyetini anlayıp doğrudan sorunca Derya Hanım açıkça oğlunu yanında görmek istediğini söylemiş ve Cenk annesini kırmamıştı. Zaten bütün gün çalıştığı ve kendi özeline vakit kalmadığı için ailesi ile yaşamak sorun olmamıştı. Evini kapatmamıştı ve bazen işi uzun sürdüğü zamanlar orada kalıyor ve zamandan tasarruf ediyordu. Çünkü kendi evi şirketine daha yakındı.
"Günaydın Derya Denizim. Ben ne kadar koskoca bir adam olsam da senin gözünde ufacığım biliyorum. Ama sultanım o kadar da değil. Kendim uyanabiliyorum," dedi ve yatağını toplayan annesini yanağından öpüp banyoya geçti.
Derya Hanım ise söyleniyordu. "Ne zaman bu kadar çabuk büyüdünüz anlamıyorum ki zaten?" derken dolan gözlerini akmaması için zorluyordu. Kızı uzağa gidince iyice duygusallaşmıştı.
Cenk banyodan çıktı ve "Yakında ben evlenince ne yapacaksın acaba?" diye sordu. Biliyordu ki annesi yine ablasını özlemişti.
Derya Hanım birden başını kaldırdı ve heyecanla "Bu doğru mu oğlum? Biri mi var yoksa?" diye meraklı gözlerle sordu.
Cenk beyaz gömleğini iliklerken annesine sevgiyle gülümsedi. "Hayır anne kimse yok. Çünkü kimse senin bu oğlunu çekmez," dedi ve pantolonunu giyinmeye başladı.
Cenk gayet rahat bir şekilde ayaklı askılıktan blazer ceketini alıp giydi ve annesinin yanına gidip kolunun altına alarak odadan çıkmak için yürüdü. "Oğlun tam bir iş kolik anne. Yani benim gibi mimarlığa aşık birini bulursam kaçırmam merak etme sen," diyerek güldü.
