KALBİM BENDEN ÖTE

41.Bölüm

Merhabalar,

Biraz geç geldim biliyorum ama inanın bu bölümü bile zor getirdim. Hiç vaktim yok ve fırsat buldukça yazıyorum. Umarım beğenirsiniz😘

Bir öneride bulunmak istiyorum. Arkadaşımın tavsiyesiyle başladığım Uzaklarda Arama hikayesine başladım ve çok beğendim. Sizlerede tavsiye ederim. Eminim çok beğeneceksiniz😍 siirinkaleminden

Keyifli okumalar dilerim❤️

****

Eda ve Tolga balayına giderken İrem hafta sonu Mardin'e gideceği için hazırlıklara başlamıştı. İçinde kıpır kıpır bir heyecan vardı ve buna engel olamıyordu. Bir zamanlar nefret ettiğini sandığı adamdan köşe bucak kaçarken şimdi aileleri tanışacaktı. Hala inanamıyordu. Küçük bir bavul hazırlarken, evdeki ufak tefek eşyalarını toplarken yüzünden gülümseme silinmiyordu.

Kızını her gördüğünde yüzündeki mutluluğa şahit olan Bedir Bey ise doğru bir karar verdiğine emin oluyor, yine de duasını eksik etmiyordu. Hayatındaki en önemli varlık için her şeyi yapardı. Kızının evin içinde koşturup durmasından gözünü alıp okuduğu gazeteye geri döndü. Ne zaman İstanbul'a gelse yapacak bir işi olmuyor ve sürekli evde oturuyordu. Bu sebeple Mardin'e dönmek kendisi içinde iyi olacaktı.

Salonda yükselen telefon zili ile birden irkildi. Yanındaki sehpa da duran telefonuna uzanırken ekranda Cenk adını gördü ve istem dışı gözleri merdivenleri çıkan kızını buldu. Telefonu açıp "Efendim evladım," diye cevapladı.

"Merhaba Bedir amca! Nasılsın?"

"İyiyim oğlum sağol. Sen nasılsın?"

"İyiyim bende iş güç işte."

"Allah kolaylık versin"

"Sağol Bedir amca. Bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Yok oğlum sağolasın."

"Hımm... Şey Bedir amca ben bir konuda iznini almak istiyordum."

Bedir Bey yerinde kıpırdandı. Gelecek şeyden hoşlanmayacağını hissetti. Yine de "Dinliyorum oğlum," dedi.

"İrem'i yemeğe çıkarmak istiyorum. Eğer iznin olursa?"

Bedir Bey derin bir nefes aldı. Artık ne kadar Cenk'e güvensede tanınan bir iş adamı ve İstanbul sosyetesinden bir aileye mensup olduğu için tedirgin oluyordu. Henüz adı koyulmadan yeniden gazetelerin bir köşesinde kızını görmek istemiyordu.

Kısa bir sessizlikten sonra "Cenk..." demişti ki Cenk sözlerini kesti.

"Özür dilerim Bedir amca ama önce beni dinler misin?"

"Dinliyorum Cenk."

"Endişeni biliyor ve anlıyorum Bedir amca ama inan bana kimse İrem'i görmeyecek. Buna müsaade etmeyeceğim. Çok önemli olmasa böyle bir teklifle sana gelmezdim. Hafta sonu gitmeden önce İrem ile konuşmam gerekiyor."

Bedir Bey Cenk'in ses tonundan bir şeylerin önemli olduğunu anlamıştı zaten. Verdiği söze güvenerek "Peki Cenk. Sadece iki saat! Yeniden bir sorun yaşansın istemiyorum."

"Iıı... Bedir amca dikkat edeceğimi söyledim biliyorsun. Bu yüzden İrem'i Ağva'ya götüreceğim ve akşam trafiği sadece gidiş iki saat sürer."

Bedir Bey'in alnı kırıştı. "Peki sen ne diyorsun?"

"Ben İrem'i gözümden sakınırım, bana güven diyorum. Çok geç olmadan getireceğim."