Canı acıyordu...
Aşkı bu kadar erken tatması yetmezmiş gibi bir de acısını tadıyordu. Aşık olduğu adam tarafından bir hiçmiş gibi görülmesi gururuna dokunuyordu... Belki de canının yanması bundandı...
Sevdiği adam tarafından sevilmemekti acı...
...
Haftanın son gününde yine beraberiz. Güzel, uzun, eğlenceli, biraz hüzünlü ve belki de azıcık sinirleneceğiniz bir bölüm oldu. Yani her zaman ki gibi ger şeyden biraz var :))) Umarım beğenirsiniz. Sizleri, ilginizi, yorumlarınızı, desteğinizi ve bana olan sevginizi çok seviyorum. Keyifli okumalar dilerim ❤
Hikayelerim için çılgın okurum rna91_98 Aslı'mın fikri ile bir İnstagram sayfası açtık. Bölüm öncesi alıntılar, haberler ve daha bir çok şey sayfamızda olacak. Gelmek isteyen herkesi beklerim. nevrakaratashikayeleri
Bu bölümü perfect_01'e ithaf ediyorum. Yorumların için teşekkür ederim canım. Seviliyorsun. ❤
*****
İrem babasıyla Cenk'i yanlız bırakmak istemediği halde ayağa kalkıp mutfağa çay koymaya gitti. Aslında şaşırıyordu. Çünkü babası anlamışsa neden çay koy demişti? Kötü şeyler olmaması için dua etmeye başladı.
İrem düşünceler içerisinde çay suyunu koyarken Bedir Bey içinde kopan fırtınaya ve gözlerindeki hayal kırıklığına rağmen büyük bir sakinlikle Cenk'e çevirdi bakışlarını.
Otoriter bir sesle "Şimdi hemen işinin çıktığını söylüyor ve bu evden gidiyorsun!" dedi.
Bedir Bey ne olursa olsun bugüne kadar asla evinde bulunan misafiri kovmamıştı ama bu seferki durum bambaşkaydı. Kandırılmışlık hissi bir yana kızına bu kadar yakın olmasını istemediği bir adam vardı ortada. Henüz neler olduğunu bilmiyordu ama küçük kızının karşısındaki adam ile birlikte olduğunu düşünmek istemiyordu.
Cenk'in ise yüzündeki memnuniyet dolu ifade duyduğu sözlerle silinmişti. İrem'in gözlerinde gördüğü inanmışlıkla artık her şeyin düzeleceğini düşünürken şimdi saygı duyduğu ve çok sevdiği adamın kendisini böyle kovmasına şaşkınlıkla bakıyordu. Şaka olmalı, diye düşündü. Ne olmuş olabileceğini bilmiyordu.
Ağzının içinde "Ben anlamıyorum," diye geveledi.
"Bende anlamıyorum Cenk! Bu evde neden bulunduğunu, bir haftadan fazladır neden etrafımda olduğunu... Şimdi düşününce artık bir nedeni olduğunu biliyorum. Ama bunu yarın konuşacağız ve sen kızımdan uzak duracaksın!"
Bedir Bey'in sözleri bittiğinde Cenk donup kalmıştı. Az önce olanları tekrar düşündüğünde aslında nasıl oyuna geldiğini yeni anlıyordu. Sinirlenmişti. Hem de çok! Bütün bunların başına geldiğine inanamıyordu. Aşık olduğunu bu kadar geç fark etmese yada sadece derdini güzelce anlatasa şimdi içerideki güzellik kendisine ait olacaktı.
Vazgeçmeyecekti!
Ne olursa olsun, karşısına kim çıkarsa çıksın asla İrem'den vazgeçmeyecekti. Daha fazla burada konuşup sevdiği kızın babasıyla tartışmaya girmek istemiyordu. Ayağa kalktı.
Yüzündeki ciddiyeti bozmadı. "Seni çok iyi anladım Bedir amca. Ama yarın konuşana kadar benim kim olduğumu ve tanıdığın adamdan farklı olmadığımı bil!" dedi ve İrem'i beklemeden kapıya doğru yöneldi.
Bedir Bey, Cenk'in bu tavrına daha çok sinirlendi. İrem duyduğu seslere mutfaktan çıkarken kapıya doğru giden Cenk'i gördü. Neden olduğunu bilmeden heyecanla atıldı.
"Nereye gidiyorsunuz?"
Cenk duyduğu sesle hemen arkasını döndü. Tüm sinirini sakladı ve İrem'in kalbini hızla atrıran bir tebessüm sundu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
