Ontvoerd

Hoofdstuk 15: POV Fleur

Het is al bijna avond en ik zat nog steeds in die kamer. Luuk bleef maar zitten, ik had wel verwacht dat hij weg zou gaan. Maar hij ging gwn heel rustig op te bed liggen en zette te tv aan. Ik zat al ongeveer 2 uur tegen de muur aan. Met opgedroogde tranen op mijn wangen. Toen kwamen er ineens heel erg veel herinningen in mij op. Hoe het nu thuis zou gaan? Of de politie ons zoekt, of dat ze het opgegeven hebben. En hoe gaat het met mijn vrienden? Alles werd me te veel. Ik begon weer eens te huilen. Luuk had het door. Hij kwam naast mij zitten. 'Niet huilen, ik doe je toch niets. Waarom huil je nou? Ophouden ik probeer tv te kijken' zei hij. Ik schoof aan de kant want ik wou geen centimeter bij hem in de buurt komen. 'Ga je nog antwoord geven? Ik wacht!' Dan kan hij lang wachten ik hou mijn mond!

''Laten we iets afspreken, gwn een paar regels. Zodat je je wat meer gedraagt.'' Hoezo gedraag ik mij niet? Ik doe niet eens wat. Ik zit al 2 uur huilend in een hoekje. ''Oke, regel 1: als ik je iets vraag geef je gwn antwoord. Regel 2: je doet alles wat ik zeg. 3: mij niet negeren. 4:niet proberen te ontsnappen. Als je het toch doet of probeert te ontsnappen krijg je straf. Begrepen?!'' Ik keek hem aan. Met een hele serieuze blik. ''Ik zei begrepen!'' Ik knikte. ''PRAAT, ik word er gek van!'' Ik schudde mijn hoofd. Ik zeg geen woord tegen die gast.

Het bleef even stil. Ik zag het vuur langzaam in zijn ogen komen. Hij pakte mijn middel vast. Ik werd bang. Zijn mond kwam dichter bij de mijne. Nee hij gaat mij zoenen. K*t dit wil ik niet. Luuk stop niet doen! Blijf van me af!! Hij negeerde me. Er zaten nog een paar cm tussen onze lippen. Ik wil dit niet!! Luuukkk!!! Het was te laat. Zijn mond kwam op de mijne. Ik begon te huilen. Hij wou gelijk gaan tongen. Is die gast gek ofzo!!! Echt niet dat ik dat ga doen! Ik hielt mijn mond stevig dicht. Hij keek mij aan. Ik zag in zijn ogen dat hij teleurgesteld was. Boeie!!! Ik ga echt niet tongen met hem. Ik moet er niet aan denken. Ineens voelde ik zijn hand op mijn kont. Hij kneep erin. Au!! Mijn mond ging open. K*t nee. Het was best slim. Ik probeerde met al mijn kracht hem van mij af te duwen, maar hij is zo sterk. Hij merkt dat ik nog harder begin te huilen. Hij stopt. Eindelijk. ''Krijg je er van meisie!'' Hoezo ik deed niets. Ik keek hem recht in zijn ogen met een boze blik. Hij liep weg. Hij liep een kamer binnen. Volgens mij was het een kelder ofzo. Hij kwam terug met handboeien. Waar zijn die voor nodig? Die zijn niet nodig! Wat ga doen? Hallo?! Hij stond recht voor mijn neus. Ik trapte hem op zijn verkeerde plek. Ik probeerde weg te rennen naar die kamer. Ik ging naar binnen. Het was idd een kelder. Voor ik het wist hoorde ik de kelder deur dicht gaan. Nee hij had me hier opgesloten. Shit! ''Als je je kan gedragen mag je eruit. Zo niet kan je daar vannacht lekker blijven!'' Ik schopte tegen de deur, en duwde. Ik probeerde echt alles om hier weg te komen. Na ongeveer 1 uur begon ik het ijskoud te krijgen, ik besloot maar om te gaan liegen alles om hier weg te komen. Ik kan me wel gedragen! Als je me hier maar uit laat!! Ik wachtte op antwoord. De deur ging langzaam open. Yes gelukt.

Ik voelde de warmte. ''Zozo ijs klontje'' hij lachte. Het is niet grappig! ''Je ging er zelf inzitten!'' Ja das waar. Maar geen idee wat daar binnen was. Dus proberen kon altijd. Hij pakte mijn hand. Ik was die handboeien helemaal vergeten. De ene boei hing hij om mijn hand en de andere aan de onder poot van het bed. ''Ik ga even naar Vincent. Ik ben zo terug babe.'' Dus als hij weg gaat bond hij me vast aan een bed. Hij had wel een deken over mij heen gegooid. Want ik had het echt ijskoud. Hij heeft een lieve kant en daar kan ik meeleven. Maar hij heeft ook een donkere kant. En die is vreselijk. Zijn lieve kant is eigenlijk best leuk. Maar toch blijft hij een enge vieze gast.

Hallo?! Ik heb honger! Ik had geen idee hoelaat het was maar opeens kreeg ik super erge honger. Vincent en luuk kwamen binnen lopen. Vincent begon te lachen. Wat lach je nou sukkel?! ''He doe ff normaal'' luuk sloeg me. ''Wel een handige oplossing, vastbinden aan het bed." Zei Vincent. "Vind ik nou ook." Zei Luuk. Ik niet. Ze begonnen allebei te lachen. Mijn mond houden hielp niet dus misschien praten wel. Maak me los! Ik keek boos naar Vincent.  "Zozo pittig meisje hoor!" Zei hij. "Net was het heel anders. Maar ik heb haar goed over kunnen halen. He schat?! Noem me geen schat! En maak me gwn los! Zo moeilijk is het toch niet? "Hohoho wat heb jij ineens?" Niets kerstman ! Luuk had zijn hand klaar om mij heel hard te gaan slaan. "Ga maar even naar de badkamer, even al je woede kwijt voor je het op Fleur af gaat reageren." Zei Vincent net voor dat hij mij wou slaan. "Fleur je moet Luuk niet boos maken. Soms heeft hij woede aanvallen en dan weet hij niet wat hij doet. Als er iets is of je moet iets kwijt. Zeg tegen hem dat je mij wilt spreken. Begrepen?" Ja. Hij gaf me een knuffel. Laat me even. Ik ben er wel even klaar mee. "Waarmee?" Met dit alles! Laat me gewoon naar huis! "Dat gaat helaas niet meer! En er niet over door gaan zeuren het is nou eenmaal zo!" Vincent riep Luuk weer terug. Hij kwam rustig aan lopen. Vincent fluisterde wat in zijn oor. Ik hoorde alleen mijn naam en het woord plan. WTF?! Wat zijn ze nu weer van plan?
------------------
Sorry dat jullie zo lang moesten wachten!
Ik had een drukke week, en ik had weinig inspiratie.
X