Küçük Kadın

35- Ameliyat

Multimedia: URAZ DELEN.
Şarkı: Mazhar Alanson - Yandım
Lütfen dinlemeden okumayın direk şarkıyı açıp başlayabilirsiniz :)

Cadımızın ve koca yanaklı pandamızın 2 tane şarkısı olacak. Geçen bölümde attığım şarkı ve bu. Lütfen bunu da unutmayalım :)

~~~~

Gözlerimi kırpıştırdım. Kafamı önüme eğdim ve gülümsedim.

Özledim seni, düştüm yollara.
Açtım gönlümü rüzgârına.
Bir hayal sanki bir macera.
Yıkıldım, kelimeler paramparça.

Gözlerim etrafta onu aradı. Ses'i vardı ama kendisi yoktu. Dinlemekten sıkılmadığım bir şarkıydı ve şu an bunu sevdiğim adamın söylemesi...

Yandım yandım, yandım yandım.
Ah ki ne yandım !
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın.

Gözlerim doldu. Uzun zamandır şarkı söylemediğini biliyordum. Ve şu an benim için söylemiş olması...
Tarif edilemez şeyler yaşamıştık ve şu an her şey gözlerimin önündeydi.

Baka baka doyamadım,
Hem, kokladım da.
Sarhoşluğum geçmedi hâlâ,
İçimde sevdam...

Beni o evden defalarca kanlar içinde çıkarmıştı Uraz. Babamın ellerinden son anda kurtulmuştuk hep. Normal değildik. Olmadık.

Hâlâ hoş bir havan var,
Ne güzel adın.
Bir çizik attın gönlüme, kanattın.

Sevmişti. Belki göstermiyordu ama hissettirmesi bana yetiyordu.

Yandım yandım, yandım yandım.
Ah ki ne yandım !
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın.

Şarkı söyleme konusunda yeterince hassas iken benim için bunu yapması beni hüzünlendirmişti.
Sesi, mükemmeldi.

Baka baka doyamadım,
Hem, kokladım da.
Sarhoşluğum geçmedi hâlâ,
İçimde sevdan.

Ona ilk okulun önünde çarpmıştım. Ve, durakta ona bir sürü saymıştım. Sapık sanmıştım tabi.

Uçurumun kenarı geldi sonra. Beni bekleyişi geldi aklıma. İlk o zaman değişmişti her şey...

Sarhoş olduğumu sandığım gün geldi aklıma. Babam beni demirle döverken sadece Urazın kurtarabildiği geldi gözümün önüne.

Seni görebildiğim yer, rüyalar artık. Deli diyorlar bana,
Ah, bu ayrılık !

Annemin hastanede olduğu zamana gitmişti aklım. Yine o vardı.
Ailemin ellerinden tekrar o kurtarmıştı beni.

Ne çok şey yaşamıştık oysa. Neler atlatmıştık.

Şarkı çalmaya devam ederken gözlerimi kapattım.

Sanırım en çok içimi sızlatan da kaçırıldığım zamandır. Bu nasıl tesadüftü bilmiyorum ama bu adam gerçekten hayatımı kurtarıyordu.

Ses kesilirken müzik devam ediyordu. Belimde hissetiğim güçlü kollarla hafif irkilsem de kokusu doldurdu burnumu. Kendine has kokusu vardı. Bu kokunun içinde sigarada vardı. Sigaradan nefret etmeme rağmen bu adam da aşık oluyordum.

Yüzümü ona dönerken göz yaşlarımı silip gülümsedim. Kaşları çatılırken "Siktir !" Diye mırıldandı. "Ağlamışsın !" Dedi sesinde ki siniri belli etmek isyercesine. Ağlamıştım. Çünkü, bu çok değişik bir duyguydu. Ben mutluluktan yoksun bir insan olmama rağmen beni mutlu etmeye çalışan biri vardı. E, haliyle dengem sarsılmıştı.