-----------
Saçları ile oynadığım Uraz'a baktım. Duvara öylece bakıyordu. Spor odasında öylece oturuyorduk. Daha doğrusu ben oturuyordum o da dizimde yatıyordu.
"Uraz ?"
Efendim der gibi mırıltılar çıkardı. "Benim kokumu hâlâ annene benzetiyor musun ?"
Doğrulup bana baktı. "Bunu sana söylediğimi hatırlamıyorum."
Gülümsedim. "Belizin hastaneye kaldırıldığı gün görmüştüm rüyamda."
Kaşları kalktı. Omuzlarımı silktim. "Neyse."
Ayağa kalktım ve odanın içinde gezindim biraz. Daha sonra aklıma gelen şey ile sırıtıp Uraz'a döndüm. "Hadi gel."Tek kaşını kaldırıp bana baktı. Elini tuttum ve kaldırmaya çalıştım. Huysuzluk etmeden kalktı ve beraber salona çıktık. Onu koltuğa oturttum ve koşarak odadan telefonumu ve şarj kablomu alıp geldim. Telefonumu televizyona bağlarken karaokeyi açtım. "Mikrofonumuz yok ama olsun."
Sırıttı ve koltuğa yayıldı. "Aşağıda ki katta sağdaki ilk oda da. Son çekmece de. Çok incelemeden gel."
Gözlerim kocaman oldu. "Harbi mi ?"
Sırıttı. "Harbi."
Ellerimi çırptım ve aşağı inip odanın kapısına geldim. Kalbimde ki kıpırtılar ayağa kalkıp miğdeme inmeye başlamıştı.
Odaya girince ağzım aralansada sağ tarafta ki çekmeceden mikrofonu alıp odadan çıktım. Tüm müzik aletleri vardı resmen. Merdivenleri çıktım ve mikrofonu da televizyona taktım. "Evet ilk kim ?"
Sırıttı. "Önden bayanlar."
Suratımı buruşturdum. "Kibarlığın tuta tuta burada mı tuttu acaba ?"Sırıtıp eli ile mikrofonu uzattı. Oflayıp telefondan şarkı aramaya başladım. Karşıma çıkan şey ile sırıttım.
"Başlıyorum."
Sırıtmasına karşılık sırıttım ve şarkı çalmaya başladı. Bende televizyonun karşısına geçtim. Kaşları çatık bana bakıyordu.
"İncinsende sözün düzünü diyciğem,
İncinsende sözün düzünü diyciğem.
Acayip hayvanlara benziyirsen,
Acayip hayvanlara benziyirsen,
Acayip hayvanlara benziyirsen."Sinirle ayağa kalktı ve mikrofonu elimden aldı. Kahkahamı durduramazken koltuğa yaslandım. "Ne var yaa içimden bunu söylemek gelmiş olamaz mı ?"
Mikrofonun kablosunu çıkaracaktı ki kolunu tuttum. "Tamam ya hemen mızıkçılık yapma."
Kaşını iyice çattı. "Hadii yaa."
Sırıttım ve telefondan başka sarkı açtım.
Televizyonun karşısına geçtim.
Müzik çalınca gülmemi durdurup ciddi olmaya çalıştım.
"Çocukları pistten alalım. Evet"
Kendimi havaya sokarken sözlere girdim.
"Of of öldü yar, ne de güzel oldu yar, oğlu da bana kaldı yar."Sırıtırken kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Çatla patla kaynana, dilini topla kaynana. Oğlun beni istiyor çok konuşma kaynana."Gülmemi durduramadığım için kendimi koltuğa bıraktım. Urazında güldüğünü gördüm ve koluna vurdum. "Sıra sende mi ?"
Kolunu salladı. "Gecenin yıldızı sensin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Kadın
Novela Juvenil"Biliyor musun okuduğum kitaplarda kız hep mavi olurdu. Çocuk siyah. Çocuk karanlık, kız aydınlık. Oysa ben..." Dedi dolu gözlerini genç adama çevirirken. "O okuduğun kitapta ki puştlar aydınlığı aradıkları için buldular o kızları." Derin bir nefes...