Küçük Kadın

64- Çığlık

Multimedya: Eylül Delen.

————————

EYLÜL DELEN...

"Sen gerçeksin !"

Sakallarında gezdirdim ellerimi. "Bırakmadın beni."
Yaş akan gözlerini kapalı tuttu bir süre. Saçlarına dokundum. "Aahhh."

Ağzımdan çıkan feryada engel olamamıştım. Ellerini saçlarıma değdirdi. "Saçların." Daha çok ağlamaya başladım. "Seni bırakmayacağım."

Suratım donuklaştı. Gördüğüm rüyalar geldi gözlerimin önüne. Ve Urazın arkasında bir kız çocuğu belirdi. Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Iıııh."
Kafamı olumsuz anlamda sallayıp karşımda ki hayale baktım. "Yok."
Etrafımda ki sesler yükselmeye başladı tekrar. Oturduğum yerde ondan geri süründüm. "Eylül !"

Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Deliriyorum işte !"

Ellerim ile yüzümü kapattım. O gerçek değildi. Yine halüsinasyon görüyordum işte. İyice deliriyordum. İyi değildim işte. Hiç iyi değildim. "Sen yoksun."

Saçlarımı çekmeye başladım. Ellerini uzattı bana. "Yok."

Sesim boğuk çıkıyordu. Biri beni boğuyormuş gibi hissediyordum. "Deliriyorum !"

Saçlarımı daha çok çektim. Tüm gücümle çığlık attım. "Yardım edin !"

————

YAZARDAN....

"Yoksun sen !"

Genç adam çaresizce genç kızı durdurmaya çalışıyordu. Arkadaşları ise karışamıyorlardı. Öyle bir büyü vardı ki, o alana başkası girince paramparça olacak gibi..

"Ben hayal görüyorum yine."

Genç kız ellerini saçlarına daldırdı tekrar. "Eylül yapma." Genç adam ise artık bitmek üzereydi. Enerjisi tükenmiş, nefes almaya dahi hali kalmamıştı. Genç kızın bu hali onu paramparça ediyordu. Genç kız kafasını tekrar genç adama çevirdi. Gerçek mi yoksa, halüsinasyon mu kafasında tartmaya çalışıyordu. Ama defalarca görmüştü onu ve artık gerçek olamayacak kadar uzaktı ona. Genç kız bağırarak ağlıyordu. Karnına sancılar giriyordu. Genç adam ise delirmek üzere olan karısını izliyordu. Genç adamın yokluğu,kimsede bu kadar yara bırakmamıştı. "Gitmiyor !"
Genç kız bağırarak elini vurdu yere. Kalkıp gitmiyordu genç kız. Çünkü bu gördüğü her ne olursa olsun o adamın kokusunu hissediyordu. Ve bunu asla bırakmak istemiyordu. Nevra bir adım atmıştı ki Aksel kolundan tuttu. "Acı çekiyorlar."
Aksel gözlerini ayırmadı 2 aşıktan. "Bırak çeksinler. Acı çeke çeke yaşasınlar aşklarını. Ama bırak yaşasınlar."
Hırsla çekti kolunu Nevra. "O benim abim, o da Kardeşim."

Aksel derin bir nefes aldım. "Benimde. Ama girme araya."

Kaşları daha çok çatıldı Nevranın. "Bana kötü kız muamelesi yapma Aksel."

Gözünde ki yaşı sildi ve önüne döndü Nevra. Genç adam ilk defa böyleydi. Tedirgin, çaresiz, mahçup...

Genç kız ilk defa bu raddedeydi. Bitkin, kırık, yorgun....

Genç kız hıçkırıklarının arasından yine genç adama döndü. "Bak senin hırkan."
Genç adam daha çok ağlamaya başladı. "Kendi kıyafetlerimi giyemedim hiç."
Genç kızın üzerinde genç adamın eşofmanı, genç adamın tişörtü, genç adamın kapüşonlu vardı. Her şey genç adama aitti..

"Gidersin sandım. Kokunu unutursam beni bırakırsın sandım."

Genç kızın sesi fısıltı halinde çıkmıştı. "Bırakmam."
Genç kız kafasını olumsuz anlamda salladı. "Bıraktın ama. 3 ay boyunca ayaz da bıraktın beni."
Genç kız ellerini zorda olsa ellerini genç adamın yüzüne koydu. "Yalvarırım sana."