Benim İçin Çığlık At!

1x08 : Ben Ne Dersem O Olur

Benim İçin Çığlık At'ın önceki bölümünde:  

"Sakın bir daha o kolyeyi çıkarma. Yoksa daha kötü şeyler olacağından emin olabilirsin."

Emir: Sen kimsin? Seni göremiyorum.

Emir elleriyle gözünü ovuşturdu fakat hiçbir şey değişmemişti. Aracın hızlandığını hissetti. Sedye üzerinde doğruldu ve sarı saçları olan kıza doğru döndü. Bulanıklık yavaş yavaş azalıyordu, ta ki suratına darbe yiyene kadar...

Emir: Ah!

Yediği yumrukla sedyenin düştü. Kalkmaya çalıştı fakat bağlandığını hissetti. Saniyeler içerisinde nasıl olabilirdi de sedyeye bağlanabilirdi? Vücuduna iğnelerin girip çıktığını hissediyordu, kafasını kaldırıp bakmaya çalıştığında bu hissin aslında bir gerçek olduğunu fark etti.

Emir: Canımı acıtıyorsun, bıraksana beni!

İğne tamamen vücuduna girmişti, hissettiği acıyla uyuştu ve gözleri tekrar kapandı.

"Dediklerimi yapmaya başlayacaksın, hem de bir bir."

-

"Hocam!"

"Efendim?"

"Melek ve Nur, kopya çekiyorlar!"

Melek: İzem biraz konuşabilir miyiz?

İzem: Ne hakkında? İşim var da.

İzem büyük bir isteksizlikle sırasına döndü ve çantasını düzenlemeye başladı.

Melek: Yaptığın şey hakkında mesela...

İzem: Neyden bahsediyorsun sen?

İzem sesini yükseltmişti çünkü Melek'in sesine dayanamıyordu.

Melek: Bizi şikayet etmenden bahsediyorum. Amacın neydi? 

İzem: Eğer bugün seni durdurmazsak yarın daha da kötü şeyler olabilir. Nasıl dün Burcu'yu durduramadıysak bugün de bu durumdayız. Aramızda olmaması biraz üzücü ama... Siz burada olduğunuzda göre sizi durdurarak başlamak güzel bir fikir olsa gerek.  

Melek: Eğer bir kez daha beni, Nur'u, Emir'i ya da Melis'i üzecek, kalplerini kıracak bir şey söylerseniz-

İzem: Söylersek ne olur?

Melek hiddetle İzem'in sırasına vurdu.

Melek: Burcu kadar kötü olmam. Daha kötü olurum.

-

Emir: Neredeyim ben?

"Sakin ol. Olanlardan sonra seni hastaneye götürdüler. Yani şu an hastanedesin."

Emir: Senin ne işin var peki burada?

"Nasıl olduğunu merak ettim ve gelmek istedim. Beni hatırladın değil mi?"

Emir: Evet Elif. Teşekkür ederim geldiğin için ama kendini yormasaydın keşke buraya kadar.

Elif: Sorun yok, senin için atıştırmalıklar da aldım. Belki yemek istersin.

Emir gülümsedi.

Emir: İnanmıyorum, en sevdiğim çikolata. Nereden bildin?

Elif: Çünkü seni tanıyorum.

-

Emir doktoru takip etti ve birlikte bir odaya girdiler. Odanın içinde kendisinden büyük birisi vardı.

"Merhaba Emir. Hasta olduğunu duyunca merak ettim."

Emir: Merhaba.

Konuşan kişi Emir'e sarıldı.