Benim İçin Çığlık At!

1x03: Davetsiz Misafir

Benim İçin Çığlık At'ın önceki bölümünde:  

Melis: Özür dilerim çarptığım için.

Nur: Hayır ben özür dilerim. Benim hatamdı, seni görmem gerekiyordu.

Linda: Tabii ki de senin hatandı. Kızın çantasını mahvettin.

-

Linda: Bütün gün ödev yap yap bıkmıyor musun Melek? Ne ineksin be!

Melek: Anlamadım?

-

Emir: Sana bir tek bu kağıt mı geldi yoksa başka mesajlar da aldın mı -A'dan?

Melek: Hayır almadım.

Emir: Hm...

Melek: Sen?

-

İzem: Burcu'yu biliyor musun?

Umut: O kadar iğrenç bir insanla başka kim arkadaş olurdu? Küstah, bencil, aşağılık, pislik.

Bora: Kim vardı o grupta?

İzem: Burcu dışında 3 kız, 1 erkek vardı.

Bora: Erkek? Kim o? Tanıdığım birisi mi?

-

Emir: İnanamıyorum, Murat?!

Murat: Sana anlatacağım bir sürü şey var. Bu kim?

Murat tiksinmeyle Bora'ya baktı.

-

Murat: Burcu için üzüldüm. İyi kızdı. Çok yakışıyordunuz.

Emir: Ne demek o şimdi?

Murat: Sevgiliydiniz ya onu diyorum. Öpüştünüz, sana kolye bile almış.

Emir: Sen nereden biliyorsun kolyeyi? Hem sevgili falan değildik, ne biçim konuşuyorsun öyle?

----

Bora, Murat'a çok sinirlenmişti. Sinirini yatıştıramadı ve soluğu tuvalette aldı. Tuvalete girdiğinde Umut'la karşılaştı.

Umut: Hey

Bora cevap vermedi. Sadece aynaya baktı ve yüzünü yıkamaya başladı.

Umut: Bir şey mi oldu? Neden cevap vermiyorsun?

Bora: Boş ver önemli değil. Bana eski bir olaydan bahsediyordun. Burcu ve arkadaşları demiştin sanırım. Devam etsene. 

Umut elini kurulamak için havlu peçete aldı ve sinsi bir şekilde gülümsedi.

Bora: Gruptaki erkek kimdi? Burcu'nun en yakın arkadaşlarından olan yani.

Umut elini kuruladıktan sonra peçeteyi çöpe attı ve çıkmak için kapıyı açtığı sırada Bora'ya döndü.

Umut: Emir. Grubun diğer üyesi Emir'di.

Dışarı çıktı ve kapıyı kapattı. Bora şaşırmıştı. Emir, anlattıkları Burcu kişiliği ile hiç uyuşmuyordu. Belki de öyleydi fakat kendisi fark edememişti. Murat da çok kötü birisiydi sonuçta. 

-

Öğle teneffüsünün bitimine doğru herkes yavaş yavaş sınıfa girmeye başlamıştı. Emir koridorda yürürken üzerinde büyük bir baskı hissediyordu. Fotoğrafı gören birisi olabilirdi. Oysaki fotoğraf apaçık bir montajdı! Kimin yaptığını anlaması çok uzun sürmedi ve sinirlenerek sınıfa girdi. Neredeyse bütün sınıf üyeleri sınıftaydı. İçerideki gürültü aklındaki düşünceyle çelişiyordu.