Candice
Tulalang nakatingin ako kay Sir Vladimier. Nakaupo ako sa dapat upuan ni Ms. Satozuki. Umalis na kasi ito pagkatapos maibigay ang 'plasma capsules' kay Sir Vladimier.
Naguguluhan pa rin ako. Sir Vladimier said that he needs blood. Pero isang garapon lang ang iniwan nito at umalis din.
Dumating na ang pagkain at inihain ito sa mesa. Huh. It turns out, na ang pinareserve kong date for sir Vladimier and Ms. Satozuki, ay ako at si Ciro ang gagamit.
"Kumain ka na Candice." Pagbasag nya sa katahimikan.
"Sir, ano to?" Clueless kong tanong.
"Pagkain yan Candice." Seryoso nyang sagot! I shot him a death glare! Alam ko namang pagkain ang nasa harap ko! Ako pa ang nagpareserve nito diba?!
Tinawanan nya muna ako bago nagpasyang sabihin sakin ang nangyayari.
"Kumain ka, ipapaliwanag ko sa'yo." Sabi nya
Sumunod na din ako. Nagsimula ako kumain, knowing Ciro, hindi sya papatalo sa ganito. Gawin ko muna ang sinasabi nya bago ko makuha ang impormasyong gusto ko. Malapit ko na maubos ang nasa plato ko ng tanungin ko sya muli. "Sabihin mo na sakin Ciro." Hindi ako makatiis. Gusto ko na malaman.
"It's a plasma capsules." Simula nya. "Basically, it's a blood in a capsules" kunot noong tiningnan ko ang garapon na binigay ni Ms. Satozuki. Blood in a capsule?
"Marika is a Genetic Doctor. My father introduced her to me nung umalis ka."sabi nito, i bit my lips, "My father is funding her study to preserve blood for my mother. Pero kulang pa, thats where I enter." He explained. Nakinig akong mabuti sa lahat ng sinasabi nya.
"You know that single human cell is made of 2/3 water, Marika managed to take that water out and preserve the remaining elements and its content. She turned it into the a granules and packed it in this capsules." Bumuntong hininga ako, lumilinaw na sa akin ang gamot na yun.
"Pano mo iniinom yan?" Curious na Tanong ko sa kanya.
"Iniinom ko sya every morning. Tinutunaw ko ang dalawang capsules sa isang basong tubig then through osmosis, cells sip the water and regained its true form which is blood." Wow. Namangha ako, Ms. Satozuki is a genius. Nagawa nya yun! Pero bakit ngayon lang nya sinabi ito?
"Bakit hindi mo sinabi sakin?" Mahina kong tanong.
"Hindi ka naman nagtatanong eh." Naiinis ko syang tiningnan! Kailangan ko ba itanong eh ang alam ko lang sa pagkagat ng babae sya kumukuha ng dugo! I bit my lips at Napagtanto ko ang nangyari.
Nakaramdam ako ng hiya. Nagselos ako ng sobra kay Ms. Satozuki yun pala wala ako dapat ipagselos, umiwas ako na tingin kay Ciro.
Tumayo ito at hinigit ako patayo, naglakad kame papuntang elevator at sumakay doon. Pinindot niya ang button ng penthouse at matiim akong tiningnan.
Tahimik lang kami sa loob. I don't know. Naguguilty ako! Akala ko talaga may relasyon sila ni Ms. Satozuki eh!
Agad akong niyakap at binuhat ni Ciro ng bumukas ang pinto ng elevator at mabilis na dinala sa kwarto nya.
Inilapag nya ako sa kama at kinubabawan Nanlaki ang mata ko sa bilis ng pangyayari. Naramdaman ko na lang na maparusang hinahalikan nya ako at napunit na niya ang suot kong damit.
"Hmmpp Ciro." Daing ko sa kanya nang maramdaman ang kamay nyang dumantay sa dibdib ko at madiing nya itong pinisil. He is touching me roughly.
"Wag mo itago kung nagseselos ka Candice." He said when he pulled away from his kiss. "Wag mo sabihing hindi. Gusto ko Ipakita mo at ipagdamot mo ako dahil yun ang gusto kong gawin sayo." Matiim nya akong tinitigan. Uminit ang aking mata at namuo ang aking luha. "Kanina pa akong Nagtitimpi! Naiinis ako pag tinatago mo ang nararamdaman mo Candice.!" Madiin nyang sabi.
Niyakap ko sya at isinubsob ang mukha ko sa dibdib nya. I silently cried. I clung into him dahil Nalulunod ako sa nararamdaman ko.
"Umiiyak ka.?" May bahid ng pagkataranta ang tanong nya. Umiling ako at napangiti.
"Masaya ako Ciro. Sobrang Saya." Sabi ko dito. Umangat ako sa pagkakasubsob at tiningnan sya. Hindi ko akalain na kahit sa maliit na kilos ko, naapektuhan ko sya.
"Patawad.. Sinabi kong hindi ako magseselos kay Mr. Emillio dahil gusto ko ipakita na hindi ako hahadlang sayo" pinunasan ko ang mga luha ko "tinago ko ang nararamdaman ko dahil ayoko pigilan ka dahil kailangan mo ng dugo." Pagtatapat ko sa kanya. "Pero ngayon, masyang masya ako dahil nararamdaman kong mahal mo ako, tulad ng pagmamahal ko sayo." Muli ko syang niyakap.. Hindi ako dapat mag-isip ng masama sa kanya. Dahil mahal nya ako, sigurado ako.
Naramdaman ko din ang pagyakap niya sa akin. "Sinabi ko dati na gusto ko makita lahat ng emosyon mo diba My sweet. Hindi ko sinabi yun dahil boss mo ako at kailangan mo sundin, sinabi ko yun dahil yun ang totoo.." Napatango lang ako.. "Hindi ka hadlang sa pagiging bampira ko, dahil kahit hindi ako kumakagat sa iba, bampira pa din ako.. Hindi ko lang sila kailangan dahil sapat ka na." Inilayo nya ng kaunti ang sarili at tiningnan ako sa mata. "Kaya Hayaan mo lang akong mahalin ka,." Tango lang ang sagot ko sa kanya. Pinawi nya ang luha sa pisngi ko at dahang dahang bumaba ang mukha nya sa akin.
Ipinikit ko na lang ang aking mga mata at hinintay ang paglapat ng labi nya.
Ciro, akin lang sya. Ang mga labing umaangkin sa labi ko, ang mga kamay na marahang humahaplos sa katawan ko, mga matigas na brasong nakayakap sa akin.. Mga matang tinitingnan ako ng may magmamahal.. Akin lang lahat ng ito.. Pakiramdam ko, Para akong yelong natutunaw sa init ng araw.
Puro ungol at kaluskos namin ang tanging maririnig sa loob ng silid na iyon. Silid na naging saksi sa unang pagkakataon na ipinagkaloob ko kay Ciro ang katawan ko. At ngayon ay muling saksi kung pano ko isuko sa kanya pati damdamin ko.
Inangkin ko ang lahat kay Ciro. At buong gabi ko syang hinayaan na angkinin din ako, dahil tulad ng sinabi nya, kanya din lahat ng meron ako..
------
Hmmm korny na ba?
A trivia, Ciro is a vampire name that means 'like a Sun'
So Ice is meant to be melted by the sun. Hehehe
Feel free to comment
