Candice
Idinaos din ang reception sa gubat. Napuno nang mga ilaw ang paligid kay kahit hapon na, maliwanag pa rin dito at hindi nakakatakot. Nasa likod lang din naman ito ng hotel kaya madali makakabalik ang mga bisita kung gusto nila magpahinga.
Isang simpleng salo salo lang ang naganap at maliit na programa. Masayang panoorin na lahat ng bisita namin ay nag-eenjoy. Nakikisali sila sa kaligayahan naming dalawa.
"Ehem." Biglang nagsalita si Megan sa mic. Nakangi akong tumingin sa kanya.
"Hi everyone!" Bati nya
"I wanted to start off by thanking Candice and Vladimier for inviting me to be a part of their special day." She nods her head toward us. "Kahit hindi naman kailangan ang abay sa kasal nila." Nakuha pa nya talaga magbiro!
"For those of you who don't me my name is Megan, and I am both the 'maid of honour' as well as Candice's beautiful bestfriend. " pagpapakilala pa nya, or should i say, pagbubuhat ng sariling banggko. Her smiles are replaced with serious face bago ipinagpatuloy ang sinasabi.
"Candice had three experiences that I witnessed in life. First, I remember her doing good in her career and became happy. Then, second, she became broke and distance beacuse of a certain circumstances. And third, this,
I am lucky to witness her in her best stage." Naluluhang nakinig ako sa speech nya. Ikinuwento nya ang ilang pinagdaanan ko bago ko nakilala at nakasama si Ciro. Buong detalyeng isinalaysay nya kung gano ako naging masaya nang mahalin ko ang lalaking katabi ko.
"Vladimier, isa lang ang pakiusap ko, dahil alam ko naman na mahal mo sya, at hindi pababayaan, pwede bang ipakilala mo ako sa gwapo mong kaibigan?" Bumalik ang mga luha ko sa aking mata na munti nang tumulo. Haa Megan! We heard some chuckle and laugh in her words.
"If everyone could please raise their glass, I'd like to propose a toast to the new Mr. and Mrs., Vladimier and Candice: here's to love, laughter, and happily ever after. Congratulations!" Nakangising Itinaas nya ang kanyang baso at tinapos ang speech.
"Thank you Megan" I mouthed. May hindi sya naisama sa sinabi nya, Hindi nya nasabi kung gano ako kaswerte na sya ang kaibigan ko.
Nagbigay din ng speech si Cloud at nagkwento din ito sa naging relasyon nila ng kapatid. Narealize ko, pareho lang kami ni Ciro na naging malungkot untill we found each other and write our own happy story. I guess we were really meant to be. We complement and complete each other.
Nagpatuloy ang salo-salo hanggang gabi, they all greet us and wish us all the best.
Pati pamilya ni Ciro ay masayang sinuportahan ang aming kasal, hindi na sila ganun lumapit sa akin dahil bampira si mommy at Akantha. Pero kahit ganun, masaya akong umatend sila dito.
We decided to stay in Baguio para sa honeymoon. Hindi ko ma sigurado kung pwede itong tawaging honeymoon, dahil, well. Pwede sya lumapit, pero hindi pwede humawak or humalik man lang.
But, still, we enjoyed our stay, nag libot kami sa buong syudad, at kumain ako ng kumain ng prutas at gulay doon. Wala ako weird cravings pero gustong gusto ko ang ube jam nila dito. Hindi ako magtataka kung lumaki ang katawan ko sa pagbubuntis kong ito. Haay.
Pumunta kami sa strawberry farm at kung saan saang pasyalan. Pumunta din kami sa sagada at Mt. Pulag.
"Woooowww." I was amazed when we reach the top of the mountain. Parang nasa tuktok ka ng mundo dahil makikita mo ang mga ulap sa baba. Napakataas ng bundok na dapat akyatin. Pero hindi naman ako napagod. Well, kasi, binuhat nya ako. "It's beautiful !" Namamanghang sabi ko.
