Hij leeft!

949 52 39
                                    

Je zult je misschien afvragen, wat doet Dumbledore op het plaatje? Maar ik kan alleen zeggen: lees verder om er achter te komen.

3e persoon Pov
Harry zit nu al een aantal dagen in Azkaban en begint te begrijpen waarom Sirius er zo slecht uit zag toen die ontsnapt was. Het was daar echt vreselijk! Zelfs bij de Dursleys was het nog beter dan daar, en dat zegt heel wat. Een heel wonder ook van Sirius dat hij ontsnapt was, Harry had al een paar pogingen gedaan samen met Lucius Malfoy maar die waren mislukt. Ondertussen hebben Draco, Ron en Hermione elkaar beter leren kennen en een plan gemaakt Harry te bevrijden. Niemand wist echter dat er iets gaande was bij de begraafplaats... Er kwam iemand tot leven... Een heel duister iemand...
Die iemand was... Dumbledore!

Dumbledore's Pov.
"Hahahahahahaha! Die sukkels! Denken dat ik dood ben! Hahaha! Gelukkig hadden ze de horcruxen nooit gezien en nooit van me af kunnen nemen!" Ik was blij dat ik weer in een lichaam kon zitten, dat rondzweven als een of ander vormloos ding is niks voor mij. Ook wist nooit iemand mijn echt plan, het vernietigen van Harry Potter en zijn vrienden. Ja ik weet dat het cliché klinkt en dat het vernietigen van Harry Potter ook Tom zijn idee was maar hij had gefaald, en wel vaker ook. Nu is het mijn beurt! Ik kan natuurlijk als mijn animagus want ze weten niet dat dat een Hippogriff is, ze weten trouwens helemaal niet dat ik een animagus ben. Ja! Dat ga ik doen!

"Mwrr" Jammer dat ik niet kan praten als een mens want dat zou me verraden, ik moet wachten tot het nacht wordt om naar binnen in het kasteel te komen.
"Wie wilt er contact maken met de Hippogriff?!" Riep Hagrid in mijn oor.
Er kwam geen reactie, dus Hagrid besloot iemand te kiezen. "Jij daar! Ja jij. Met de donker blonde haren en van Slytherin! Ja het meisje ja! Niet de jongen! Kom maar. Hoe heet je eigenlijk?"
"Samira van Detta..." Toen kwam er wat zenuwachtig gelach van de andere leerlingen.
"Kmrahw!" Eigenlijk had ik wel zin in een vlucht. Maar ik moest nog even blijven.
"Benader hem langzaam en buig diep! Kom niet dichter in de buurt dan nodig is, en wacht tot ie terug buigt! Als ie niet terug buigt maar in de aanval gaat, zoek een omgevallen boom ofzo en schuil!" Weer kwam er wat zenuwachtig gelach.
Samira kwam langzaam naar me toe en maakte een zo diep mogelijke buiging. Ik boog niet meteen terug omdat ik nog even wat mensen wilde laten schrikken.
"Goed zo Samira! Benader hem nu nog meer en vraag contact. Dat doe je door je hand een paar centimeter voor de snavel te houden! Doe maar!" Samira deed wat haar gevraagd werd en ik legde mijn hoofd in haar hand.
"Hmm wat denk je Hippogriff... Heb je zin in een vlucht...?" Fluisterde Hagrid en ik maakte een vrolijk geluid. "Oke dan..."
"ben je klaar om te rijden?!"
"Ik denk van wel..?"
"Oke. Daar ga je!"
Ze werd op mijn rug getild en ik vloog ervandoor met Samira op mijn rug. Na een klein rondje ging ik naar beneden.
"Goed gedaan Samira!"
De rest van de dag verliep zo ongeveer hetzelfde.

Ik weet het het is een klein stukje. Maar hadden jullie dit verwacht? Zeg maar eerlijk! Hebben jullie ook nog wat tips? Ik hoor het graag hoe ik mijn verhaal kan verbeteren.

Drarry on top! GESTOPT ❌Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu