Drarry on top! GESTOPT ❌

Just, wow!

Snape's Pov

Ik was kwaad op Sirius, hoed durft hij mijn shampoo te vervangen voor een emotie drankje!? Oke ik geef toe als tiener was hij ook al wel een beetje een klootzak, maar dat was ook een beetje omdat hij met James Potter om ging (sorry voor iedereen die James wel een leuk character vinden, maar ik heb echt een hekel aan hem... Hij heeft Lily van Snape gestolen!), ik haatte die James echt, maar Sirius heb altijd wel ehhm... hoe zeg je dat? Schattig gevonden. Al was ik op dit moment echt kwaad. Ik kleedde me om en haalde een kam door mijn nu rode haar, en rende naar de grote zaal waar mijn gevoel zei dat Sirius Black was.
"SIRIUS BLACK!" Riep ik woest. Hij had dit veroorzaakt!
"Severus Snape!" Hoorde ik een geamuseerde stem en draaide me richting de stem 'waarom heeft hij zulke schattige speelse twinkeltjes in zijn ogen?'
"Waarom heb je dit met mijn shampoo gedaan?!" Ik was nog steeds kwaad.
"Tja, dat wil jij wel weten he?" 'Haal die verrekte twinkels uit je ogen!'
"Ja dat wil ik inderdaad wel weten!" 'Als dit nog lang zo doorgaat...'
Helaas ging het nog een tijdje door en ik wist dat mijn woede langzaam plaats maakte voor de gevoelens die ik voor Black had.
Ik zag Sirius' mond open vallen en hij begon te stamelen "Severus...?"
"Wat?!" Antwoordde ik zo kwaad mogelijk, maar het lukte me niet goed om kwaad te klinken.
"Je haar, het is r-r-roze..." Ik moest moeite doen om hem te verstaan maar het kwam als een klap aan. Helaas zag ik dat hij gelijk had, in mijn ooghoek zag ik een plukje roze haar hangen. "Mijn haar is WAT?!" Schreeuwde ik
"Roze!" Schreeuwde Sirius terug. 'Shit!'
"Niet waar?!" Ik voelde het bloed in mijn wangen sneller stromen.
"Ja wel waar!" Hij begon in de zaal te kijken en zei "ehhm... Hai?" Dat was eigenlijk best schattig met het stemmetje dat hij opzette en ik moest er om lachen. Ik wilde Sirius weer aan kijken maar het enige wat ik zag was een zwarte staart die om het hoekje glipte.
Ik besefte dat ik eigenlijk best wel trek had omdat ik nog niet ontbeten had en ging naar de lerarentafel om te ontbijten. Ik fixte mijn haar later wel. Er miste wel iemand aan de tafel en snel ontdekte ik wie, Minerva McGonagall...

Dumbledore's Pov (yes eindelijk weer!)

Ik was vannacht het kasteel binnen geglipt en heb in de room of requirements  geslapen. Nu is het ochtend en ben naar de headmaster office gegaan waar ik professor McGonagall tegen kwam. Ik besloot een gesprek met haar aan te gaan.
"Hallo Minerva, nieuwe headmaster?"
"Hoe bedoel- ALBUS?" Ik zag tranen in haar ogen.
"Dat ben ik, de enige echte!" Zei ik met een lach.
"Maar hoe? Ik bedoel, je was toch... Of... Heh?"
"Geen zorgen, ik was ehhm... Nooit echt dood."
"Maar je, je lach daar zo levenloos?"
"Niet doorvertellen maar ik heb zo een geheimpje... Wil je het weten?"
Ze zei niks maar knikte alleen maar.
"Op één voorwaarde."
Ze knikte weer.
"Oke goed, ik heb drie horcruxen gemaakt... De voorwaarde is, je sluit je bij mij aan."
Ik zag iets veranderen in haar ogen. "Had ik toch al gedaan, als je nog zou leven, Albus."
"Maar ik moet weer gaan, meer mensen oproepen voor ons leger."
"Oke, wanneer zie ik je weer, Albus?" Het klonk alsof ze hier niet achter gelaten wilde worden.
"Snel, ik kom wel weer om je op te halen." Zei ik en ik meende het.
Ik draaide me om en ging weg. Ik hoorde een andere deur dicht gaan en ik wist dat McGonagall ook de ruimte had verlaten. 'Nu moet ik nog een paar honderd mensen oproepen, om zich bij mij aan te laten sluiten.' En waar kun je dat beter doen dan bij winkelstraten? Nergens! Dus ik ging naar Hogsmeade...

McGonagall's Pov.

Ik was verbaast dat ik Albus weer gesproken had, maar ik was ook blij dat ik hem gesproken had. Ik was alles nog aan het verwerken terwijl ik maar de grote zaal liep om te ontbijten. Toen ik net in de grote zaal was kwam er een enkele uil binnen en ging naar Hermione, Ron en Draco toe. Die enkele uil had ook één briefje. Ik schonk er niet veel aandacht aan want toen zag ik Snape en barste in lachen uit. Zijn haar was roze-oranje, en werd steeds meer richting oranje toen hij me hoorde lachen, waardoor ik nog erger moest lachen. En zo ging het ontbijt voorbij.

Ron's Pov. (Komt hij ook even voor ;p)

Hermione heeft net een brief gekregen en ik herkende het handschrift meteen. "Sirius" siste ik. Volgens mij was dat voor Hermione een teken dat ze de brief moest openen, en voor Draco een teken dat hij op moest letten. 'Draco... Voor jaren onze vijand en nu gedragen we ons alsof we al jaren vrienden zijn.'
"Ik moet jullie, Draco, jou en Ron, iets laten zien. Ik verwacht jullie om 12:00 precies in de bibliotheek. Groet Sirius." Las ze voor. "We hebben nog 2 uur tot het 12:00 uur is. Wat zullen we doen." Vervolgde ze.
"Volgens mij hebben we een Transfiguration toets dinsdag, die kunnen we voorbereiden?" Stelde Draco voor.
"Ja goed idee." Stemde Hermione en ik in. We stonden op en liepen naar de common rooms om onze Transfiguration boeken op te halen, daarna gingen we terug naar de grote hal om te leren, omdat ik in de Bieb niet mag praten en we elkaar alvast een beetje wilde overhoren. Voor Hermione naar de meidenafdeling ging en ik naar de jongens gaf ik haar nog snel een kus op de mond.
"Ronald! Er zijn andere bij!"
"Pech voor hun." Zei ik dat leverde me een zachte tik op mijn hoofd op van Hermione.
"Pak je boeken nou maar."
"Ben al weg!" En ik liep naar de jongensafdeling toe.
Nadat ik mijn boek had gevonden liep ik terug naar de common room waar ik werd opgewacht door niet alleen Hermione maar ook door Draco.
"Hermione liet me binnen." Legde hij uit.
"Kom laten we gaan, we hebben zo veel te doen in zo weinig tijd!" Zei Hermione.
Draco en ik knikte alleen maar waarna we naar de grote zaal liepen om twee uur te studeren.

-2 uur later-

"Eindelijk! Het is twaalf uur!" Riep ik iets te enthousiast.
"Ron! Shhht!" Imiteerde Hermione de biebmedewerkster.
"Sorry mevrouw." Zei ik met een grijns en gaf haar een snelle kus op de mond.
"Jongens? Beetje ongemakkelijk?"
"Sorry Draco."
"Ja ja, laten we gaan, voordat Sirius lang blijft wachten." Zei Draco meer dan dat hij het voorstelde.
"Oke, Lets go!" Zei Hermione.

Toen de bibliotheek in zicht was liep ik sneller om als eerste er te zijn wat niet zo slim was, want ik kreeg een emmer water over mijn hoofd heen en er werd naast me geschreeuwd dat het vuur nog niet uit was.
"Sirius! Serieus?!" Riep ik een beetje in paniek.
"Jap serieus! Het vuur is nog niet uit!"
Ik haalde een lok haar uit mijn ogen en zag Sirius met een andere emmer water staan, klaar om over mijn hoofd te gooien.
"Sirius, nee! Niet doen! Anders krijg je geen kauwspieren meer!" Riep ik.
Hij keek me verbaast aan waar ik gebruik van maakte om de emmer water af te pakken en over zijn hoofd heen te gooien.
"Niet eerlijk!" Riep hij.
"Heel eerlijk!" Riep ik terug.
"Shhhhht!" Riep de biebdame waardoor we allemaal naar haar omkeken.
"Mam?" Zei Draco vragend terwijl hij naar de vrouw toe liep.
"Ja, Draco, de enige echte." Zei de biebdame.
"Narcissa?"
"Ja, Sirius, mijn favoriete neef is het niet?"
"Ja!" En toen kreeg Sirius een beetje een scheve grijns. "Hoelang ben je hier al?"
"Ehhm, een aantal dagen nu? En jij, wat doe jij hier?"
"Ik ben een leraar. Leraar van Devense against Datk arts om precies te zijn."
"Oh wat leuk!"
"Ja he?!"
"Maar wat doen jullie nu in de bibliotheek?"
"Ik moest deze drie kinderen iets laten zien, wist je dat ze best wel goede vrienden zijn geworden?"
"Oh wat leuk! Maar wat moest je hen laten zien?"
"Harry zit in Azkaban, en ik heb een brief gekregen vanuit Azkaban terwijl wij gister een vrijlatingsbevel naar Azkaban hebben gestuurd."
"Oh, mag ik mee kijken?"
"Ja, natuurlijk. Ten minste, mag dat Draco?"
Draco knikte alleen maar en ik zag dat hij verbaast was dat Sirius en zijn moeder zo goed met elkaar konden opschieten.
Narcissa kwam achter haar bureautje vandaan en ging naar ons toe. Ze pakte een stoel waar ze op ging zitten en pakte er ook een voor Draco, waar hij op ging zitten.
"Ik heb gewacht met de brief openen dus ik weet eerlijk waar miet wat er in staat." Voorzichtig maakte hij de brief open en liet zijn ogen over het papier glijden, terwijl met de seconden zijn gezicht steeds ernstiger werd. "Slecht nieuws... Harry zit vast en komt niet meer vrij... Er zit niks anders op dan hem helpen met ontsnappen. Wie doet er mee?"

Dit hoofdstuk is extra lang als een soort goedmakertje dat ik gister niet geüpload heb, en ik was er iets te enthousiast mee want ik zit over de 1540 woorden! Zelfs als je dit stukje weghaalt! Vergeet vooral niet om tips achter te laten!