Czy to tak wiele? ~Dylan O'Brien

Prolog

*pochyła ściąga - myśli bohaterów lub wspomnienia                                                                           *pogrubiona - Ważne rzeczy

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Siedziała skulona w kącie ciemnego pokoju, gdzie jedyne światło stanowiły promienie księżyca, wpadające przez odsłonięte okno i ukazujące jej kruchą i drobną posturę.Po jej zaróżowionych policzkach powoli spływały słone łzy, tworząc mokre ślady.

Obiecała sobie, że nigdy już nie dojdzie do tego, ale gdy tylko nerwy jej puściły, razem z ponownym zetknięciem się ręki ojca z jej twarzą , nie wytrzymała.Potrzebowała ukojenia i chwili zapomnienia.

Teraz, przed sobą miała tylko obraz rozmazanej krwi, spływającej po jej rękach, a ona sama kłóciła się w myślach. Czy to właśnie odpowiedni czas, by ze sobą skończyć, czy może jeszcze poczekać? Takie myśli nie opuszczały ją nawet na moment, ale co się dziwić?Jedyna osoba na której jej zależało odeszła 3 lata temu i mimo, że była w pełni świadoma obietnicy złożonej jej, nie dawała rady.

Sama nie wie ile tak siedziała albo kiedy jej powieki stały się tak ciężkie, że same się zamykały, ale w pewnej chwili brunetka po prostu odpłynęła, myśląc o jedynej rzeczy, którą chce.

Marzyła tylko o jednym, by ten koszmar się skończył, by tylko zniknąć z tego okrutnego świata raz na zawsze.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hej,

Nie spodziewam się, że komuś zechce się czytać to coś, ale gdyby, to jest to moje pierwsze opowiadanie i mam nadzieję, że jednak ktoś to przeczyta.Jestem otwarta na wszystkie uwagi i komentarze, bo nie uważam bym miała jakiś super talent,a są na świecie ludzie, którzy na pewno znają się na tym dużo lepiej niż ja.

-Nameless-