*Kapat gözlerini ve bir aşk hayal et. Hiç olmadın mı? Peki o zaman deneme ve hikayemi okumaya başla.
*Bu hikayede kendinizi bulacaksınız.
*Sevgiyle yoğrulup size gelen mizah-komedi karışımı bir hikaye.
Gül; konuşkandır, susmayı pek beceremez, ağzı...
Şarkı içimde bir yerleri acıttı. Bu yüzden acıklı şarkılar dinlemek istemem. Yani boş yere neden üzeyim kendimi öyle değil mi?
Neyse neyse düşünmeyeceğim.
Şimdi evden çıktım, okuluma gidiyorum. 1 hafta geçti yaşananların üzerinden. Yaralarım iyileşse de içimde bir yerlerde acılarım duruyor hala.. Bu hafta içinde hep evdeydim. Dorukcan da arada geldi 2 saat falan durup gitti. O konuşmamızdan sonra o konu hakkında konuşmadık ikimizde. Beni rahat bırakıyor, anlıyorum. Yani düşüncelerimi rahat bırakıyor bedenen etrafımda hep kendisi.
Siteden çıktığımda arabama gidiyordum ki önüme birden Atıl çıktı. Baş parmağımı damağıma götürüp yukarı kaldırdım. Sonra kaşlarım çatık omzuna vurdum.
"Ya sen beni kalpten mi götürmeye çalışıyorsun. Birden önüme çıkılır mı kardeşim!"
"Gül, sende çok korkak çıktın be . Neyse, hadi gel seni ben bırakacağım." dedi. Tek kaşımı kaldırdım ve;
"Pardon? Neden?"
"Şimdi Gül, canım kardeşim, bak kardeşim diyorum, merak etme senin hakkında başka düşüncelerim yok. Sadece senin okulunda benim bu başka düşüncelerime uyacak birkaç kişi olabileceğini düşünüyorum. Ve sen de bu yakışıklı kardeşine yardım etmeyi çok istediğinden benim okula bırakma teklifimi geri çevirmeyeceksin. Dimi kardeşim?" gözleriyle yalvardı resmen iki dk da dağ gibi adam. Neyse bana yardımı dokunmuştu zaten bende ödemiş olurum böylece.
"Peki gidelim hadi. Ama baştan söyleyeyim bizim okulda pek düzgün kız bulamazsın" elimi omzuna koydum.
"Olley o zaman gidelim hadi" dedi ve kolumdan tuttuğu gibi çekiştirerek arabaya kadar götürdü ve kapıyı açıp oturmamı sağladı. Ben de güldüm bu haline. Deli çocuk.
Aslında okula yalnız gitmediğim iyi oldu, o sapık hala bulunamadığı için huzursuzdum. Tek başıma daha da huzursuz olacaktım. Şimdi en azından kafamı dağıtabileceğim, Atıl sağolsun.
Okula gittiğimizde Atıl şirket sahibinin oğlu olmanın verdiği statüye dayanaraktan güvenlikten rahat geçti. Okulda kızları kesmeye ilk dakikadan başladı. Bahçeden geçip okula girmek için merdivenleri çıkıyorduk, Atıl arkada kalmış bir kıza göz kırparken ben gülüyordum. Birden Atıl biriyle çarpıştı ve kızın elindeki yakmaya çalıştığı sigara yere düştü. Uzun kahverengi saçları önüne gelmişti. Kafasını kaldırdığında kaşları çatık kızgın kızgın Atıla bakıyordu. Gözleri renkliydi ama ne renk olduğunu çözemedim. Atıl da kızla çarpışınca bir iki basamak geriye gitti, düşüyordu az daha ama dengesini sağlamayı başardı. Birbirlerine baktıklarında ikisi de alttan almayacağa benziyordu, çünkü ikisi de sinirli bir şekilde birbirlerinin gözlerine bakıyorlar. Bu kızı okulda gördüğümü hatırlamıyorum acaba 1.sınıflardan mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
