The Girl of Light 2

Hoofdstuk 3

Elise

Een week na Emma's dood gaan Robin en ik naar school.

We zitten in de auto op weg naar school terwijl we muziek luisteren van de radio. 'Weet je zeker dat je naar school wilt. We kunnen nog een week wachten.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee ik ben er klaar voor.'

Dan eindelijk zie ik onze school gebouw. Het is een tijdje geleden dat ik hier weer ben geweest. Er is niet veel veranderd.

Als we onze rooster hebben zijn Robin en ik super blij dat we bijelkaar zitten. We lopen door de gangen als Robin opeens stopt. Ik kijk haar vreemd aan. 'Wat is er?' 'Derek is hier.' 'Wat?! Wat doet hij op onze school?!' 'Weet ik veel, mijn neus kan geen vragen beantwoorden.' Ik kijk om me heen. Maar ik zie hem nergens. Dan gaat de zoemer. 'Kom we moeten naar onze les.' Zeg ik en neem Robin mee.

Als we onze lokaal in lopen zie ik een jongen zitten die ik nooit eerder heb gezien. Hij ziet er aardig uit. Ik ga naast Robin zitten en pak dan mijn spullen. 'Mag ik even je pen lenen.' Zegt Robin. 'Ik heb er maar 1.' 'Je krijgt hem zo terug.' Ik zucht en geef Robin mijn pen. Meteen schrijft ze iets op een papiertje.

'Jongens en meisjes. Ik wil jullie voorstellen aan jullie nieuwe mentor.' Ik geloof mijn ogen niet. Derek loopt de klas lokaal in. Dan hoor ik iets knakken. Ik kijk naar Robin en zie haar verbaasd kijken. In elke hand zit een deel van mijn pen. Mijn laatste pen. Er stonden zulke schattige puppies op.

'Meneer Smith neemt het van mij over.' Dan loopt de directeur de lokaal uit. 'Fijn om hier te zijn.' Zegt Derek en zet zijn tas op de grond. 'Ik hoorde ook dat er ook twee nieuwe studenten zijn.' Zegt hij en kijkt onze kant op. Hij heeft nog net geen grijns op zijn gezicht. 'Willen jullie je voorstellen aan de klas.' 'Nee.' Zegt Robin kortaf. Ik grinnik.

'Prima, dan leert niemand jullie kennen.' Zegt Derek en schrijft wat op het bord. Hij geeft les bio. Ik vind het vreselijk. Maar ik denk dat Robin het erger vind. Ze probeert zo min mogelijk naar hem te kijken.

Dan eindelijk gaat de bel. 'Vergeten jullie het huiswerk niet te maken.' Zegt Derek terwijl we onze spullen pakken. 'Robin ik wil dat jij nog even blijft zitten.' Robin kijkt hem nijdig aan. 'Hoe weet je dat ik Robin heet?' 'Ga nou maar zitten.' Ik geef Robin een meedelevende blik. Ze geeft aan dat ik ook moet gaan. Ik knik en loop het lokaal uit.

Robin

Als de laatste leerling uit het lokaal is doet Derek de deur dicht. 'Wat doe je hier? Je hebt nooit voor leraar gestudeerd.' 'Klopt maar zo moeilijk is het niet. En ik heb een mannetje die voor de papieren zorgt.' 'Als je hier voor Elise bent dan zit je fout. Je laat haar met rust.' Derek grinnikt.

'Je weet heel goed dat ik hier voor jou ben. Mate.' 'Ik wil dat woord niet meer horen.' 'Je wilt de waarheid niet horen? Je wilt in een leugen leven met die Ruben?' 'Ik hou van hem. Je hebt geen mate nodig om verliefd te zijn.' Grom ik. 'Tot dat je je mate hebt gevonden.' Grijnst hij en loopt naar mij toe.

'Je moet ontspannen en het los laten Robin. Vroeg of laat zal je toch in mijn armen springen.' Zegt hij op een toon waardoor ik nerveus word.

'Je weet dat een leraar geen relatie mag hebben met een leerlingen?' 'Ow dus we krijgen toch een relatie?' 'Ik wil niks met je temaken hebben Derek.' 'Elk woord die je uit spreekt is een leugen. Diep van binnen verlang je naar mij.' Zegt hij terwijl hij mij aan kijkt. 'Luister naar je meester Robin. Luister naar je wolf.'

'Ik heb recht op pauze.' Zeg ik en ga staan en loop naar de deur. 'Ik zie je bij mijn volgende les.' Hoor ik hem nog zeggen.p

Elise

Nu Robin toch even in gesprek zit. Heb ik mooi de tijd om meer informatie te zoeken over de maangodin. Ookal geloven de mensen niet in weerwolven. Toch is sommige informatie belangerijk.

Ik ga achter een school computer zitten en zoek wat op internet. Als snel vind ik verschillende dingen. Maar wat is de waarheid?

Als ik bij plaatjes kijk vind ik een tekening van de maangodin. Ze lijkt best wel veel op Alice.

'De maangodin.' Zegt iemand op eens. Ik schrik en draai me om. Ik zie de onbekende jongen die in mijn klas zit kijken. 'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.' Zegt hij. 'Kijk je altijd op iemands beeldscherm?' Zeg ik bot. 'Nee, je viel gewoon op door je witte haar. Ik...sorry.' Zegt hij en loopt door.

'Wacht.' Hij draait zich om en kijkt mij aan. 'Hoe ken jij de maangodin?' Hij loopt weer terug naar mij toe. 'Ik heb in groep 6 een spreekbeurt gedaan over weerwolven. Daar speelt de maangodin een grote rol in.' Ik word nerveus. 'Weerwolven bestaan niet.' Hij grinnikt. 'Dat weet ik ook wel. Maar toch vond ik ze vroeger heel interessant.' Ik knik.

'Waarom ben jij er geïntereseerd in?' 'Niet in weerwolven. Alleen de maangodin. Het is voor... een school opdracht.' 'Maar dit is toch je eerste dag school? En we zitten in de zelfde klas.' 'Ja, ik heb veel gemist. Daarom heb ik een extra opdracht gekregen.' Hij knikt en gelukkig gelooft hij het.

'Maar er is weinig informatie over de maangodin.' 'Ik wil je wel helpen.' Ik kijk hem vreemd aan. 'Echt?' 'Ja, ik kan je nog dingen laten zien die ik voor mijn spreekbeurt heb gebruikt. Misschien heb je daar wat aan.' 'Graag.'

'En als je wilt kunnen we misschien samen...naar de bibliotheek en ergens wat gaan drinken.' 'Ik heb een vriendje.' 'Dan zonder drinken. Of mag je van je vriendje ook niet naar een saaie bibliotheek met een jongen.' Ik grinnik. 'Ik doe wat ik wil. En dat lijkt me wel gezellig.' 'Top, ik zie je later....' 'Elise.' 'Tyler.' Zegt hij en geeft mij een knipoog. Daarna loopt hij weer verder.

Dan zie ik Robin naar mij toe lopen. Snel klik ik alles weg. 'Ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem!' Zegt Robin gefrustreerd en komt met een plof naast mij zitten. 'Wat is er gebeurd?' 'Hij doet dit alleen om mij te pesten.' 'Te pesten? Volgensmij wilt hij gewoon dicht bij je zijn.' 'Wat moet ik doen?' 'Stop met school.' 'Nee dat kan niet want ik moet op jou....' Ze maakt haar zin niet af. Ik kijk haar vreemd aan.

'Wat moet je bij mij doen?' 'Jou naar school brengen.' 'Dat kan toch ook zonder dat je echt op school zit.' 'Nee, ik kan je niet alleen laten.' 'Maar dat is niet....' 'Het is oke Elise.' Zegt ze en loopt snel weer weg. Dat was raar.

Het plaatje is wat Elise op de computer vond.

Wat vinden jullie van het hoofdstuk?